ბედის ბრალია!(2)

ფიზიკურად აქ უკვე ჩემი ქმრის გვერდით ვიდექი,სულიერად კი აშკარად სხვაგან ვიყავი,ფიქრებში გადავეშვი ისევ და ბავშვობაში დავბრუნდი საიდანაც ყველაფერი იწყებოდა,უყურებდი ხალხს როგორ ტოვებდნენ ეკლესიას,მანამდე გვილოცავდნენ მეც ვუღიმოდი ყველას,მარა გათიშული

ბედის ბორბალი (დასასრული)

-ელე,მიყვარხარ! დიდი ხანია,მინდა გითხრა..-ვშორდები ბიჭს და უკან ვიხევი,ჩემმა გულმა ხახა გააღო,მსგავ რამეს არ ველოდი,თუ მეტყოდა..ახლა უნდა წავიდე,უნდა წავიდე,,ამაზე ფიქრის დრო არაა. -მაგვიანდება..მოგწერ,კარგი?-ვეუბნები დაბალ ხმაზე,ხმის იოგებიც ძლივს

დასაწყისიდან დასასრულამდე

გოგოებს ეძნელებოდათ ერთმანეთთან გამომშვიდობება. ვერ შეეჩვივნენ ამ სიტუაციას.ყველას ეზოში მოეყარა თავი და ბარგს ალაგებდნენ მანქანებში. ტასუნა უკვე გადაღლილიყო და ეძინებოდა ამიტომ პირველები ისინი წავიდნენ. მერე ბაჩო და ანა გაჰყვენენ.

ურჩხული შემიყვარდა (1..2..3..4..5..6..7..8..)

დილა როგორც ყოველთვის დედაჩემის ჩვეული სიტყვებით იწყება მარიამ ადექი სკოლაში გაგვიანდება მეც სწრაფად ვდგები და სააბაზანოში ვიკეტები როგორც ყოველთვის დიდი ხანი ვნებივრობ შემდეგ კი ქვევით ჩავდივარ საუზმისთვის

სიყვარული? ის ხომ ბრმაა - თავი 6

-თოკო სიმართლეს ამბობ? შოკირებული ვიყავი. სრულიად უცნობმა ბიჭმა შანსი მომცა ფეხზე გამევლო -ხო ანი, სიმართლეა თუ შენ გინდა ხვალვე წავალთ და გაგიკეთებენ ოპერაციას მე ფეხზე გავლას შევძლებდი..... მე ფეხზე დავდგებოდი...... დამოუკიდებლად ვიცხოვრებდი

თვალებმა გაგყიდეს მარიამ (22)

სულ ვოცნებობდი შვილზე,ჩემს ნაწილზე რომელიც ჩემი ნაწილი იქნებოდა,ამაზე დიდი ბედნიერება განა არსებობს ქალისთვის რამე? უცებ წარმოვიდგინე გონებაში როგორი ქნებოდა და როგორ გავზრდიდი,იმდენად გავბედნერდი ამის წარმოდგენისას,რომ დამბურძგლა სიამოვნებისგან.მას

უპირობოდ (2 თავი)

მეორე დილით ძალიან ადრე გამეღვიძა, მოლოდინისგან აფორიაქებული და თან გაღიზიანებული ვიყავი. ვერ ვითმენდი შეხვედრის დრომდე. მინდოდა გამერკვია რა იქნებოდა დღევანდელი დღე,რაღაცის დასაწყისი თუ დასასრული.ჯერ თერთმეტი საათი იყო

მაპატიე დედა, მე გოგონები მომწონს (4)

კარები ემამ გააღო, მისი დანახვისთანავე წელზე ხელი მოვკიდე და ვაკოცე. -მიყვარხარ- ვუთხარი და თვალებში შევხედე, ეს ის თვალები იყო რომელიც მიყვარდა , რომელშიც მინდოდა მხოლოდ და მხოლოდ ბედნიერება დამენახა, ჩემწინ კი ის ადამიანი იდგა რომელსაც ისე

ნუ დამთმობ თუ კი გიყვარვარ?! (მეოცხრე თავი)

ის დღე ხალისიანათ გავატრე . საღამოს ნიკას შევხვდი და ჩვენ საყვარელ ადგილს რიყეს მივაკითხეთ.თბილისი ყურებით ვტკბებოდით გატყლარწული გრძელ ფეხება გოგო რომ ჩაეხუტა ჩემს ბიჭს.ამის სემხედვარეს მომინდა თმებში ვწდომოდი და დამეგორებინა დაღმართზე. ნიკამ ძლივს

თავისუფალი ვარდნა 2

- რას იზამ წამოხვალ დღეს? მკითხა თეკომ ისე რომ ზედ არც შემოუხედავს და თან ამოუცნობი მზერა ისევ ნიკუშას გააყოლა. - არ ვიცი ჩემ გოგოებს უნდა ვკითხო. მეგის უეჭველი დაპატიჟებდა, მაგრამ ჯერ ჩემთვის არაფერი უთქვამს. - მე მითხრეს არავის პატიჟებს, ვისაც