თვალებმა გაგყიდეს მარიამ (8)

უხმოდ ამოვედი სახლში,მამას არაფერი უთქვამს თუმცა ფაქტი იყო,რომ სახეზე ყველაფერი მეწერა,აივანზე გავედი,მისი მანქანა იქ აღარ იდგა.დავიბენი,არ ვიცოდი რა უნდა გამეკეთებინა,ყველაფერი ისე სწრაფად მოხდა გაანალიზებაც კი ვერ მოვასწარი,ზურამ იმხელა ტკივილი

სექსუალური ადვოკატი (5)

გისმენ ნიკოლოზ -შენ არა მე გისმენ ელენა.. -მე რატომ? უდარდელად ვუპასუხე და საზურგეს მივეყრდენი -ელენა გისმენ უცებ იყვირა ნიკოლოზმა და შიშისგან ერთ ადგილას შევხტი.. -რა გინდა რომ გითხრა ნიკოლოზ? თუ გაინტერესებს გეტყვი, რომ არ ვნანობ, პირიქით ბედნიერი

უშენოდ(13)

-უი მართლა ბათუმ დამირეკა მოვალ სალო რომ იქნებაო და დავურეკო?- უცებ ვტქვი და დავინახე როგორ შეეცვალა გამომეტყველება ბერდოს . სალომეს სულ არ გაუმახვილებია მაგაზე ყურადღება -დაურეკე - უბრალოდ მითხრა და კარის გასაღებად წასულ ბერდოს გახედა. მერე

დასაწყისიდან დასასრულამდე

ქეთის დანახვაზე ალექსს სუნთქვა შეეეკრა. თვალისმომჭრელად ლამაზი იყო სადა, შავ კაბაში. თავიდან გადაწყვიტა რამე ღია ფერის ჩაეცვა, მაგრამ ბოლოს მაინც ეს გადაწყვიტა. გრძელი შავი თმა გაიშალა და სადა მაკიაჟით გამოეცხადა ალექსს. -ულამაზესი ხარ

უსასრულობაშიც შენ მეყვარები! (1)

დაცემას მიეჩვიე, რომ ადგომის ფასი ისწავლო და ტირილი ისწავლე, რომ მიხვდე სიცი....გქონიათ მომენტი როცა ცხოვრება მშვენიერი გეჩვენებათ? ან პირიქით..?! მე მქონდა იმის ბედნიერება, გამომეცადა რა არის ცხოვრებაში რეალური და რა ფარისევლობა. მწარეა ის განცდა,

გიჟი გოგო შარშია(9) დასასრული

რატომ მე?? სხვას სთხოვე მე სურვილი არ მაქვს რომვინმეს რამე ჩემი გემოვნებით ავურჩიო და თანაც იქნებ არ მოეწონოს ჩემი არჩევანი? -უჟმური. -მადლობა კომპლიმენტისათვის და წავიდეთ რაა!გავბრაზდი? თან როგორ სურვილი გამიჩნდა იქვე მიმეხრჩო დეგენერატი რეებს

ბედის ბორბალი (თავი 2)

-ძალიან გაწვალებ არა?-ვეკითხები ღიმილით. -მსიამოვნებს,რომ...-აღარ აგრძელებს და გვერდით მიჯდება-გიხურს ლოყები.შორს გაიწიე. -კარგად ვარ-ვეუბნები ისე,რომ პოზას არ ვიცვლი. -არ გინდა ვილაპარაკოთ?

სიჯიუტე ბედნიერებას დაგაკარგვინებს3

ძალიან კარგი ბიჭები აღმოჩნდნენ,რაც მთავარია ძალიან მხიარულები,ვამჩნევდი სანდრა და თორნიკე ერთმანეთისკენ როგორ აპარებდნენ მზერას და ჩემთვის ვიღიმოდი,ხანდახან მიშოს მალულად გადავხედავდი..მეგობრების ხუმრობებზე გულიანად იცინოდა,ღმერთო როგორ უხდება

ოცნებებიც ხდება(მეოთხე თავი)

უკვე სახლთან ვიდექი და კარებს ვაღბდი როდესაც ვიღაცამ მკლავში ხელი წამავლო მომატრიალა და კარებზე ამაკრო ისე მიჭერდა ხელს ცოტაც და მომტეხავდა. რა თქმა უნდა ეს ყმაწვილი... -ნიკა? აქ რა გინდა? - გაოცებული ვეუბნებოდი და თან თავის დაღწევას ვცდილობდდი ის

დრო (თავი V)

რაღა თქმა უნდა ნორმალურს არაფერს მივწერდი, მაგრამ იმ დღეს ნამდვილად ჩემ თავსაც ვაჯობე! –როგორ გასუქებულხარ– მხოლოდ ეს მივწერე.... ახლაც არ ვიცი გახსნა თუ არა სმს, ერთი რამ ფაქტია, შემოსვლისას ბიძაშვილთან ერთად მხიარულად იცინოდა, ჩემი მიწერის მერე