მესხები (9)

მწარე,არასასიამოვნო სუნი მეცა,ვერ გამეგო სად ვიყავი. თვალები გავახილე და დავინახე ჩემს წინ მობუტბუტე წითელ თმიანი გოგონა,რომელსაც ჩემი ხელი თავისაში ჰქონდა.

ექიმი დეტექტივი 5

-აი სწორედ ეს არის ამ შედევრების შემქმნელი დემეტრე, თანაც ქართველი -საქართველოდან ხარ? ყველაფერი ძალიან გემრიელი იყო, უცებ ისევ თვალებში ჩამაშტერდა და ტუჩები გაილოკა, შემდეგ კი ირონიულად ჩაიღიმა - საინტერესოაო ქართულად ჩაილაპარაკა და თეფშს მიუბრუნდა

სიყვარული მეორედაც მოდის (დასასრული)

იოანემ შეძლო ჟანეტის გულს საბოლოოდ დაპატრონებოდა და მან მის გულში სქლად დადებული ყინული, ჯერ დაამსხვრია და შემდეგ ნელა-ნელა იწყო გალღობა. დრო გარბოდა და მათი ნაცნობობა და მეგობრობა სრულ 11 წელს ითვლიდა. ჟანეტიც ხვდებოდა რომ, ის ერთადერთი ვის გვერდით

გოგონა მწვანეში (4)

-თომა, შემომხედე, შენ სულაც არ გესმის მაგრამ ძალიან,ძალიან მეფიქრები. -იციი, მეც ხშირად მეფიქრები გაგვივლის. -შენი ცოლი ლამაზიაა ? -სიმართლე გითხრა, მასში განსაკუთრებული არაფერია, თუმცა ის ჩემია და რათქმაუნდა მიყვარს

მინდა მიყვარდე 18

გიჟივით დავდიოდი საავადმყოფოს დერეფანში და ვერაფრით ვწყნარდებოდი.თვალწინ სულ ლილის სისხლიანი სხეული მედგა.არაფერმა არ გაჭრა არც დადას თხოვნამ და არც ლაშას მკაცრმა გამოხედვამ.ვერაფრით ვახერხებდი აკანკალებული სხეულის დამორჩილებას.არავინ იცნობდა ლილის

ფსიქიატრიულში (დასასრული)

სამი მძიმე პაციენტიცაა ჩვენს საპყრობილეში, მათ ნამდვილად არ სჭირდებათ ეს კედლები. მხოლოდ და მხოლოდ სხვისი დახმარებით თუ გადაადგილდებიან და საკვებსაც ძლივს მიირთმევენ, ამაშიც მომსახურე პერსონალი ეხმარება. ერთ-ერთმა მათგანმა რომელსაც პედრო ქვია

მესხები (10)

ზარის ხმის გაგების შემდეგ,კარებზე ბრახუნი გავიგე,მოიცა ერთი გავიგო რომელი იდიოტი ბავშვია, უფ გასკდა თავი რა. ვიღაცა ცელქი ბავშვი მეგონა რომ იყო,მაგრამ ნანახით გავვოცდი,ლუკა იყო,მკვლელი სიფათით ვუყურებდით ერთმანეთს. კარები გაღებული დავტოვე, პუფში

ჩვეულებრივი გოგოს ჩვეულებრივი ისტორია(2)

საღამოს დედამ რომ დაინახა კალათი მკითხა ვისგანააო და ბარათიც გამახსნევინა(ლაშაზე ყელაფერი იცოდნენ ჩემმა მშობლებმა).ბოლო წუთამდე დარწმუნებული ვიყავი რომ შოკოლადები ლაშასგან იყო მაგრამ ბარათი რომ გავხსენი ეწერა:

სიყვარული და ტკივილი (16თავი)

-დედა მე დიდი ხანია ვიცი ეს ამბავი, მაგრამ რადგანაც ამდენი პრობლემები გქონდა არ მინდოდა კიდევ საჯავრო დამემატებინა და თავი შევიკავე ამის თქმისგან, სანდრომ როდესაც ეს მითხრა მეც გავოცდი, მაგრამ მალევე შევეგუე ამას. მოკლედ როდესაც მამა წავიდა ჩვენგან

უცნობი სარკეში //12//

უზომოდ ბედნიერი სანდრო და ძალიან დააბნეული ლილე თორნიკემ დალოცა და თაავის ოთახში გავიდა. -მისმინე ახლა შეიძლება არ მენდობი, გძულვაარ და ჩემი დანახვაც არ გინდა მაგრამ გპირდები, რომ ისსევ დავიბრუნებ.შენს სიყვარულს და ნდობას. -მე მხოლოდ იმიტომ