დათა (სრულად)

წამი რომელიც ყველაფერს ცვლის წამი რომელიც ყველაფერს აფუჭებს. გიფიქრიათ წარსული დაბრუნებაზე? გიფიქრიათ როგორ ატკინეთ საყვარელ ადამიანს გული? გიფიქრიათ რომ თუ წარსულში დაბრუნდებოდით ყველაფერს შეცვლიდით? აღარ დაკარგავდით?

შევხვდებით... (3)

სიყვარულის ისტორიასახლში ავედი, მამა სახლში არ იყო, მარტო მე და დედა ვიყავით, ყველაფერი დაწვრილებით მოვუყევი. - გიყვარს? - დედას არასდროს არაფერს ვუმალავდი. - არ ვიცი, ის ისეთი განსხვავებულია. სულ რაღაც ორი დღეა რაც ვიცნობ, თუმცა ის მთელი ორი წელია

თეთრი ანგელოზი - 3

- ეჰ , სულ გაგასულელათ ამ სიყვარულმა თქვენ ! - თავი გადააქნია და ღიმილით გაუსწორა თვალი საქარე მინას. - მე ის აღარ მიყვარს ! - ბოროტულად ამოიქირქილა და განაბულმა მიადო მინას თავი.

ფულზე გაცვლილი ბედნიერება (დასასრული)

ნახევარი საათიც არ იყო გასული კარები თათულიმ რო შემოანგრია დ გაბერილი მუცელით წინ დამიჯდა... -აბა ქალბატონო მარიამ, გამოტყდებით თუ ძალით გამოგტეხოთ? ჩვეული ტონით დაიწყოიმ ამბიდან რამდენიმე თვე გავიდა.... გოგოები უკვე კარგად დამრგვალებულები იყვნენ და

გამოიდარებს,გამოიდარებს,თორემ ძვირფასო ნამეტანია.

თვითონ მითხრა დავანებებ თავს სწავლასო.მაგრამ,მისი თვალეები მეხვეწებოდა ეს არ გააკეთო და არ დათახმდეო. -ქეთა მასე არ შეიძლება შენს თAვზეც იფიქრე ცოტა.აწი უნდა შექმნა ოჯახი და ნერვებს ნუ გაიფუჭებ -არ ვთხოვდები საერთოდ,ახლაც ვწვალობ და მერეც ვიწვალო?არ

ახალი დასაწყისი (4)

დრო მხოლოდ სიყვარულს დაინდობს, სულ ამაზე მეფიქრებოდა თუმცა.....დრო, ცხოვრებისეული სენია, რომლისგანაც თავს ვერავინ დავიხსნით, ჩემი ერთადერთი მტერიც ის იყო, დაუმარცხებელი, შეუპოვარი, შეუცვლელი, სასტიკი, დრო არ მეყო მასთან ვყოფილიყავი, დრომ წამართვა

მაპატიე

საბუთებით ხელში თვალცრემლიანი ჩამოვჯექი საავადმყოფოს კიბეებზე... შევეცადე ღრმად ამომესუნთქა და ახალ რეალობას შევგუებოდი..საბუთებით ხელში თვალცრემლიანი ჩამოვჯექი საავადმყოფოს კიბეებზე... შევეცადე ღრმად ამომესუნთქა და ახალ რეალობას შევგუებოდი...

მინდა მიყვარდეს თავი 46

მირანდამ ის ღამე საავადმყოფოში გაატარა.სანდრო რაც წავიდა აღარც გამოჩენილა.უკვე გადაწყვეტილი ჰქონდა ბიჭს ყველაფერზე ხელი ჩაექნია. დაიღალა ამდენი ხვეწნით.სიყვარულის მათხოვარი გახდა რომელსაც ყოველ ჯერზე ხელს კრავდნენ.მობეზრდა ამდენი

ბაუნტის ვალი [3]

დილით რომ გაიღვიძა ანიმ, გოგონები ოთახში არ დახვდნენ. ეზოდანაც არ ისმოდა ხმაური, მოწესრიგდა და გარეთ გავიდა, თუმცა არავინ დახვდა, მხოლოდ ცარიელი ეზო და ცამდე აწვდილი მთები ჩანდა. ნეტავ სად გაქრა ყველა? თვალებზე ვიღაცამ ააფარა ხელი,

როცა ჩვენს ქუჩაზე გაზაფხული მოვა (3)

-სად არიან ამდენ ხანს? ნუცამ ეჭვის თვალით დახედა საათს.ნანუკამ რვა ნომერი კენტი ამოიღო და ცივად მაგიდაზე დადო -ხო გეუბნებოდი დავრჩეთ მეთქი მინის ვიტრინას გახედა.ჩუმი ქარი იყო