მე – ღმერთი – ნაწილი პირველი – ამონარიდი 2

საწოლიდან ვდგები. ასე ვიცი ხოლმე, თუ შუაღამეს გამეღვიძება, კიდევ ოცი წუთი დაძინებას ვცდილობ, მაგრამ უკვე შევეგუე იმ ფაქტს, რომ ეს ოცი წუთი უბრალოდ დაგარგული დროა. ტრადიციულად ვამოწმებ „ფეისბუქს.“ შეტყობინება არ არის. მეგონა ჩემი ერთჯერადი მეგობრის

ნაჩუქარი ბედნიერება-1

მიუხედავად იმისა, რომ შუადღე იყო, ოთახს ბუხარის ცეცხლის გარდა არცერთი სხივი არ ანათებდა. ყველა ფარდა ჩამოფარებული იყო. ყველა სინათლე ჩამქრალი. გარეთ წვიმდა. მე კი ბუხრის წინ პუფში ვიყავი ჩაშვებული, თბილად ჩაცმული, პლედ შემოხვეული და სიცივისაგან

გაიღიმეთ,ჩიტი მოფრინავს![3]

ეს ზღვა რომ შავია,დამნაშავეა,დამნაშავეა ვინ არის?-ბათუმის ნესტიანი ჰაერი ღრმად შევისუნთქე ფილტვებში და კვლავ განვაგრძე სიმღერა.თქვენ არ იცით მე ეს ქალაქი როგორ მიყვარს,თავისი ყველა ქუჩით,შენობით,საერთოდ ყველაფრით.დღემდე არ ვიცი რატომ,მაგრამ აი ასე

სიმშვიდიდან სიგიჟემდე,ძვირფასო!(დასასრული)

-მამიკოს ელოდა ალბათ-კვლავ მომაჯადოებელი ღიმილით გაუღიმა მამაკაცმა და კიდევ უფრო ძლიერად შეაყვარა თავი -მამას კიარა ბიძას!-შეუსწორა ღონემიხდილმა გოგონამ -მე და შენ და-ძმა არასდროს ვყოფილვართ და არც არასდროს ვიქნებით! ახლა კი სჯობს თეკლამ და კაკიმ

ეშმაკი და ანგელოზი ოცდამეერთე თავი

ქორწილიი.. თურმე რა დამღლელი ყოფილა ეს ყველაფერი.წარმომიდგენია ნინი როგორი დაღლილი იქნება თუმცა ქმარი მოუწყობს განტვირთვის ღამეს.სახლის კარი მთელი ძალით შვგლიჯე და ფეხსაცმელები შემოსასვლელში მივვყარე,მასვე მივაყოლე ქურთუკი და ჩემი საძინებლისკენ

ერთად ყველაფერს შევძლებთ!(3)

—რაა?შენ ჩემი ძმა მოიცა ეგ როგორ ვერ გავიგე მე ძმა არასდროს მყოლია —ვიცი ვიცი ანა რომ ახლა გაურკვევლობაში ხარ მაგრამ დამიჯერე ეგრეა მე გოგოასა და ნინას შვილი ვარ გესმის შენი ძმა ვარ აქ არ ვცხოვრობდი ახლა გავიგე ეს ამბავი და ჩამოვედი მეც ეხლა გავიგე

ვნებებზე ეჭვიანი (თავი 3)

-დავიჯერო აღარ გინდა?-ტუჩებს სასიამოვნოდ ამოძრავებს.ვაღიარებ,რომ მინდა შევეხო,მაგრამ თან არ მინდა..არ მინდა,რომ.. -მისმინე..ეს ხელს შეუშლის..-თავდაჯერებული ტონით ვამბობ,თმას ვისწორებ და ტექსტში ვიხედები.

ნიძლავი თუ სიყვარული

მე მარიამ ყიფიანი 19 წლის ვარ მყავს მშობლები და პატარა და ნინიკო მე თბილისში მარტო ვცხოვრობ ბინაში ვსწავლობ საკმაოდ კაპასი ვარ როგორც ჩემი მეგობრები მახასიათებენ ეხლა უნიში უნდა წავიდე ჩემ გოგოებს ველოდები როდის გამომივლიან აი ტელეც მირეკავს -გოგო

დღეს, ხვალ, ზეგ,და უსასრულოდ ერთად ვიქნებით ჩემო

14 თებერვალი იყო როცა დავქორწინდი,დიახ 14, სიყვარულის დღე.ამ დღეს შექმნილი ოჯახი მგონია რომ უფრო დიდი სიყვარულით ცხოვრობს ვიდრე სხვა დანარჩენი,საოცარი დღე იყო როცა ალექსანდრემ მითხრა> მე შენთან მოვალ,მოვალ და მამაშენს შენს ხელს ვთხოვ.საოცარი

ისევ შემიყვარე... თავი (28) ნაწილი (2)

რა არის სიყვარული? სიყვარული გულში განცდილი ტკბილი ტკივილია,რომელიც ცხოვრებას გვილამაზებს,გვაჯადობს და თავის ფერებში გვაცხოვრებს.იმდენად ძლიერი და ლამაზია,რომ როგორც არ უნდა მოინდომონ შენთვის მისი დამახინჯება მაინც არაფერი გამოუვათ. ეს