უნდა წავიდე დასასრული

თითოეული სიტყვის მნიშვნელობა იმდენად მტკივნეული გასააზრებელი იყო ჩემთვის, რომ მერჩივნა საერთოდ სმენადობა დამეკარგა... იმ გულის ტკენით და იმის გააზრებით რომ გაბრიელს ჩემთვის ცოლობის თხოვნა უნდოდა და ახლა ჩემი უაზრო ახირებების გამო გადაიფიქრა თავის

ცა ჩამომექცა (სრულად)

სასტუმროდან გამოსულმა, ფეხზე გავიხადე და ფეხსაცმელებით ხელში გავუყევი გზას. ისევ ისე, როგორც მაშინ... აგვისტოს ბოლო იყო, ამიტომ არ ციოდა. მთვარეც უხვად მაფენდა სინათლეს... აი, ნათელი ღამეო, რომ ამბობენ, ზუსტად ისეთი იყო. ჯერ ვიფიქრე, სახლში ტაქსით

გავისეირნოთ?! გარე განათება ჩაქრა... (6)

-ჰოო... კარგად მიცნობ... გამეღიმა მე. -ყველაზე კარგად. ჩამისწორა უტამ და მასაც გაეღიმა. მოულოდნელად კი ისეთ ხმაზე დაიქუხა, რომ შიშისგან შევკივლე და მთელი ძალით ჩავბღუჯე უტას ხელი. ის ხმისამოუღებლად მოიწია ჩემთანახლოს , ფეხები ძირს გაშალა და კალთაში

როცა გაგიცანი...(4)

  სხეულზე მომეკრო და კისერზე მომხვია ცალი ხელი, მერე ნელა გადაინაცვლა ტივტივასკენ და მომშორდა.   პატარა გამოუცდელი ბიჭივით ამიჩქარდა გული. ვუყურებდი და ვერ ვხვდებოდი, რა მიზიდავდა ასე ამ გოგოში.   არ ვლაპარაკობდით. ერთმანეთს ვუყურებდით თვალებში.

მიყვარხარ ჩემო მარიამ

ეს ამბავი დიდი ხნის წინ დაიწყო როცა მე დაახლოებით 14 წლის ვიყავი.იმ დროისთვის საკმაოდ პუტკუნა გოგო ვიყავი იმის გამო,რომ გარდამტეხმა ასაკმა ჩემზე ძალიან ცუდად იმოქმედა.მიუხედავად ამისა მე არასდროს მქონია კომპლექსები ჩემი სხეულის ფორმების

დრო მხოლოდ სიყვარულს დაინდობს (სრულად)

იცი მართალი ხარ, ნამდვილად ხარ იმის ღირსი რომ გიჩივლო.. მთელი სამი წელი, სამი წელი ლიზა გესმის ეს რას ნიშნავს? მთელი სამი წელი ყოველ დღე, ყოველ წამს მხოლოდ შენ გეძებდი.. რა ცოლი რის ცოლი, ხომ კარგად იცოდი რომ შენ გარდა არავინ მინდოდა, ისიც ხომ

უფროსის ვაჟი! [3]

დილიდან გადარბენაზე იყო მილა, გაღვიძებისთანავე გააფრთხილა ბატონი ლევანი, რომ დღეს სამსახურში ვერ მივიდოდა, ბატონმა ლევანმაც უპირობოდა გაათავისუფლა.დილით ექიმთან იყო, სათვალეების ნაცვლად კომპაქტირუი ლინზები გაიკეთა. რამოდნიმე საათი შეგუება გაუჭირდა,

ღირდა წასვლა თუ გენატრები... (1 თავი)

ღირდა წასვლა თუ გენატრები...(1თავი) ბნელი ბილიკი არ მთავრდებოდა, გრძელდებოდა უსასრულობამდე და ჩემთვის ეს ტანჯვაც ალბათ უსასრულო იყო არ არსებობდა ადამიანი რომელიც დამეხმარებოდა, გამიგებდა, მომეფერებოდა არ არსებობდა ის ვისთანაც შემეძლებოდა გრძნობების

{ მხოლოდ დამთხვევაა } "1"

-დროზეე.. გამოდიიი.. გიშვებენ.. თავი არც ამიწევია ისე ავდექი და საკნიდან გარეთ გავაბიჯე. უკან ბევრი შურიანი თვალი მომყვებოდა.. უკან მიხედვა არც მინდოდა.. არანაირად არ მინდოდა ის სიტუაცია დიდხანს ჩამრჩენოდა გონებაში ნაცრისფრად გათხაპნილ ჩაბნელებულ

მეგობრობის მოთხივნა (თავი 12)

♡♡არდადეგები ისე დაიწყო სესილი სკოლაში არ მოსულა, მხოლოდ ინტერნეტით ვეხმიანებოდით ერათმანეთს ძალინ იშვიათად ბოლოს კი კონტაქტი სრულიად გაწყვიტა ჩემთან. -სესილია მსიინავ... - გაბრაზებულმა მივწერე როცა ყველა ჩემი შეტყობინება უპასუხოდ დატოვა.