ქაოსი. #12

-დღეს ლაშიკო ჩამოდის. -ოთახში შევუხტი ემას და მის საწოლზე წამოვგორდი. შევამჩნიე არ იყო ხასიათზე. -რა გჭირს? ემამ სახეწაშლილმა გამომხედა, ცოტახანი ხმას არ იღებდა. -ამ წამს დამირეკა ლაშას ძმაკაცმა და...

ზაფხულის არდადეგები(3)

Saba’s P.O.V ღმერთო! რალამაზია ანნა. როგორ მინდა ჩავეხუტო. ალბათ როგორ გაუტყდებოდა თიკასთან ერთად რო მოვედი. Anna’s P.O.V აჰაჰ..-_- რატომ მეშლება ნერვები. მე ხომ არ მომწონს ის, იქნებ... არაა.. ანა დებილობებს ნუ იძახი -ანა რატო ჩაფიქრდი?(ლილე)

ნიკუშა მახალდიანი (7)

ასაცილოა ყველაფერი.ორ ერთმანეთზე შეყვარებულ ადამიანს ერთად ყოფნა უნდათ და შანსიც აქვთ,მაგრამ არაფერს არ ცდილობენ რომ სურვილი დაიკმაყოფილონ,იქ სადღაც,დედამიწის მეორე ბოლოში კი კიდევ

ჭირვეული სტუმარი (12 თავი)

ხეხილითა და სიმწვანეში ჩაფლულ ეზოში შევაბიჯე თუ არა შვებით ამოვისუნთქე. ბელეტაჟზე ნაშენებ სახლის კედლებსა და აივნის რიკულებს მცოცავი, სხვადასხვა ფერის ვარდები მიჰყვებოდნენ, ყვავილები ყვაოდნენ და სივრცეში ვარდის

ღირსების საფასური ( 13 )

ვის ვესაუბრები?_ აშკარად დააბნია ქალის ხმამ. _ მე ნათია ვარ. _ და ჩემი ქმრის ტელეფონით რატომ სარგებლობთ? ან მე რატომ მირეკავთ?_ ნერვიულობისაგან ყბები დაეჭიმა და საწოლზე წამოჯდა. _მინდა იცოდეთ,რომ დემეტრე ჩემი იყო,არის და იქნება,როგორც სხვა ნეტარ

"სიყვარული" თუ "სიძულვილი"?! (3 თავი)

წვეულების შემდეგ 2 კვირა გავიდა.ყველაფერი თითქოს კარგად მიდიოდა..კომპანიებს შორის ტენდერი იმართებოდა რაშიც "აბაშიძეს" კომპანიამ გაიმარჯვა...სამსახურიდან რამდენიმე დღით მივლინებაში მიდიოდა აჩი "ინდოეთში",

მომგებიანი ბილეთი 4

ოთახს ვათვალიერებ და არავინ ჩანს. მანქანის გასაღები მაგიდაზე დევს. ფეხზე ვდგები და მანქანის გასაღებს ვიღებ. ხელში ვათამაშებ და გარეთ გავდივარ. კიდევ ერთი პატარა ოთახი არის, რომელიც იასამნისფერ ფერებშია. კარებს ჩუმად ვაღებ და ეზოსგან მოშორებით მდგარ

salvation/ხსნა (თავი 2)

ლაპიონების სინათლეზე უფრო მკაფიოდ ჩანდა სასმლისგან ჩაწითლებული შავი თვალები. მზერა თლილ ცხვირზე გადმოვიტანე, პირველად მომეწონა ბიჭზე მოზრდილი, მოვლილი, წვერი. ახლა ტუჩებს მივადექი, სრული სერიოზულობით იდგა, მაგრამ ღიმილის ნაოჭები თვალის კუთხეებში

ახალი ცხოვრება

სიყვარული - წამებაა, უსიყვარულობა - სიკვდილისოფიმ დიდი ხნის წინ დაკარგა შეყვარებული. მისმერე ყოველთვის მოწყენილია და სულ ტირის. ათასში ერთხელ თუ დაინახავ ღიმილს მისსახეზე. ეს უბრალოდ მტკივნეულია... მტკივნეულა უყურო შენს დაქალს ასე,

ვენდეტა - გაქცევა

-ოჰო, ხუმრობ კიდეც? ეს უკვე კარგია. ახლა კი მკურნალობას შევუდგეთ. -მიდი დოკ,- გაამხნევა ლოლიკომ,- вперед и с песней. როდესაც ასე ეხუმრებოდა, მოზარდი მზად იყო ყველაფრისთვის გარდა იმისა, რომ ექიმი კუთხეში მდგარ, წინარეისტორიულ ონკანს ოდნავ მოუშვებდა