ელფერის სასახლის ქურდი (თავი 10)

_ შენ ხომ მომთხოვე, ბედნიერება გაითამაშეო და მეც გავითამაშებ! _ მიუგო და სწრაფად დაძრა ცხენი ადგილიდან.

ყალბი თავისუფლება ( 1 )

- უმაქნისო, დღეს მთელი დღე იცი რაზე ვფიქრობდი, რაში შემეძლო შენი გამოყენება ჰო და მოვიფიქრე, რომ იცოდე როგორ მოგეწონება, -საწოლის კუთხეში საცოდავად მოფუზულ შეშინებულ გოგონას თვალი შეავლო ტუჩები საზიზღრად მოილოკა პერანგის ღილები შეიხსნა და საძინებლის

დანაშაული{5}

-უბრალოდ სასაცილოა შენი საქციელი, როდის მერე ეჭვიანობ მსგავსს სისულელეებზე და გარბიხარ? ვეღარ გცნობ აქაური ჰავა უარყოფითად მოქმედებს შენზე თუ რა ხდება?-გიჟივით შევარდა გელოვანის კაბინეტში და თავზე წამოადგა კაცს-კონსტანტინე! -ნენე!-კბილებს შორის

მომეცი შანსი( დასასრული)

ეხლაც რომ არ ვიყო ორსულად ?- ცრემლიანი თვალებით უყურებდა ლენას - ყოველ წუთს ბღავიხარ,თევზის დანახვაზე ლამის ზედ აირიე გული და ორსულად თუ არ ხარ და ჩემი კულინარიური შედევრი ტყუილად გამიფუჭე… ჩემი ხელით მოგკლავ მართლა- ორი ცალი ტესტი მიაწოდა- დროზე

გაცვლა (თავი 2)

"ასე ხდება ქვეყანაზე…ყველა ცოცხლობს,ყველა კვდება…მაგრამ იცით რა ვერ გავიგე?! ზოგი უღირსი ღირსეულზე დიდხანს რატომ ცოცხლობს?!" გამთენიის ხუთი იყო დაწყებული როდესაც დემნა გარეთ სარბენად წავიდაა, საოცარია კახეთის გარიჟრაჟი.

გზა შენამდე [თავი მე-5]

ამბავი მოგვითხრობს ორ საპირისპირო ადამიანზე, რომლებსაც სრულიად საპირისპირო აზრები და ცხოვრების წესი აქვთ, ისსინი ერთმანეთს უპირისპირდებიან და ერთმანეთის განადგურებას ცდილობენ.

კომუნისტი (მესამე თავი)

მესამე თავი ის აღტაცება რაც თავიდან საქართველოში ჩამოსვლისას გამიჩნდა გაქრა. რომ გითხრათ დიდი ენთუზიაზმით დავყვებოდი მუზეუმებშიო, მოგატყუებთ. მომბეზრდა ერთი და იგივე ისტორიის მოსმენა, მუდმივი ხოტბა და ქებათა-ქება საბჭოთა წყობის. ჩემი მივლინების

ნარეკალა

ლამაზი იყო მაისო,საშუალო სიმაღლისა.თეთრი პირსახითა და ფოსოებში ღრმად ჩამჯდარი დიდი შავი თვალებით. თმაც მუქი,მუდამ უკან გადაწეული და ცხენის კუდივით კოხტად,ზურგზე მოთამაშე..

ელფერის სასახლის ქურდი (თავი 9)

20 სასტიკი წელი გავატარე ამ სასახლიდან შორს ჩემს თავთან! ახლა კი ჩემია და არაა შენიიი! მალე ჩემი გახდება და შენ აქ არაფერი აღარ გერგება! აღარც მე და აღარც ეს სასახლე! ეს ჩემი სასახლე იყო და იქნება მუდამ!

მწვანეთვალება იდიოტი ( თავი 12 )

- მოკლედ ყველამ დამკარგეთ დღეს. არავინ გაბედოს ჩემი მოძებნა. - მაშინვე მისაღებიდან გამოვედი და ჩემს ჩემოდანს ხელი დავტაცე. კიბეები ისე ჩავიარე თითქოს სიმძიმე არ მკავებოდა. გარეთ გავედი, მზეზე დავდექი და მხოლოდ ეხლა გავიაზრე აღარავინ მყავდა და არც