ანგელოზი - თავი 1

ჩემი თბილისი ძალიან მიყვარს, განსაკუთრებით შემოდგომაზე. მიყვარს როდესაც ყვითელი ფოთლებით მიმოფანტულ ქუჩას მივუყვები. დედა დღემდე მეჩხუბება ქუჩაში წანწალის გამო მაგრამ უკვე აღარ ვუსმენ 35 წლის კაცი ვარ უკვე.

თვალებმა გაგყიდეს მარიამ (15)

არ ვიცოდი უნდა მეთქვა თუ არა ბაჩოზე მარიამის დეიდის შესახებ,თუმცა გული მეუბნებოდა რომ არ უნდა დამემალა ეს ამბავი.დეიდას შესაძლოა დედაც მოჰყოლოდა და ბაჩოს რომ გაეგო ნამდვილად ეწყინებოდა.წყლიდან ამოვედი,თმები გავიწურე და შეზლონგზე გავწექი.

არ შემიყვარდები!*7*

მარიტამ სანდრო რომ დაინახა რომელიც თვალებში შესცქეროდა ხელები უცებ უკან წაიღო და ტესტი დამალა. -აქ რასაკეთებ იდიოტო ქმნილება??!!! -ყვიროდი და დახმარება ხო არ უნდა თქო!უმადურო მართლა. -არ ვყვიროდი ნიას უძახდი! -ყვიროდი! -გადი სასწრაფოდ ჩემი

მაპატიე დედა, მე გოგონები მომწონს (1)

-სალომე ჩაი მზადაა ჩამოდი -ახლავე დედა- ზურგჩანთა ავიღე და კიბეებზე სირბილით ჩავედი. -დილამშვიდობის- ვუთხარი დედას და მაგიდასთან დავჯექი. -დღეს დაგვაგვიანდება მე და მამაშენს- მითხრა სამზარეულოდან გამოსვლისას და ფინჯანი მაგიდაზე დადგა.

როცა მორჩება... (სრულად)

-სანდრიკ ჩემო ერთადერთო და განუმეორებელო ძამიკოვ, ხომ იცი როგორ მიყვარხარ?! -რა გიყიდო? -ესეიგი სამი ალპენ გოლდი, ორი სნიკერსი, ხუთი ჩუპა-ჩუპსი დაა... -და?

ნუ დამთმობ თუ კი გიყვარვარ?! (მეოთხე თავი)

დილით ტელეფონის ზარმა გამომაფხიზლა -უღიმღამოთ ვუპასუხე-ალოოო-როგორ ხარ ძილის გუდა? -ნიკა?-კი მე გახლავართ რა იყო ლოგინიდან გადმოგაგდეს? სიცილი- შენ რა აქამდე გეძინა შუადღის 3 სათია! -უიი (დუმილი კინაღამ წამომცდა შენ ხარ ამ ყველაფრის მიზეზი

მათხოვარი (1 თავი)

როგორც ყოველთვის გამთენიისას ვიღვიძებ, წელმოწყვეტილი ვდგები, ხელის ერთი ჩამოსმით ვისწორებ დასრესილსა და დაჭმუჭნილ ტანისამოსს. თმას თითებით ვივარცხნი. დასაბანი, ჭუჭყიანი, საკუთარ ხელებს ვუმზერ, ეს კანში გამჯდარი მური ადრე მაწუხებდა, ამ ბოლო დროს კი

სიზმრის ქურდი (თავი X)

ზუსტად ვერ გეტყვით რამდენი ხანი ვიყვირეთ. მაგრამ ხმა ვერსაიდან გავიგეთ. თითქოს უგზოუკვლოდ გაქრნენ. ან ცამ ჩაყლაპა ან მიწამ. იმდენი ვიარეთ, რომ ძალიან დავიღალე და წინ მიმავალ გაბრიელს, რომელსაც საკუთარი ჩანთაც აეკიდა და ჩემიც, მივმართ: -გაბრიელ,

მეგობრის შეყვარებული (თავი 5)

როდესაც დანიშნულ ადგილას მივედით ჩემს წინ დიდი კარები გაიღო.გარედან მარტო ხეები და ბუჩქები მოჩანდა.როდესაც მანქანიდან გადავედით ჩემს წინ ულამაზესი ბაღი გადაიშალა ყამრავი ყვევილებით და ტბით ხეების უკან სახლიც მოჩანდა.გამიკვირდა ამდენი ხანია აქ

სიყვარული და ტკივილი (32თავი)

-სანდრო გთხოვ არ გინდა. ძალით არ მინდოდა. -ბატონო სანდრო დადეთ იარაღი თუ შეიძლება ჩვენ მივხედავთ ამ საქმეს. -სასწრაფოს გამოუძახეთ. თიკო გთხოვ მოდი გონს. გთხოვ. -აქ თქვენს გარდა მეტი არავინაა? -არა ოფიცერო მეტი არავინ, მხოლოდ ჩვენ. -კარგი გასაგებია.