ვერ დამიმორჩილებ(სრულად)

აბაზანაში შევედი,შხაპი მივიღე და დავიძინე,თუმცა უსიამოვნო სიზმარი ვნახე.თითქოს ალექსანდრე ჩემს საძინებელში იყო და მძინარეს მიყურებდა.მისი მრისხანე თვალები ყველა დეტალს აკვირდებოდა და ოთახში სიცივე შემოჰქონდა.გამომეღვიძა და შუქი ავანთე,მართლა აქ ხომ

წარმოუდგენელია, მაგრამ მიყვარხარ

ხუთი წლის შემდეგ სამშობლოში დაბრუნდა ,უამრავი გეგმით და დიდი ამბიციებით.როგორც ყოველთვის ამაყად მიაბიჯებდა საკუთარი სასახლისკენ მიმავალ გზაზე. დაცვამ მაშინვე იცნო და შეატარა, ირგვლივ ყველაფერს აკვირდებოდა აინტერესებდა რა შეცვალეს მისი წასვლის

აფერისტი მაჭანკალი –6–

''თვალები ლამისაა ბუდიდან გადმომიცვივდეს. წინაამღდეგობის ძალა იმ წინაღობასაც კი ლახავს, წუთის წინ ჩვენ შორის მანძილის სახით რომ არსებობდა... ეს უკვე ეიფორიაა! ოღონდ იცით როგორი? შურისმაძიებლური!''

ბროწეულისფერი. (თავი პირველი)

-გმადლობთ ქალბატონო ლელე. მაგიდა ფურცლებისგან განთავისუფლდა. გოგონამ სიგარეტს მოუკიდა და ფინჯნიდან ვისკი მოსვა. -ლელეან,რამდენჯერ გითხარი მუშაობის დროს ალკოჰოლს ნუ იღებ-მეთქი. ოთახში შუახნის მამაკაცი შემოვიდა. გოგონა ვერ იტანს,როდესაც სრული სახელით

ვენდეტა - დიაგნოზი

-მაგრამ დიდად არ მოგწონს პროფესია როგორც ვატყობ. -სწორად ატყობთ, მაგრამ ახლა ამაზე საუბრის დრო არაა დოკ. იქნებ ის მაინც მითხრათ რატომ მაინცდამაინც ეს დიაგნოზი და რა ფსიქიკური ტრავმა მქონდა? იქნებ ტვინი კეტავს ამ ინფორმაციას ჩემთვის, რათა

ბრძოლა სიცოცხლისათვის თავი 4

სახლში ბედნიერი დავაბიჯებდი, ასე მეგონა მთელი სამყარო ჩემი იყო. არ მეგონა ჩემი ცხოვრება ასე თუ შემოტრიალდებოდა, მიყვარდა უკვე ძალიან მიყვარდა, პირველად ალბათ მაშინ შემიყვარდა როცა მისი დანაღვლიანებული თვალები დავინახე, როცა მისი ცისფერი თვალები

"თუ ქალი შემჩნეულია ჯადოქრობაში, ის უნდა დაიწვას..!!" (1)

დამიჯერე რა... რომ შემეძლოს დროის უკან დაბრუნება, მხოლოდ ერთ შევცვლიდი... იმ მიკარგულ სახლში სადაც შენ 3 დღის დაბადებული იწექი, დედას არ შემოვყვებოდი... ვიტირებდი და იძულებული გახდებოდა გარეთ დავეტოვებინე.

არ შეგიყვარდეს. წესი 19.

  გამთენიისას ჩამეძინა. ძლივს დავწყნარდი. ყველაზე ლამაზი სიზმარი ვნახე ჩემს ცხოვრებაში. თითქოს პატარძლის თეთრი კაბა მეცვა და გვერდით იოანე მედგა. ჯვარს ვიწერდით. გაღვიძება აღარ მინდოდა, მაგრამ ვინ გაცდის ბედნიერებას. ნუცა თავზე დამახტა და გამაღვიძა.

XVII (თავი N16)

დილა გათენდა,ვისაუზმეთ და ზღვაზე გავედით,იქიდან დაბრუნებულები სასეირნოთ წავედით ველოსიპედებით,გზაში დათა შეგვხვდა მე უკვე მიჩვეული ვიყავი იმას,რომ ის თომას ასლი იყო.. -გამარჯობა კაწი -გამარჯობა დათა,გაიცანი ჩემი ძმა ანდრია და ელენე -სასიამოვნოა

ვერ ვხვდები როგორ შემიყვარდი(2)(თვით უჟმურებავ)

კაფიდან ერთხელ კიდევ შევათვარიელე, სპორტულ სამოსში სრულიად განსხვავებულად გამოიყურებოდა და გამეღიმა. მერე გავბრაზდი. -ამას თუ კიდევ გავუღიმო!-ჩავიბუტბუტე გაბრაზებულმა და მეგობრებისკენ წავედი....