სამყარო უშენოთაც ბრუნავს!

სამყარო რომ ჩემს გარშემო არ ბრუნავს ყოველთვის კარგად ვიცოდი.თუმცა მაინც ჯიუტდ ვაგრძელებდი იმის მტკიცებას რომ სამყაროს არსებობაში მეც ერთ-ერთი მნიშვნელოვანი რამ ვარ,მაგრამ როგორც ყოველთვის ღმერთი საპირისპიროს მიმტკიცებს.ალბათ ის რაც ჩვენ

Never let me go..

მე ნინა ამაღლობელი,არაფრით გამორჩეული,ვარ 17 წლის,12 კლასელი,თბილისელი.გამიგებთ აბიტურიენტებო,თუ რა საშინელაბაა აბიტურიენტობა.. მყავს 21 წლის ძმა (ზუკა), მამა 43 წლისაა სახელად თემური. დედა სამწუხაროდ არ მყავს, ავტოავარიაში მოყვა და მე ეს ჩემი

ლუციფერი (1)

ჟანეეეეეეეეეეეეტ ???????? (ოთახში საშუალო სიმაღლის, გამხდარი, ძალიან გამხდარიც კი, შავი მოკლედ შეჭრილი და ბოლოებში აპრეხილ თმიანი, ასევე აპრეხილი ცხვირით, თხელი ტუჩებით, სიფრიფანა, ნარნარა, მუქი მწვანე თვალებით, გაფითრებული იმდენად თეთრ კანიანი

ურთიერთობა გრძნობების გარეშე. ( 6 თავი )

როგორც იქნა დემეტრე ჩემს წინ დადგა,ძალიან ძალიან ახლოს..მეგონა კოცნას აპირებდა,მაგრამ... -საკუჭნაო დერეფნის ბოლოშია და შეგიძლია საქმეს შეუდგე.. (დემეტრე) თავიდან ვერ მივხვდი რა მითხრა,ან საკუჭნაო რა შუაში იყო,ამიტომ თვითონ წავიდა და სახლის

სექსუალური ფეხბურთელი (11)

უკა ოთახში დავტოვე და ლანასთან გავედი ღამე მის გვერდით მეძნა ,ლანა კი სიზმრებში და ოცნებებში დაცურავდა. დილით ადრე გავიღვიძე ოთახში შევედი მაგამ ლუკა არ დამხვდა, ჩემოდანი ავიღე და ტანსაცმლის ალაგება დავიწყე დღეს თბილიში ვბრუნდებოდით. ჩალაგებას

ღირსების საფასური ( 15 ) დასასრული

_ რატომ ლიკა?_ ნაღვლიანი ხმით კითხა და თითები ნაზად შეუცურა კულულებში. _ არ ვიცი დემეტრე….არ ვიცი….ვერ გაგიმეტე….მერე ...მეც დავრეკე მასთან,როგორ და საიდან გავიგე მისი ნომერი არ ჩამეძიო და ...ცოტა უტაქტოდ და უხეშად გამომივიდა მაგრამ,დავმშვიდდი,თავს

salvation/ხსნა (თავი 9)

-საშინელი მეხსიერება მაქვს.-ვუთხარი და გავუღიმე -მე დაგეხმარები გახსენებაში.-ახლოს მოვიდა, ცერა თითი ჯერ დაბლა ტუჩზე გადამისვა, მერე მაღლა და ცალი ხელი თმაში შემიცურა უფრო ახლოს რომ მივსულიყავი მასთან და ნაზად დამიწყო კოცნა. ვგრძნობდი ნელ-ნელა

განსაწმინდელი – 1

შვიდი წლის წინ რომ მოვმკვდარიყავი, ჩემი სული ამაზე არათუ განაწყენდებოდა, არამედ პირიქით, უეჭველად ეგონებოდა, რომ იღბლიანია. მე თუ მოვკვდებოდი ცხრამეტი წლის ასაკში, ვერც ქალს, და ვერც კაცს მოძებნიდით, ვინც დამიტირებდა. ღმერთმანი, ეს კი არა,

ერთ პარატა ქამას შენს თავზეც ამოვიყვანდი, იქნებ ფერფლიც კი არ დარჩეს

თუ უცხოს მოუყვები იმას რისი მოყოლის ძალაც მეგობრისთვისაც არ შეგწევს, იქნებ მოგეშვას, მოიშორო ტვირთი ასე რომ გამძიმებს. ერთხელ მიყვარდა, არა ახლაც მიყვარს და მტკივა თითოეული სიტყვა და ჟესტი მისგან. მტკივა ყველა უარი, მტკივა ყველა ნახვა და მტკივა

შენი სიყვარულის ფობია მემართება (2)

კლასსში შევედით და ზარიც დაირეკა. - ბიჭო ორი გაკვეთილი დავრჩეთ და წავიდეთ. ( ალექსანდრე ) - დღეს ისედაც ოთხი გვაქვს, იყავით რა მომენატრეთ ძალიან. ( ანუკი ) - ბაზარი არააა ანუკი, მაგრამ რაღაც საქმე მაქვს. ( ალექსანდრე ) - რამე