წამიერი ფეთქვა!

ყველაფერი ისე სწრაფად ქრება გარშემო,გგონია რომ გული,რომელიც შენ სხეულში ფეთქავს,ხედავ.მხოლოდ მას და სხვა არაფერს.სუნთქვას უხშირებ,თითქოს გინდა სიბნელიდან გასაღწევი გზა მონახო,მაგრამ არაფერი გამოდის.

ბედნიერების ჩარჩოები 4

-გამარჯობა ანუკი? გაოცებული ვუყურებდი ჩემს წინ მდგარ ელეგანტურობას და არ მჯეროდა.-გამარჯობა მიტერ ელეგანტურობა ვუპასუხე და გავიცინე -არაჩვეულებრივად ცეკვავ,მაგრამ ჩხუბი უფრო გიხდება!?....

ვიდრე ყვავიან შროშანები [10]

_სანდრო_ვთქვი, ორივე ხელი მაგრად მოვხვიე და ჩავეხუტე. ისე შემომაჭდო ზურგზე ხელები, რომ ძვლები ამტკივდა, მაგრამ მე უფრო ძლიერად ვეხუტებოდი და თვალებდახუჭული ვცდილობდი ეს ჩახუტება დამემახსოვრებინა. ეს უკანასკნელი ჩახუტება იყო, ვინ იცის, იქნებ არც...

შენი თამუნია... მეოთხე თავი (თ.ჯ)

დრო მეტისმეტად ნელა გადიოდა, თუმცა ამას არანაირი აზრი აღარ ჰქონდა, უბრალოდ ვსუნთქავდი, ვარსებობდი, ისე როგორც რომელიმე ძალიან უინტერესო ფილმის პერსონაჟი... არც კი ვიცი ზუსტად საიდან ან როგორ გამოვნახე ძალა იმისთვის რომ სრულიად უსულო გავმხდარიყავი,

თაღლითი და მატყუარა 7

-მოვიდა, მის მატყუარა!-შესვლისას მესალმება დადა. თუ ამას მოსალმება ქვია! -მისტერ თაღლითო, თქვენც აქ ხართ?-ვითომდა უკმაყოფილოდ ვიძახი, მაგრამ გულს მაინც უხარია მისი ირონიულობა. -როგორც ხედავ!-ხელებს შლის. კაფეში თითქოს ცოტა დათბა და ახლა აქ ისევ

უზომოდ შეყვარებული (1-6)

ბავშვებოო მე ვარ ♡EPICLOVE♡ უბრალოდ გამიუქმდა ეგ აქაუნთი და ახალი შევქმენი ჩემ ისტორიებს ახლიდან დავდებ და მერე იმასაც გავაგრძელებ ბოდიშიით♡♡♡♡მიყვარხაართ♡♡♡

ანარეკლი (ნაწილი მეექვსე) დ ა ს ა ს რ უ ლ ი

-აღარ მინდა ამის მოსმენა გიგა. მითხრა ანამ. -კარგი გადავრთავ. -გიგა, იმედია ამ სახლში აღარ დარჩები. -არა ანა, აქედან რაც შეიძლება მალე წავალ. -გიგა არ გადართო ერთი წუთით. ტელევიზორს აუწიე.მითხრა გიომ. ტელევიზორს ავუწიე. აცხადებდნენ რომ ავარია მოხდა,

ბიჭი სახელად 66-33-XX (9)

ახლოს მოიწია და გულზე მიმიხუტა. აქამდეც გაგონილი მქონდა მისი გულის ცემა, მაგრამ ახლა ამოვარდნას ქონდა. -ვაჩე.. თავი ამოვყავი მისი ძლიერი ხელებიდან და რაღაცის თქმა დავაპირე.. მაგრამ არ დამცალდა... მუჯირი ტუჩებზე დამაკვდა. ძალიან ნაზად მაკოცა... მერე

შემიყვარდი და რა ვქნა? თავი №8

-დღეს სკოლაში არ წამოვალ... (მე)-რატოოო? (სოფი)იმ დღეს გოგოები ჩემთან დარჩნენ. ღამე ისე გავათენეთ, ვერც კი მივხვდით როგორ დაღამდა ან როგორ გათენდა. თავი საშინლად მკტიოდა.-რატო და... ცუდად ვარ რაა... (მე)-გეყოს გოოგო! ისე კარგად წამოხვალ! (ნათია)

პირადი ცხოვრება თუ კარიერა? (თავი 6)

-მომწონს ეგ გოგო,სოსო..არ გაუშვა-ლანამ თვალი ჩაუკრა შვილს და შემდეგ მის ჰორიზონტს მოშორდა.დედის სიტყვებმა კიდევ უფრო ჩააფიქრა სოსო.ლექციების მერე დაბლა დაჯდა,იცოდა,რომ პასუხების გაგების შემდეგ,შესაძლბელი იყო,ენახა ეკა. გამოცდის შედეგებმა მოლოდინს