ვენდეტა - პალატა

ერთ საწოლზე ახალგაზრდა, ქერა ბიჭი იწვა და წიგნს კითხულობდა. მეორეზე დაახლოებით 30-33 წლის მამაკაცი იჯდა და პაზლს აწყობდა. მესამეზე კი დამამშვიდებელ პერანგში გაკოჭილი პაციენტი იწვა. ლოლიკომ მისი სახის დანახვა ვერ მოახერხა.როგორც კი გოგონა

ჩემი ღამის კოშმარი ხარ!!! (თავი5) დ ა ს ა ს რ უ ლ ი !

ორ დღეში უკვე საავადმყოფოდან გამომწერეს, სახში ვიყავი დემეტრე ასე რომ ვთქვათ თავის "ქმრულ" მოვალეობებს პირნათლად ასრულებდა. ხშირად მოდიოდნენ მისი გიჟი და გადარეული მეგობრებიც: ირაკლი გაბუნია დემეტრეს ბავშობის მეგობარი, საოცრად

წარმოუდგენელია, მაგრამ მიყვარხარ (4)

-ვაიმეე ხელიი-რა ჯანდაბა გინდოდა გოგო სულ გაგიჟდი შენ?- უცებ წამოვარდა და ხელზე დახედა - ხელი მომტეხე შე ხისთავიანო -თვალები აემღრვრა და სწრაფად გაიქცა იქედან . სანდროც უკან გაჰყვა ბოლოს კაბინეტში ამოყვეს თავი .

ქაოსი. #2

-იმედია, ის არ არის რასაც მე ვფიქრობ. -გამომხედა შეშინებულმა ლისამ. -მეც მაგას ვფიქრობ. -დავუდასტურე დაქალს და მეც მოვუკიდე სიგარეტს. -გამაგებინეთ, ხალხნო, რა ხდება? -გაურკვევლობაში იყო ნინა.

ბედისწერა (თავი 6)

-კახა, შე კახპა რავა ხარ? - გაეღიმა რატის, მაგრამ ისეთი ეშხით არ გამოუვიდა, როგორც სჩვეოდა ხოლმე. - შემოდი, შემოდი. -რავი, . ვლპები ამ უსაქმურობისგან და ვარ, შენ რას შვრები? ერთად მისაღებში შევიდნენ, გზად სამზარეულოში რატის მშობლებს მიესალმა

ერთად ყველაფერს შევძლებთ!(1)

სამი თავი გავაერთიანე და ერთად დავდე ვიფიქრე უფრო გაუხარდებათთქო ესეთქო ნუ იმედი მქონდა ამიტომ ყურადღება არ მიაქციოთ ხანდახან შეიძლება რაღაც წარწერები მქონდეს მიწერილი იმედია ერთად რო დავდე ინტრიგა არ გავაქრე ეს ისტორია უკვე დავასრულე და დავდებ

ორმაგი ცხოვრება (4)

მისგან მოულოდნელად თიკომ ხორბლისფერი სვიტერის მკლავები იდაყვებისკენ წაიჩოჩა. მანამ სანამ იგი ქაღალდებში ქექვას დაიწყებდა ანა ფეხზე წამოდგა და კედელთან აიზუტა. ტუჩები ნერვიულობისგან აუცახცახდა.

თანამედროვე ურჩხულის ოდნავ შერეკილი პრინცესა(9)

სესილი მე და დემეტრე ქვაზე ვისხედით და ლაზარეს ველოდებოდით, როდესაც რაღაცის ჩხაკუნი მოგვესმა, ორივემ ერთად გავიხედეთ და შიშისგან ენა ჩამივარდა

თუ მექალთანეს შეუყვარდი, ესე იგი დაგერხა. (1)

  ყველა ნორმალურ ადამიანს ღამე ძინავს, მაგრამ მე არა. ღამე ჩემი სტიქიაა. ვცხოვრობ აშვებული ღამის ცხოვრებით, დილით მძინავს. გგონიათ ღამის ცხოვრება მაგარია? არა, საერთოდ არა, უბრალოდ ჩამითრია და ვეღარ ვეშვები. ნარკოტიკივითაა, სულ

ვერ ვხვდები როგორ შემიყვარდი(4)(თვით უჟმურებავ)

გარეთ რომ გავედით დათი მანიდან გადმოსულიყო და მასზე აყუდებული სიგარეტს აბოლებდა. რაღაც სხვანაირი მომეჩვენა სათვალეები ეკეთა და სინათლეში თმა ყავისფრად მოუჩანდა და არა შავად. ტანზე მომდგარი მაისური ეცვა რაც მისი სხეულის ნაკვთებს