ზღვის ცისფერ ლაჟვარდზე (2)

ჯანდაბა, ჯანდააააა .. ფრთხილად გადაირიე? ' გამოსვლისას შევეჩეხი იმ იდიოტის მსგავს ადამიანს, ძალიან გავდა მაგრამ შედარებით დიდი ასაკით, თმა თვალებს უფარავდა მწვანე თვალებით ასხივებდა მასზე მაღალი და გამხდარი იყო, მისნაირი ღიმილი ჰქონდა და მანაც

მოვა ცხოვრებას აგირევს და წავა (2)

-ნუ გეშინია სიჩქარე შეანელა. სანამ მანქანაში ვიჯექით არმინდოდა გამეხსეენებინა და მეკითხა რამოხდა ამიტომ სახლამდე თავს ვიკავებდი. სახლში რომ მივედდით სპირტი და ბამბა ავიღე და ტახტზე დავჯექი. დაჩიც მომიჯდა და თავი კალთაზე დამადო. -ცოტა აგეწვება

თუ მექალთანეს შეუყვარდი, ესე იგი დაგერხა. (6)

-ლუკა! უნიჭო მექალთანე! ერთუჯრედიანი! გამოუსწორებელი! აღარ შემიძლია. უკვე მაგიჟებს. მის დანახვაზე ცუდად ვხდები. გული მივარხება. ნებისმიერ კონტაქტს ვეძებ მასთან და მერე საკუთარ თავზე მეშლება ნერვები რომ ასეთ იდიოტთან ვეძებ კავშირს. მინდა ვცემო.

სანაპირო (თავი 6/დასასრული)

სად ვარ,რა ხდება? ან ეს რისი ხმაა გაუჩერებლად რომ ისმის რიტმულად...საშინლად მცივა,აქ არავინ არის? არის აქ ვინმე?..-ნინა საავადმყოფოს დაცარიელებულ დერეფნებში დახეტიალობდა და პასუხებს ეძებდა...ის იყო რომ სხვა მხარეს აპირებდა გასვლას,მისთვის ნაცნობ

სვანი (N3)

მთელი ღამე იმაზე ვფიქრობდი რა იქნებოდა ხვალ,ერთადერთი ახლა რაც ყველაზე მნიშვნელოვნად მიმაჩნდა მარიამთან დალაპარაკებაა.. როგორც კი გათენდება მასთან უნდა მივიდე უნდა გაიგოს სრული სიმართლე იქამდე სანამ რამეს დაუშავებენ.. დილა გათენდა კარებისკენ წავედი

წარმოუდგენელია, მაგრამ მიყვარხარ (10)

-არ-ორივემ ერთად დაიძახა . ქეთი გაიბუსხა გვერდი აუარა მათ და სანდროს გვერდით დაჯდა -აბა რძალო დატრიალდი ახლა გვშია მე და ლიზიკოს მგლებივით აჰა პროდუქტები ამ ზარმაცებმა ვიცი არაფერი მოიტანეს- მიშო შევარდა სახლში პარკებით ხელში უკან ლიზი მიჰყვებოდა

მინდა ანგელოზი ვიყო 8

-ლუკა წადი ახლავე სახლში , რას გავხარ ვერ წარმოიდგენ....ასეთი ჭუჭყიანი და სუნიანი ცხოვრებაში არ მინახავხარ ....წადი, თორემ ავადმყოფები შეწუხდნენ, შენღა აკლდი ამ წამლების სუნის გარდა.... -ხომ შემატყობინებ რომ გამოიღვიძებს? სხვაგან უნდა შევიარო, და

არ ვარ ანგელოზი,მაგრამ არც ეს ცხოვრებაა სამოთხე (8)

ვიქნებოდი.გონს კარზე კაკუნმა მომიყვანა,სწრაფად მოვკეტე ონკანი,ოთოს მაიკა გადავიცვი და თმის მშრალებით გავედი მისაღებში.კარები გამოვაღე და გაოცებისგან ლამის გული შემიწუხდა.კარებთან არც მეტი, არც ნაკლები თვით ვაჩე იდგა. _რა გინდა? _მასპინძლობაც ასეთი

გ ა ქ ც ე ვ ა…..დასასრული

სახლში მისულს გეგმები დაწყობილი მქონდა რა და როგორ უნდა გამეკეთებინა..დაცვა გავუშვი...უფროსწორედ შორიდან დაიწყებდნენ თვალთვას ისე რომ ვერავინ დაინახავდა და როცა ანდროს ხალხი მოვიდოდა...და აუცილებლად მოვიდოდნენ უკან გამოყვებოდნენ....

უცნობი სარკეში //3//

შეჯახების შედეგად კინაღამ წაიქცა უცნობის ხელებს,რომ არ დაეჭირა. თავი მაღლა ასეია.და უკვე ნაცნობ მევანე სფეროებს წააწყდა, ეს ის ბიჭი იყო ლინდას თავგადასავლიდან -ბოდიშით ვერ დაგინახეთ და მგონი საპირფარეშოც ამერია, მოიცა მოიცა შრნ ის გოგო არ ხარ