არ მოკვდები

სანამ დავიწყებდე მინდა ყველას მადლობა გადავუხადო ვინც ჩემ ნაწერს კითხულობდა. არ ვიცი ამ სახელით ისტორია არსებობს თუ არა მემგონი ადრე ვნახე ესეთი სახელი და თუ არის მითხარით რომ შევცვალო სათაური

ალუბლები (9)

ზოგჯერ მართლა დროა საჭირო, რომ მიხვდე ღირებულებას. ფას არ აქვს მნიშვნელობა. როცა საქმე სიყვარულს ეხება იქ უკვე ყველაფერი ნათქვამია. ასეც ხდება.. თავმოყვარეობასა და სიამაყეს აბიჯებ ამ გრძნობის გამო და რისკავ. ალბათ, საჭიროა. სადღაც იქ ზემოთ რომ

- გამარჯობა, ცოლად გამომყვები? ( 4)

ანუ რომ განგიმარტოთ თამარი და მამამთილი ერთი თვით მიემგზავრებიან ოსლოში.. მამამთილს საქმეები აქვს ხოდა დრაკულაც მიჰყავს ! ანუ გამოდის, რომ მე და ნიკა მარტო ვრჩებით და ამ ერთი კვირის მანძილზე როგორც იქნა პირველად შევჭამ გემრიელად ! მე და ნიკას

სასურველი (თავი 2)

მეგობრებო ტელეფონით ვამატებ და ამიტომ წინასწარ ბოდიშს გიხდით ყველა დაშვებული შეცდომისათვის. იმედი მაქვს სურათიც დაემატება. სამივეა ფოტოზე. თინია, ანდრია და ალექსანდრე. წინასწარ დიდი მადლობა მკითხველებსაც და შემფასებლებსაც. იმედი მაქვს ამ თავით

ცვლილება ან ჩანაცვლება 7

- გამარჯობა ანნა, თუ შეიძლება მითხრა და თავაზიანად გამომიწოდა ხელი ჩემს ხელთან ახლოს გაშალა. - რატომაც არა გავუღიმე და თავაზიან ბიჭს ხელი მხარზე დავადე.

"დამცინავი ღიმილი" (თავი 2).

-გილოცავთ ორსულად ხართ! -მითხრა ღიმილით.არ ვიცი რა გითხრათ მეხის გავარდნას გავდა ჩემთვის ექიმის სიტყვები.მიხაროდა?კი მიხაროდა ჩემში ახალი სიცოცხლე ცხოვრობდა! მეორეს მხრივ კი მტკიოდა რომ ის ასეთ პირობებში ჩაისახა ჩემში.

ქარს!

ო, რომ იცოდე როგორ მიყვარს ეს საოცარი დრო. მის ხსენებაზე თვალებს ვნაბავ და წარმოვიგენ მოშრიალე ფოთლებს, თუ როგორი სიმაღლიდან ეცემიან და მეგებებიან, ვით ხალიჩა ნაირფერად ნაქარგი. წარმოვიდგენ თბილ პლედს, როგორ მეხვევა, ცხელი ლიმონიანი ჩაი კი მითბობს

12 წლიანი ტანჯვა ანუ სკოლის შესახებ

არ ვიცი რა პირით გთხოვოთ რომ წაიკითხოთ მაგრამ მიუხედავად ჩემი 2 დაუმთავრებელი ისტორიისა მაინც გავბედავ თხოვნას. ეს ისტორია უფრო რეალურია ვიდრე ისინი რასაც ვწერდი და უფრო რეალური პრობლემებია სკოლიის შესახებ. იმედია ჩემი ნაჯღაბი ვინმეს მაინც

საბედისწერო ზაფხული (5 თავი)

2 დღე ველოდებოდი როდის მომწერდა მაგრამ არ მწერდა, საერთოდ არაფერს არმწერდაა, მე რათქმაუნდა მიხაროდაა, ვფიქრობდი მეთქიი გადაიფიქრა და აღარ მთხოვს შეხვედრას თქო, მაგრამ რაღაცნაირად მაიმც გული მწყდებოდა რომ არვახსოვდიი, რომ არ ვაინტერესებდი და სურვილიც

სიყვარულის შიშის სინდრომი (15)

-რატო არ გძინავს? - ჩუმად ჩაილაპარაკა ვიბლიანმა , ისე რომ თვალები არ გაუხელია , თავიდან მეგონა სიზმარში იყო და არაფერი ვუთხარი -კატო ახლა ჩაგეძინა? - ირნიულად ჩაილაპარაკა - ისეთი მოუსვენარი ხარ მე გამაღვიძე და ახლა დაძინების უფლებას არ მოგცემ -