ვ/ე ნაწ.2 (სრულად)

მონატრების გრძნობა, აუტანელი. სურვილი, რომ იგი ოცნებებს გამოსტაცო...ყველაზე ცუდი ის არის, რომ რაღაცას ნანობ მაგრამ ვერაფერს აკეთებ ეს შეცდომა რომ გამოასწორო. გულისტკივილი და დარდი...მუცელში სიცარიელე..უძილო ღამეები, შიმშილი, რომელსაც

პირადი მცველი 9

ფანჯრიდან შემოსულმა მზის მოთამაშე სხივებმა გოგონას მშვენიერ სახეზე ურცხვად დაიწყეს გაბატონება.სინათლისაგან შეწუხებული რამდენჯერმე შეიშმუშნა ,მაგრამ ტკბილი ძილის ბურანიდან თავი ვერ დააღწია.ცოტა ხნის შემდეგ ოთახის კარებზე კაკუნი გაისმა.

ალქაჯი ანგელოზების სამყაროში –1–

''მერე კი ვიარე ბევრი და ვიჩერჩეტე, მაგრამ ვერ იქნა და დანიშნულების ადგილს ვერ მივაღწიე! აქედან გამომდინარე კი ალბათ წარმოგიდგენიათ, ხეებს შორის სინათლის გამოჩენა როგორ მახარებს. თითქოს მეზღვაური ვიყო, დამშეული, მოწყურებული და მიწას ვხედავდე.''

უკარება!{თავი3}

მეორე დილით მარიამმა გიორგი სახლში რომ ვერ ნახა ცოტა გაუკვირდა,რადგან დილით ადრე არასდროს იღვიძებდა თუმცა არ მიუქცევია ამ ფაქტისთვის ყურადღება...ბიჭი აეროპორტიდან პირდაპირ მშობლების სახლში წავიდა.კარები მოხუცმა ქალმა გაუღო.

იქ სადღაც შორს ისე ლამაზად თოვს...

მისი თვალები რაღაც არაამქვეყნიურ სილამაზეს წარმოადგენს.დიდ სიყვარულს და სითბოს აღვივებს ჩემში.მიყვარს როცა მისი თვალები ცისფერია,მე ვიცი,რომ მაშინ ის ძალიან ძალიან ბედნიერია.საშინლად არ მიყვარს როდესაც მის მრგვალი სფეროები ჭაობს ემსგავსება

ყველაფერს აქვს დასასრული 5 თავ6

ყუთი გავხსენი და შიგ ახალთ ახალი აიფონ 6s+ იდო -არა არ არსებობს შესანიშნავია ტელეფონში კი მხოლოდ ედის ნომერი ეწერა-ჩემი ყვირილის ხმაზე ლუსი შემოვარდა - რა ჯანდბა-სიტყვა გაუწყდა-აიფონ6 s + არარსებობს ვინ გამოგიგზავნა არვიცი გთხოვ მარტო დამტოვე

ჭიქა წითელი ღვინო (სრულიად)

-მოკლედ მაგრად ვაჯაზებთ რა, ჩვენს ატრაქციონზე უნდა ვიკატაოთ. ამბობს ნინა და ეღიმება. -ხო, მერე კიდე ბიჭებს გავუაროთ და გავიდეთ სადმე რა. თქვა ხატიამ თავისი აზრით კმაყოფილმა. -მე მერე სახლში დამტოვეთ და თქვენ წადით, არ მინდა სადმე გიჟურ გარემოში

სანაპირო (თავი 3)

...-რამდენი ხანია რაც აქ ხარ?-საწოლზე წამომჯდარი ბიჭი მშვიდი ხმით ეკითხება და წელში მოხრილი სიგარეტს უკიდებს-ხომ იცი რომ არ შეიძლება აქ, -კაი რა ამათ რომ ვუსმინო ხვალ მოვკვდები,-ცალყბად,სავდიანად ჩაიცინა და ირაკლისაც გაუწოდა,მან ხარბად ჩაუშვა

Ты мой Космос(თავი3)

2015 წლის 18 მარტი იყო ჩემი დაბადების დღე.როგორც წესი ამ დღეს მაინც მივდიოდი ხოლმე სკოლაში და არც დღეს დამიყოვნებია.მოკლე კაბა ჩავიცვი ჩანთას ხელი დავავლე და სკოლისკენ წავედი.სანდრო საქართველოში არ იყო მაშინ პირველად ჩემ დაბადების

შურისძიების კანონი 9

-ეს ორი დღეა, რაღაც შენი კანონი დაგავიწყდა!-ირონიულად მიღიმის ლევანი. -რა კანონი?-ვეკითხები მას. არადა, მშვენივრად ვხდები, რა კანონსაც გულისხმობს! შურისძიების კანონს! -აღარ ცდილობ შური იძიო, ჩემზე!-იცინის ის. -ყველაფერი წინ გვაქვს!-თვალს ვუკრავ მას.