salvation/ხსნა (თავი 9)

-საშინელი მეხსიერება მაქვს.-ვუთხარი და გავუღიმე -მე დაგეხმარები გახსენებაში.-ახლოს მოვიდა, ცერა თითი ჯერ დაბლა ტუჩზე გადამისვა, მერე მაღლა და ცალი ხელი თმაში შემიცურა უფრო ახლოს რომ მივსულიყავი მასთან და ნაზად დამიწყო კოცნა. ვგრძნობდი ნელ-ნელა

განსაწმინდელი – 1

შვიდი წლის წინ რომ მოვმკვდარიყავი, ჩემი სული ამაზე არათუ განაწყენდებოდა, არამედ პირიქით, უეჭველად ეგონებოდა, რომ იღბლიანია. მე თუ მოვკვდებოდი ცხრამეტი წლის ასაკში, ვერც ქალს, და ვერც კაცს მოძებნიდით, ვინც დამიტირებდა. ღმერთმანი, ეს კი არა,

ერთ პარატა ქამას შენს თავზეც ამოვიყვანდი, იქნებ ფერფლიც კი არ დარჩეს

თუ უცხოს მოუყვები იმას რისი მოყოლის ძალაც მეგობრისთვისაც არ შეგწევს, იქნებ მოგეშვას, მოიშორო ტვირთი ასე რომ გამძიმებს. ერთხელ მიყვარდა, არა ახლაც მიყვარს და მტკივა თითოეული სიტყვა და ჟესტი მისგან. მტკივა ყველა უარი, მტკივა ყველა ნახვა და მტკივა

შენი სიყვარულის ფობია მემართება (2)

კლასსში შევედით და ზარიც დაირეკა. - ბიჭო ორი გაკვეთილი დავრჩეთ და წავიდეთ. ( ალექსანდრე ) - დღეს ისედაც ოთხი გვაქვს, იყავით რა მომენატრეთ ძალიან. ( ანუკი ) - ბაზარი არააა ანუკი, მაგრამ რაღაც საქმე მაქვს. ( ალექსანდრე ) - რამე

მე გავიღიმე შენ შეგიყვარდი(8)

-საფერფლე მხოლოდ რომანებსა და კინოში ტყდება-ხმა ამოიღო ლიზამ -რას გულისხმობ? -მიყვარს ეს ფრაზა. -ვერ მიგიხვდი -ჰო ასეთი იდუმალები ვართ მხატვრები. -ბავშვივით ხარ. -რატომ? -შენს ერთ ცრემლადაც არ ღირს მთელი სამყარო.-უფრო მაგრად მიიხუტა გაბრიელმა

გვირაბის ბოლოს (თავი 1)

ყველას ცხოვრებაში დგება მომენტი, როცა ყველაფერი უფერულდება ის რაც შენტვის მნიშვნელოვანი იყო უბრალოდ ქრება როცა ძალიან გენატრება და გინდა შენს გვერდით იყოს გამხნევებდეს ცხოვრების სტიმულს გაძლევდეს მაგარმ საშნელებაა როცა ის მიდის ამ ქვეყნიდან და

ჭირვეული სტუმარი (17 თავი)

- მოკლედ, პატარა ქალბატონო, ჩამოხვალ თუ არა თბილისში დოკუმენტებსაც დამიბრუნებ! - სიცილით, თვალი ჩაუკრა ოთახში შემოსულმა ჯაბამ ქალიშვილს.

ქმრის ვალი გავისტუმრე (9 თავი)

-ეს ყველაფერი, ძალიან ადრე დაიწყო, -ილომ ყავის ფინჯანს ხელი მოკიდა და ნათიას გაუსწორა მზერა- ვცდილობ რომ არ შემეტყოს და ძალით გავაგრძერლო ცხოვრება. პირველი ხარ ვისაც საერთოდ ამ თემაზე ვესაუბრები, მპირდები რომ არავის ეტყვი? ---ნუ თუ მენდობი და ასეთ

უცნობი (თავი 12)

ანა საკუთარ თავს არ უტყდებოდა რომ საბას მიმართ გულგრილი არ იყო. როგორც კი საბა ღილაკს თითზე დააჭერდა მაშინვე მივარდებოდა ანა, საბა მის რეაქციებზე კი ხალისობდა. ბოლოს და ბოლოს საბა გამოწერეს. ყველამ გადაწყვიტეს რომ ბარში აღენიშნათ და ჩვენი

მე, შენ და ჩვენი პატარა! [3]–[დასასრული]

ნუგო გაბრაზებული იჯდა, ხელები გადაჯვარედინებული ჰქონდა და დაბღვერილი სახით უყურებდა თეკოს. ბექა კი ნინას ზედაც არ უყურებდა. მისი დამოკიდებულება საშინლად მაბრაზებს. თითქოს არც აინტერესებს ის თუ რა ქნა ნინამ. დათი გაბრაზებული ავიდა მეორე სართულზე ისე