სიბნელის რჩეული (1თავი)

ერთი ამას შეხედეთ, ჩვენი საყვარელი სოფი! სანდრომ წინსაფარი მესროლა,რომელიც დავიჭირე, და წელზე შევიკარი. - დილა მშვიდობისა, სანდრო. - ახალი ამბავი გაიგე? - მკითხა, და თან ახალი ოფიციანტისკენ შებრუნდა. მისი ხელები დაკავებული იყო სუფთა თებშებით,

კორსაკოვის სინდრომი ანუ ამნეზია (1 თავი)

„მონატრება ყველაზე საშინელი ფორმაა,როდესაც ხარ მასთან და გრძნობ,რომ ის არასდროს იქნება შენი“ _გაბრიელ გარსია მარკესი- გამოფხიზლებისთანავე მხოლოდ

არასდროს უშენოდ! (18)

პატარა, აბეზარო ქალბატონო... - სახიფათოდ მომიახლოვდა... - ოთხი წლის წინ, სულ რომ არ მიცნობდი, სულ რომ არაფერს ვნიშნავდი შენთვის და არავითარი ადგილი არ მქონია შენს ცხოვრებაში, მაშინ ჩამიჯექი მანქანაში... გახსოვს ის დღე? აცრემლებული თვალებით რომ

ზღვარზე (თავი2)

რომ ჩამოვიდა, მეგონა, იმ სახლში დარჩებოდა, ბებია-ბაბუასგან რომ გვერგო, მაგრამ ჩემთან ისურვა რამდენიმე დღის გატარება და უარი ვერ ვუთხარი. მის მზერაში რაღაც ისეთი დავაფიქსირე, რაც სხვა დროს არ შემიმჩნევია. დედაჩემს მხიარული და უდარდელი გამოხედვა არც

ლიკუნა ბურდული (თავი2)

დილას იონეს ჩაცვა თვითონაც გაემზადა შემდეგ ისაუზმეს იოანეც ბაღში დატოვა თვითონ კი საგენტოში წავიდა, საგენტოში მისულს თავისმა მდივანმა ლიზამ უთხრა რომ შეხვედრა ქონდა მადლობაო უთხრა და თავის კაბინეტში შევიდა, საბუთებს აწესრიგებდა საათს რომ

Dark Heart №2

მე და ჯესი მაღაზიაში შევედით. ვიყიდეთ სიგარეტები და Monster-ები (ენერგეტიკული სასმელები) სახლში შევედით. დივანზე წამოვკოტრიალდი, ჯესიც გვერდზე მომიჯდა. ამ დროს ევა გამოვიდა. ჯესი მიესალმა, მაგრამ მან დააიგნორა. -ყურადღება არ მიაქციო, ბო*ია რაა -

კალათბურთელი 2

გვერდით მაგიდასთან გავიხედე სადაც ნუცამ მიმითითა და ჩვენი ახალი კლასელები დავინახე და ისევ ის ნაცრისფერი თვალები რომელიც მიმზერდა… სანდროს თვალი ავარიდე, ორი ჭიქის მერე ცეკვა მომინდა და დემეტრე გავიყოლე ვცეკვავდით და ვიცინოდით,კიდევ რამოდენიმეჯერე

ჩემი სესილია (2)

-ვსიო მორჩა ყველაფერი. -კარგი გოგო ხარ. -დავაი რა. -წამო ეხლა სამსახური მოვძებნოთ. -სახლში წავიდეთ და მერე ვნახოთ რამე,დასვენება არ მაწყენდა. -მიხვდი რომ ეს დამპალი გოგო რამდენს გვამუშავებდა? -სამაგიეროდ ფულს გვიხდიდა. -გააჯვას რა. სახლამდე ფეხით

უაზრო გრძნობა ( 2 თავი )

-------ნიკა ------- არ ვიცი რაზე ამბობდა ალბათ წამოცდა ის რაც ჩემთან არ უნდა ეთქვა. რაღაცას ვგრძნობდი დიდი სიბრაზე იყო, თუ იმედგაცრუება . მე და ნია ჩუმად ვიდექით ხმას არ ვიღებდით ნიას თვალებში ვუყურებდი აშკარად შეშინებული იყო თვალები აუცრემლდა

მიყვარხარ სერიოზულო ქალბატონო(7)

მალე ანდრია შემოვარდა შენობაში და ეგრევე ჩემსკენ წამოვიდა ხელში ჩუმად პატარა დანა ჩამიდო და მალე მომცილდა. -ხომ კარგად ხარ? -მე კარგად ვარ,მაგრამ აქ რატომ მოხვედი? -ჩემს გოგოს და ძმაკაცს გასაჭირში არ დავტოვებ. -მიყვარხარ ანდრია. -მეც ჩემო პატარავ