შორს (სრულად)

-არა არაფერი არარის კარგად. მტკივა აი აქ მტკივა (მითხრა და გულზე ხელი დაიდო) შენ არ იცი რა გრძნობაა საყვარელი ადამიანის დაკარგვა. -დამიჯერე ძალიან კარგად ვიცი.(მე) ძალიან ცუდი რამ გადამხდა მეც მაგრამ დღეს ვიღიმი, იმიტომ რომ ცხოვრება თამაშია, სადაც

უნდა წავიდე 10-11-12

საშინელი დღეების მნიშვნელობას ცხოვრების ამ ეტაპზე ჩავწვდი, დაპროგრამებული ვაკეთებდი ყველაფერს და საერთოდ არ მქონდა გაცნობიერებული ის ფაქტი, რომ დედა აღარ იყო... ყველაზე მეტად მტკიოდა ის, რომ მან არ იცოდა თუ როგორ მიყვარდა ყველაფრის მიუხედავად და არც

გავისეირნოთ?! გარე განათება ჩაქრა.... (3)

მე გაუბედავად შევბრუნდი მისკენ. ხელები ძირს ქონდა ჩამოყრილი, თავი მარცხენა მხარეს გადაეწია და რაღაცნაირი სევდით და მოლოდინით სავსე თვალებით მიყურებდა.. რამდენიმე წამი ვუყურე. ადგილიდან არ იძვროდა, ბოლოს კი ინსტინქტის მონა გავხდი

მხოლოდ მთებშია ბედნიერება -5-

ნელ-ნელა გავახილე თვალი და შევხედე საათს, უკვე 12 საათი იყო. პირველად დამეძინა ამ დრობამდე. ავდექი მოვიცვი ხალათი, ფარდა გავაფარე რომ მზის სხივები შემოსულიყვნენ ოთახში და ვხედავ წებოვან ფურცელს მინაზე წითელ გულს, რომელზეც წერია:

მე და შენ ამ დედამიწაზე ტკივილით(სრულად)

-მოვალ მარიკო მოვალ.გაუთიშა,მაგრამ ვერ მოისვენა გული საშინლად აწუხებდა ასე მაშინ ემართებოდა რამე ცუდი თუ ხდებოდა,ეშინოდა ვერაფრით ვერ დაიძინა და ისევ სანდროს დაურეკა-სან მოდი რა ჩემთან-მოვდივარ.გაუთიშა და ხუთ წუთში მანქანის ხმაც გაისმა

ბედის ირონია (სრულად)

-მიყვარხარ,მარიტა-მანქანიდან გადმოსვლისას ჩასჩურჩულა გიორგიმ,შეეძლო,ხმამაღლა ეთქვა,რადგან არავინ იყო მათ გარშემო,მაგრამ მაინც ჩუმად უთხრა,არ უნდოდა,რომ მარიტას გარდა ვინმეს მოესმინა ეს სიტვები..ის ხეზეც..

ჩემი სევდიანი ისტორია (სრულად)

მივუყვები ნისლიან ქუჩებს და მიკვირს რამ გააჩინა ამ დროს ეს ნისლი, თებერვლის 10-ში,შუა ზამთარში.სიცივით მობუზულან ხეები,ქუჩები, ლამპიონები, ქალები და ბავშვები. ავტობუსში ავდივარ და ვიკავებ ადგილს. მინას მიყრდნობილი და ყურსასმენებში

რთულია კიდევ ენდო 11

-მარიამ,შეიძლება მოგეხვიო? გოგონა დაიბნა თუმცა თანხმობის ნიშნად თავი დაუქნია და ალექსანდრეც მოეხვია,მთელი ძალით.მთლიანად შეიგრძნო,გოგოს სურნელი,რომელიც თავბრუს ახვევს და ჭკუიდან გადაჰყავს. -ვგრძნობ რომ ძალიან მიგეჯაჭვე,მჭირდები

ისევ ტვილდიანი... (6)

საშინლად გათოვდა.....არ ვიცი ეწყინა თუ გაუხარდა სვანეთს ჩვენი ჩამოსვლა მაგრამ ფაქტია რომ ახლა გარეთ მარტო გიჟი თუ გავა ხო და ჩვენ როგორც გადარეულები გადავწყვიტეთ გარეთ გავსულიყავით და გვეგუნდავა. ძალიან თბილად ჩავიცვით და თოვლში გავვარდით

სათნოების ორმოცდაათი ელფერი

-ამიერიდან ოფიცილურად ჩემი ცოლი ხარ !-უთხრა ასადმა და მის გვერდით მჯდარ ჰანანს მოეხვია.-შენ კიდევ ჩემი ქმარი.-ამიერიდან მე ვარ ოჯახის ბატონ-პატრონი-თქვა ასადმა სიცილით და ჰანანის რეაქციას დაელოდა.-იცოდე ახლა ავდგები და წავალ.