ცხოვრება ალბათ მშვენიერია (სრულად)

ცხოვრების მნიშვნელოვან მომენტებს, რომლებსაც თითოეული ჩვენთაგანის გულში დიდი ადგილი უჭირავს, მომავალზე მკაფიო გავლენა შეიძლება მოახდინოს. შეიძლება ჩვენ ვფიქრობთ, რომ მნიშვნელოვანია, მაგრამ მესამე თვალმა მწარედ ჩაიცინო, თუმცა მთავარი მაინც ჩვენი

მწვანე ლაქა ( თავი 17 )

დერეფანში ხმაური ატყდა, დავითს ზურგი შევაქციე და პალატიდან გამოვედი, ექიმები და ექთნები საოპერაციოსკენ გარბიან, ვხვდები ვისთან მიიჩქარიან, რაღაც ხდება, რაღაც ხდება ჩემი ცოლის თავს, თუმცა გამბედაობა არ მყოფნის ვიკითხო. გასასვლელისკენ წავედი, კი

უცხო(4,5,6)

ემა და გიორგი ისევ ხვდებიან ერთმანეთს, თუმცა უცნაურ და გაუგებარ სიტუაციაში. მათი კომუნიკაცია ცივი და თბილია, თუმცა რეალურად ეს ყველაფერი წარსულზეა დამოკიდებული და არა ახლანდელზე.

უცხო(4,5)

20 წლის განმავლობაში მეგონა, რომ ადამიანები, რომლებიც ქიმიურ სიყვარულზე საუბრობდნენ, უბრალოდ მათი გამოგონილი სამყაროდან იყვნენ. ყოველთვის, როდესაც უცნობზე ამბობდნენ: "ჩემი გახდება, ამას ვგრძნობო," მეცინებოდა.

ჩემი ცხოვრების ყვითელი ბარათი (მეთორმეტე თავი)

გიყვებით ამბავს იმ ბიჭზე ფეხბურთი, რომ ყველაფერს ურჩევნია. გიყვებით ამბავს ფეხბურთზე და მის სიყვარულზე…

როდის შიგიყვარე? ნაწილი 1

სანამ ჩემ ბედისწერაზე მოგიყვებით მანამ რამდენიმე ინფორმაციას მოგაწვდით ჩემს შესახებ: დავიბადე ცნობილ და გავლენიან ოჯახში მამა ნიკოლოზ ბარბაქაძე ერთერთი მსხვილი ბიზნესმენი გახლავთ

Error 404 [ნაწილი 3]

ოთახი სწრაფად გამოიარა და ჩვენს შორის მანძილი წამში დაფარა. ხელები მხრებზე მომკიდა და უხეშად გამისროლა კედლისკენ. მისი ცხვირი პრაქტიკულად ჩემსას ეხებოდა, მისი ხელები კი კედელს იყო მიყრდნობილი ისე რომ ჩემი სხეული მისსას ეკვროდა.

ჩემი ცხოვრების ყვითელი ბარათი (მეთორმეტე თავი)

არის ხოლმე დღეები, არავინ და არაფერი რომ არ გინდა ადამიანს გარდა სახლში ყოფნისა და ბოლოს, ზოგჯერ ეგეც გვბეზრდება, მუდმივად დაღლილის როლში ყოფნაც არაა დიდად შვების მომგვრელი

უცხო(7,8)

ეჭვიანობა არის გრძნობა, რომელიც ზუსტად არავის დაუდგენია. ეგოიზმისგან თუ სიყვარულისგან მომდინარეობს, თუმცა ხანდახან ყველაზე უცნაურ მომენტებში ჩნდება იგი.

უცხო (1,2,3)

20 წლის განმავლობაში მეგონა, რომ ადამიანები, რომლებიც ქიმიურ სიყვარულზე საუბრობდნენ, უბრალოდ მათი გამოგონილი სამყაროდან იყვნენ. ყოველთვის, როდესაც უცნობზე ამბობდნენ: "ჩემი გახდება, ამას ვგრძნობო," მეცინებოდა. არა იმიტომ, რომ არ მჯეროდა სიყვარულის,