ჭირვეული სტუმარი (27 თავი)

ოცდამეშვიდე თავი - შეუძლებელია! - სუნთქვა შეკრული ვიმზერდი ლევანს. - დაუჯერებელია, ასე უთქმელად მიგატოვა? ეს როგორ?! ვცდილობდი ქეთის ასეთი ქცევისთვის გამამართლებელი მიზეზები მომეძებნა, მაგრამ... გარდა თავმოყვარეობისა და სიამაყისა არაფერი

მინდა მიყვარდე 10 თავი

თქვენ მე სტიმულს მაძლევთ.მადლობა ამისთვის ყველას.მიყვარხართ გოგოებოსაავადმყოფოს ფოიეში ამაოდ ცდილობდა ლილიანა ატირებული ნატოს დაწყნარებას.თვითონ უარეს დღეში იყო სულ კანკალებდა."მაგარი გოგოა გაუძლებს"იმეორებდა გულში.

გ ა ტ ა ც ე ბ ა!

ოთახში ქარიშხალივით შემოქანდა თეა -ენი გაიღვიძე...გაიღვიძე... -თეა რატომ არმაძინებ?ვთქვიდა ზურგი ვიცვალე საწოლში -რადროს ძილია გოგო!ქორწილი გაქვს სულ დაგავიწყდა? -მაქვს! და არა დილის 4 საათზე, დამაძინე რა თუნდაც ერთი საათით....თორემ თვალები

ის... ნაწილი 12

არც კი ვიცი რა უფრო გამიხარდებოდა ის, რომ გიჟი ვარ თუ ის რომ გიჟი არ ვარ და ეს ყველაფერუ არაა ჩეი გამოგონება და ჰალუცინაცია.არვიცი უკვე რა ვიფიქრო კარგია ის, რომ ვიღაცას მაინც ჯერა ჩემი მაგრამ..მაგრამ რაც ყველაზე მეტად მაშინებს არის ის რომ ის ის

მოსიარულე აურზაური (სრულად)

ერთ მშვენიერ დილას გავიღვიძე და დაიწყო ჩემი ამბავი ... რა სისულელეა არც მშვენიერი დილა იყო , არც გავიღვიძებდი საერთოდ შუადღემდე დედაჩემი რომ არ შემოვარდნილიყო ოთახში . გასაოცარი ის არის საერთოდ სახლში რომ იყო.ისე შემეშინდა კივილი დავიწყე

ის ჩემშია!

-ჩემო სილამაზევ. როგორ ხაარ? გილოცავ, მიყვარხარ ძალიან! -კარგი,კარგი გიო მეც ძაან ნუ გამიბავ საათნახევრიანს. მეჩქარება წავედი, ქეთა მელოდება. მოგვიანებით წყნეთში შევხვდებით. ტელეფონი გავუთიშე, უხეშად გამომივიდა, მაგრამ არაუშავს ყველა შეჩვეულია.

I ____ You (თავი მეათე)

ნიას მოტყუება არ გაუჭირდა სანდროს. ნიას მის მშობლებთან აიყვანა აგარაკზე და თვითონ ვითომ სამსახურის საქმზე დაბრუნდა ქალაქში. ნია სანდროს მოლოდინში იყო ყოველ დღე და საერთოდ ვერ ერთობოდა. ლიკაც ხშირად რჩებოდა მასთან , მაგრამ მაინც ცუდ ხასიათზე იყო.

მიყვარხარ კრეტინო ! ! ! (1თავი)

აი დადგა ეს ნანატრი დღე დაბრუნდა საქართველოში ისე რომ არავინ გაუფრთხილებია თან დღეს მისი საყვარელი მეგობრის მარიამის დაბადების დღეა და სიურპრიზი უნდა მოუწყოს, იცოდა რომ მისი მშობლებიც მარიამთან იქნებოდნენ რადგან მისი და მარიამის მშობლები

რეალობა (თავი 4)

-ეგოისტი ვარ? - არც ვახო მობრუნებულა, ისიც სივრცეს გასცქეროდა. -არა... მაგარი კაცი ხარ, ყველაზე საუკეთესო... გაუმართლა ლიზას. -შენ? -მეც ეგრე ვარ. -შენც მაგარი კაცი ხარ? - გაეღიმა ვახოს. -არა, მეც გამიმართლა, - ჩაიცინა მიშომ. - თუმცა არც მე ვარ ცუდი

მაძიებელი (თავი 4)

ჩუმად ვზივარ ჩემ ოთახში, შუქები ჩამქრალი მაქვს რომ ჩემებმა არ იცოდნენ რომ მღვიძავს. ისევ იმ წერილს ვკითხულობ თავიდან და თავიდან რომ ქვე-აზრი გავიგო. პირველი მინიშნება რომ ამ წერილსია ეს ზუსტად ვიცი, ტყვილა არ გარისკავდა ნიკოლასი თავისი ოჯახის