ქურდი იაგუნდისფერი თვალებით (14)

-კარგი! მოდი ტაფობანა ვითამაშოთ,ოღონდ ამჯერად მე ჩაგარტყამ! _მითხრა სრული სერიოზულობით. -კარგი რა! _ჩავილაპარაკე მობეზრებულმა. _სადამდე უნდა მეღადაოთ მაგაზე?უდარდელად აიჩეჩა მხრები და მერე სასაცილოდ დამეჯღანა. -ვითამაშოთ რამე,გთხოვ! აი მაგალითად

ნუ მიბღვერ!ყველაფერი ვიცი რასაც ფიქრობ 3

ჯანდაბა!რა კარგი დილა გამითენდა დღეს .ჯერ იყო და მოკლე პიჟამოეით გავტანტალდი სამზარეულოში ,სადა ჩემთვის უნობებს მოეყარათ თავი,მერე უნივერსიტეტში ლექტორათ ბრაზიანი უცნობი არ გამეჩითა?!.ამას თან ერთვის თეკოს გაუთავებელი ტიტინი.სადაცაა ჩემი დომხალი

ისევ ტვილდიანი... (5)

თითქმის ერთი წელი გავიდა რაც სოფო გარდაიცვალა და ამ ხნის განმავლობაში ერთადერთი კარგი ის მოხდა რომ სოფოს მკვლელი დაიჭირეს გიორგი ორი თვეა რაც გვატყუებს... ცდილობს სულ გაიღიმოს და ჩვენთან ერთად გაერთოს ჩვენც ვცდილობთ რომ გავამხიარულოთ ახლაც

ის... ნაწილი 7

ჩემს ხმაზე გოგონები შეშინებულები წამოხტნენ და გაოცებულები მე მომჩერებოდნენ, მე ვკანკალებდი ერთიანად და ხმის ამოღებას ვერ ვახერხებდი.ყველას ძალიან გვეშინოდა და გონზე მოსვლას ვერ ვახერხებდით, შეშინებული ვუყურებდი დაცლილ წყლის ჭიქას.არაფერი შეცვლილა

ვიდრე ყვავიან შროშანები [12]

_და ჩვენთან რა კავშირშია შენი შვილი?_მკითხა სანდრომ გაყინული, უემოციო ხმით. ღმერთო, რა ნაბი,ჭვარია. უფრო მეტად, ვიდრე ადრე. ხმამაღლა გამეცინა და სანდროს შევხედე. _შენთვის არამგონია მნიშვნელობა ქონდეს, მაგრამ იცი სანდრო, ის შენი შვილია_ვუთხარი მე

ტელეფონის ბრალია (სრულად)

გადავწყვიტე დამედო ერთი ლამაზი და ისტორია,იმედია მოგეწონებათ.....სამსახურიდან დაღლილი გამოვედი,დიდხანს ველოდე მარშუტკას,ბოლოს როგორც იქნა გამოჩნდა,როგორც კი ავედი მაშინვე ყურსასმენები გავიკეთე და უკვე მერამდენედ ვუსმენდი Leonard Cohen - A Thousand

უფროსის ვაჟი! [1]

–მიყვარს მიხვედრილი ხალხი– უცებ ამბობს ქრისტი. მილა მის სიტყვებზე ძალიან ბრაზდება, მარგამ არაფერს იმჩნევს, მათ სიტყვის უთქმელად ტოვებს. გაცოფებული მიდის და საიუველირო მაღაზიაში შედგის, ამდენი თეთრი ფერი თვალებს ჭრის. თვალიერებას იწყებს,

გადაგიყვარე სხვა შევიყვარე (6-7)

აი შემდეგი თავიც ველი თქვენს შეფასებბეს იმედია მოგეწონათ...ლექციაზე შევიდა უხმოდ დაჯდა და ფიქრი დაიწყო ფიქრობდა ღირდა თუ არა ანდრეაზე ფიქრი მან ხომ ასე გაიმეტა ასეთი ტკივილისთვის კოშმარად უქცია ღამეები და გული მოუკლა...საკითხავი უყვარდა კი კიდევ? კი

ექსპონატი (სრულად)

ჩემს წინ გაჩერდა და პატარა ბოთლს თავი მოხსნა. თავისი გრძელი თითები ჩაჰყო და უკან მწვანე საღებავში ამოსვრილი ამოიღო. მერე კი უცერემონიოდ დამისვა ეს ხელი ტანზე. თვალები გამიფართოვდა. თავად კი მოჯადოებულივით უყურებდა ჩემს ტანზე წასმულ საღებავს.

ბიჭი სახელად 66-33-XX (სრულად )

ქუხილი კი არადა არ ჩერდებოდა, უფროდაურო მეტად გრუხუნებდა... ტირილის ზღვარზე ვიყავი უკვე მისული. რომ ვაჩემ საბანი გადამხადა, ხმის ამოუღებლად დაწვა საწოლზე, საბანი გადაიფარა, ახლოს მოიწია და გულზე მიმიხუტა. აქამდეც გაგონილი მქონდა მისი გულის ცემა,