მოდი გავაჩეროთ დრო -1-

ბოლოჯერ ჩავისუნთქავ ინგლისსის ჰაერს და გამარჯობა საქართველო. ჩემი ქვეყანა მაინც სულ სხვაა. ჩემი სახლი, ოთახი საყვარელი ადგილები. უი ხო მე ლილე ვარ, 19 წლის ვსწავლობ ინგლისში. დედაჩემი ანანო დიზაინერი,მხატვარი, მწერალი. მამაჩემი ალექსანდრე, ძველი

ფერადი გრძნობები(დასასრული)

-ასეთი უნამუსო როგორ ხარ? ჯერ იყოდა ვითომ სახლი გაყიდე,მერე ჩემს ძმას ჩაუსახლდი ახლა კი ყველას შენს ნებაზე ატარებ. ეს ყველაფერი არ იკმარე,არ იკმარე ის,რომ ამ ხნის განმავლობაში ჩემი ძმის კმაყოფაზე ცხოვრობ და ახლა მათ მოსთხოვე შენთვის დაბადების დღე

13 თვე (8)

ბრძოლა რატომ? იმიტომ, რომ დათა ვერასოდეს ვერ გადაუდგებოდა სესილიას წინ. არასოდეს არ ათქმევინებდა ოცნებებსა და მიზნებზე უარს. იცით რას იზამდა? უბრალოდ, ხელს შეუწყობდა ამ ყველაფრის განხორციელებაში. იმდენად მწარედ ახსოვს თავისი აბიტურიენტობის პერიოდი,

პატიოსანი აფერისტი [სრულად]

რვა მარტი იყო. მარტის კვალობაზე ზედმეტად კარგი ამინდით და სასიამოვნო სითბოთი. კაფეში, ფანჯარასთან იჯდა და გარეთ იყურებოდა. მოსწონდა ხალხის თვალიერება, შეთხელებული ტანსაცმლით რომ მოძრაობდნენ და უფრო მეტად გაფერადებულიყვნენ.

გადაგიყვარე სხვა შევიყვარე (8-9)

ლუკამ მარიამი დააწყნარა და კაფე დატოვეს გასეირნება გადაწყვიტეს რადგან მარიამს სახლში დაბრუნება არ უნდოა —ლუკა.. —გისმენ მარია, —შენ რატომ ჩამოხვედი ასე მალე? ერთ კვირაში ხომ უნდა დაბრუნებულიყავი? —ხო ვიცი მაგრამ გადავწყვიტე სიურპრიზი მომეწყო. —როგორ

ახდენილი ოცნებები(7)

ისტორია ორ ბავშვობის მეგობარზე რომლებიც ოცნებობდნენ ნიუ-იორკში ეცხოვრათ და იქ წარმატებას მიეღწიათ.მაგრამ მათი წარმატების მიუხედავად მათ ელით უამრავი თავგადასავალი.დროთა განმავლობაში ახალი ოცნებებიც ჩნდება მათ ცხოვრებაში

ციცქნა (4)

ხო დილით ერთ ლოგინში გავიღვიძეთ,მიყვარს მთელი არსებით მიყვარს გავიფიქრე გულში და საწოლის მეორე მხარეს რომ დავუსვი ხელი იქ აღარ იყო გული მიძგერდა ძალიან სწრაფად...ნუთუ ეს სიზმარი იყო?უცებ წამოვდექი და ბუბას სმოკინგს ვეძებდი მის საროჩკას და ვიპოვე

სულ მარტო..(2)

ისტორია ერთ მარტოსულ გოგონაზე.. აბაზანიდან გამოვდივარ და პირსახოც მოხვეული პირდაპირ სამზარეულოში გავდივარ. წვენს ვსვავ როცა კარზე ზარი ისმის. ნეტა ვინა?! (ნეტა თქვენ რა იცით რო გეკითხებით) კარებთან მივდივარ და ვაღებ. დემეტრე. ამას აქ რა ჯანდაბა უნდა

დედაჩემი წინააღმდეგია! 3

-გმადლობ, - ჩუმი ხმით უთხრა, საბუთებიდან თავი არ აუწევია ისე მოსვა ყავა.. საბუთები აიღ და კარისკენ გაემართა, მაგრამ გაბრიელი გადაეღობა, წელზე ხელი მოჰხვია და ზემოდან დააჩერდა.. -გაბრიელ - თვალები უბრიალა - ხელი გამიშვი! ნელა დაიხარა და მის ნაზ

დუჩე (სრულად)

წვიმიან ქუჩებს!მაისის ბოლოა,ამიტომ გარციცისფერი კლასიკური სტილის შარვალი მაცვია და შავი უბრალო მაიკა,მუდამ დაულაგებელი თმა მაღლა მაქვს აწეული და ცალი ხელით ჩანთას ისე ვარ ჩაფრენილი,თითქოს ვინმე მართმევდეს.წვიმა თითქმის არ ჩერდება,მე კი გაჩერებასთან