ბურდულები თავი3

-დიდი ამბავია-კარგი მერე მომიყევი .. როდის უნდა გამოგწერონ ?-არ ვიცი ყველაფერი კარგად მიდისო ექომმა და იმედი ამლე ვერ ვიტან საავადმყოფოებს სახლში მინდაა- თქვა ნაგვლიანად -ახალ სახლში -გავუგიმე-იცი მათ ჩემზე დიდი

უდანაშაულო დამნაშავე

წვიმიანი დღე იყო..ქარი ფოთლებს ჰაერში ფანტავდა და სიკვდილს უსწრაფებდა…ქუჩაში სრული სიმშვიდე სუფევდა....არსაიდან ჩამგამოვიდოდა გარეთ?წვიმის წვეთები ხმაურიანად ეცემოდა მიწაზე ქარის გამაყრუებელი ხმა კი მთელ არემარეს

დამიბრუნდი (სრულად)

- იქამდე სანამ მომინდება - თვალები ავატრიალე და მეორე მხარეს გადავბრუნდი - შემეშვი რა - სასწაულს გიზამ - კივილით გავარდა გაავებული გარეთ, ყურადღება არ მიმიქცევია ძილი გავაგრძელე მაგრამ დაახლოებით 5 წუთში ცივი წყალი რომ გადამავლეს თავზე მერე მივხვდი

არაამქვეყნიურად. (თავი1)

სარკეში ვიყურებიდი და ჩემ თავზე მეღიმებოდა ვფიქრობდი თუ როგორ ვგავდი დედას, ერთი თვალები მქონდა დედასგან განსხვავებული უჩვეულოდ შავი როგორც მამას... დედას ეკატერინე ერქვა ჩემი ჭკუის კი იყო, მაგრამ საზოგადოებაში მკაცრი და ფრთხილი იყო მიკვირდა ამას

ორი აბი (სრულად)

გსმენიათ თეთრი კედლების შესახებ? მაშინ მე მოგიყვებით. სამოთხე არ გეგონოთ, ფსიქიატრიული საავადმყოფოა. პირველად რომ მოვედი, სხვანაირი იყო, ახლა ცოტა შეცვალეს და... ჰო, შეცვალეს და თუ მოსვლას დააპირებთ, წინასწარ მომწერეთ წერილი. ღმერთო ჩემო, ნუთუ არ

ირმის ნახტომი -4-

''მინდა ყველაფერი ბედისწერას დავაბრალო, მაგრამ რა ქნას იმ ბედის საცოდავმა მწერალმა, როცა ყველა თავისი შეცდომების შედეგს მას აბრალებს? ჩვენი აზროვნება ასეა მოწყობილი. რაც გამოგვდის და რაც კარგია, ჩვენს სახელს უნდა მიეწეროს და რაც არ მოგვეწონება,

სიყვარული "ჰეროინის" " წესებით. ( ნაწილი 2)

11ივლისი დათო მთელი დღე არ გამოჩნდა. არ მინდოდა მარის შეემჩნია , არფერს ვამბობდი მაგრამ ძალიან ვბრაზობდი. საღამოს მოვიდა დაპირებული ლუდით. თუმცა ძალიან უჩვეულოდ იქცეოდა. არ მიყურებდა, საერთოდ არ მაქცევდა ყურადღებას. ნეტავ რა სჭირს? მხოლოდ ეს ფიქრი

ამომავალი მზე (სრულად)

მეღიმება და მახსენდება ის საყვარელი ბათუმელი წყვილი. რომელიც ოთხი წლის წინ ნაპირას ვნახე და მივაშტერდი. მაშინ მინდოდა, ღრმად რომანტიკული შტრიხი დამენახა თუ რომანისთვის პერსონაჟს ვეძებდი, არ ვიცი, თუმცა რამდენიმე წუთის განმავლობაში მეგონა, გოგონას

სიყვარული და შურისძიება(27თავი)

-სოფო გთხოვ ხმა გამეცი რა. ბიჭებო ესენი დაიჭირეთ და არსად გაგექცნენ იცოდეთ, პირდაპირ განყოფილებაში წაიყვანეთ და ყველამ უდარაჯეთ. რომ გაგექცეთ სუყველას დაგხოცავთ. დიანა შენ ჩემს გვერდით იყავი და არ მომშორდე იცოდე. აი სასწრაფოც მოვიდა. წამოდი დიანა

დასაწყისიდან დასასრულამდე

თორნიკეს სწრაფად მიჰყავდა მანქანა. ნახევარი გზა უკვე გავლილი ჰქონდა. ეკასკენ მიიჩქაროდა. ერთი სული ჰქონდა მალე ენახა და ჩახუტებოდა. მისი სურნელი ისევ შეეგრძნო.მისი ერთი ჩახუტებისთვის რას არ დათმობდა ახლა. მას რომ ისევ ეყვირა