Ты мой Космос(თავი3)

2015 წლის 18 მარტი იყო ჩემი დაბადების დღე.როგორც წესი ამ დღეს მაინც მივდიოდი ხოლმე სკოლაში და არც დღეს დამიყოვნებია.მოკლე კაბა ჩავიცვი ჩანთას ხელი დავავლე და სკოლისკენ წავედი.სანდრო საქართველოში არ იყო მაშინ პირველად ჩემ დაბადების

შურისძიების კანონი 9

-ეს ორი დღეა, რაღაც შენი კანონი დაგავიწყდა!-ირონიულად მიღიმის ლევანი. -რა კანონი?-ვეკითხები მას. არადა, მშვენივრად ვხდები, რა კანონსაც გულისხმობს! შურისძიების კანონს! -აღარ ცდილობ შური იძიო, ჩემზე!-იცინის ის. -ყველაფერი წინ გვაქვს!-თვალს ვუკრავ მას.

ჩემი ცხოვრების გზა (vol.4)

დედა,რომელიც უგონოდ ეგდო ძირს.ჩემს კივილზე მეზობლები შემოცვივდნენ მეტი არაფერი მახსოვს,გონს მხოლოდ საავადმყოფოში მოვედი,თვალები გავახილე და ჩემს გვერდით მხოლოდ ერეკლე დავინახე. -როგორც იქნა საყვარელო,კარგად ხარ? -დედა სად არის? -ნუ ნერვიულობ

უცნობი სარკეში //2//

ძალიან დიდ ბოდიშს გიხდით შეცდომებისთვის. უამრავი შეცდომაა, მაგრამ დრო არ მაქვს,რომ გადავხედო იმედი მაქვს ვინმე კითხულობს.ამოიხვნეშა ლინდამ და ლოგინზე გადაგორდა. ლილე კარების გასაღებად გავიდა და კარს მიღმა მწვანეთვალება ბიჭი დაინახა. -ლილეო ამ

ნუთუ ეს ჩემი ცხოვრებაა (10)

იმ საღამოს ბიჭები გავაცანი დედას და მამას მაგრამ არმითქვია რომ შეყვარებული მყავდა ვიფიქრე ვერ გამიგებდნენ, ღამით დადუსთან მეძინა ტკბილად ჩემ ოთახში დილით ცოტა ადრე გამეღვია დადუმაც მალე გაიღვიძა გადავწყვიტეთ ბიჭებიც გაგვეღვიძებინა

ნაბიჯი წინ (თავი 10 )

მზის სხივები ჩემს სახეზე დათარეშობენ.ვხვდები გაღვიძების და ადგომის დროა,მაგრამ იმდენად მსიამოვნებს მათთან ბაასი,რომ თავს უფლებას ვაძლევ კიდევ რამოდენიმე წუთი წავუძინო.საიდანღაც ტელეფონი იწყებს რეკვას.უკმაყოფილოდ ვახელ ჯერ ერთ,

თანამედროვე ურჩხულის ოდნავ შერეკილი პრინცესა(10)

სესილი.. ხალხს დავემშვიდობე და ლაზარეს უკან გავყევი.. ძალიან მინდოდა დარჩენა, მაგრამ ახლა ლაზარეს უფრო მეტად ვჭირდებოდი, რადგან მას ჩემ გარდა არავინ ჰყავს...

პოლიტიკის თეორია [ნაწილი მეთხუთმეტე]

– ნეტავ რატომ მგონია, რომ სულ არ გიცნობ? – გავხსენი თუ არა კარი, მაშინვე დამიქაჩა თვალები ნატამ. ზღურბლს იქით, კედელს მიყრდნობოდა, წაშლილი სახით და ხელში სიგარეტით. უცბად ვიფიქრე, რომ ეს დედაჩემი არ იყო. – იქნებ იმიტომ, რომ არ მიცნობ? – გავუღიმე და

არ ვარ ანგელოზი,მაგრამ არც ეს ცხოვრებაა სამოთხე (4)

იმ დღის შემდეგ ხშირად ვსტუმრობდი „ნიკოს სარდაფს“,რაც ცუდად აისახა ჩემზე,მაგრამ ამის გასაცნობიერებლად არც ისე ცოტა დრო დამჭირდა. სრული კონტაქტი გავწყვიტე სამეგობრო წრესთან,ოჯახთან ხომ საერთოდდ,უკვე შვილადაც არ აღმიქვამდნენ.მეც შევეგუე

ერთად ყველაფერს შევძლებთ!(2)(რა ავირჩიო სიყვარული თუ შურისძიებას

იმ ამბის შემდეგ კიდევ ერთი კვირა გავიდა,რამდენჯერაც ნიკოლოზი სალაპარაკოდ მივიდა ელესთან იმდენჯერ გაექცა გოგონა,ნელ-ნელა უკვე ბრაზდებოდა ელეზე და ერთხელაც ელე სამსახურიდან რომ გამოდიოდა გოგოებთან ერთად მათთან მივიდა