უშენოდ ჰაერიც ფილტვებს მიმძიმებს(1)

როგორც იქნდა დადგა ეს ნანატრი დრო და ჩემი არდადაგებიც დაიწყო.. ავტომობილის უკანა სავარძელზე მოკალათებული ვიჯექი.თვალები მქონდა დახუჭული და წარმოვიდგენდი თუ როგორ დამხვდებოდა სოფელში ჩემი ბებია,რადგან არ გვითქვამს,რომ ჩავდიოდით.. შევედით ჩემს სოფელში

ფერადი გრძნობები(5თავი)

-შენ ხომ მას ყოველთვის თბილად ექცეოდი და გვერდიდან არასდროს შორდებოდი ამიტომ მეგონა,რომ გიყვარდა(ნიკა) -იმაზე სულელი ყოფილხარ ვიდრე მეგონა,მართალია ნია მიყვარს,მაგრამ ისე როგორც და. მას ჩემ გარდა არავინ ყავდა ამიტომ ვზრუნავდი მასზე, ის ჩემთვის

Blow Up/9

მთელი სხეულით კანკალებდა. წონასწორობას ვერ ინარჩუნებდა. თვალები ეხუჭებოდა და ტუჩები უთრთოდა. ნახევარი მხრით მომეყრდნო მხარზე და ხელი მკლავზე მომკიდა. ცხვირი მის თმებში ჩავრგე და სუნთქვა შევწყვიტე. არ აქვს მნიშვნელობა, რამდენ ხანს ვიდექით ასე.

ძვირფასი მერი!

გამარჯობათ! მოვედი ახალი ისტორიით, ვფიქრობ წინაზე საინტერესო იქნება, ვინც წაიკითხავთ ძალიან მაინტერესებს თქვენი აზრი და ძალიან გამახარებთ თუ გამოთქვამთ თქვენს აზრს კომენტარებში!

საბედისწერონი(2 კარი სრულად)

სტუმარმა მოსასხამი რამდენჯერმე შეათამაშა ხელში და მერე საოცრად ნელი და გრაციოზული მოძრაობით მიიტანა ცხვირთან . ელენამ დაინახა როგორ დაებერა კაცს ნესტოები . მერე კი მთელი სიამოვნებით შეისუნთქა,რომლის ხმაც მან გვერდით ოთახშიც ცხადად გაიგონა. კაცმა

რომანტიკა თუ დანაშაული?!

_ მალე დაუშვებს, _ შენიშნა ნიკამ. _ რისთვის მოვედიო, რას მეუბნებოდი? _ რატომღაც, ოფიციალურად გამომივიდა. _ გეტყვი… ვიტალი რომ გავუშვი, ალბათ იცი, _ ხელსახოცით პირი მოიწმინდა და შემომხედა. _ კი, ვიცი.

მედიცინა ეს ხომ ყველაფერიაა..(7)

-სად ხარ აქამდე დავაგვიანებთ... -კარგი დედა რაა, უცებ მოვემზადები. -კარგი საყვარელო მიდი.. ოთახში შევედი წყალი გადავივლე, ცოტახანი დავისვენე ყავის დალევაც მოვასწარი, კლასიკური შარვალი საროჩკა და მაღალ ქუსლიანი ფეხსაცმელი ჩავიცვი თმები

უბრალო გოგოს პატარა ისტორია (დ ა ს ა ს რ უ ლ ი)

ზურამ თავისი გრძნობების შესახებ მითხრა და არც მე დავუმალე საკუთარი..იმ დროს ვფიქრობდი რომ მეორე შანსს ყველა იმსახურებს ..მიუხედავად იმისა წარსულში ცუდი რამ გადახდა თუ კარგი...

ქურდი იაგუნდისფერი თვალებით (3)

როცა გამომეღვიძა,უკვე თბილისში ვიყავით. გაბრიელის ჭრილობას შევხედე,ისევ ღია ჰქონდა. ჯანდაბა,ჩამეძინა,მან კი არც გამაღვიძა. -რატომ არ გამაღვიძე? -ვკითხე ბრაზმორეულმა. -უნდა გამეღვიძებინე? რაღაც არ მახსოვს,გეთქვა გამაღვიძეო. -ხომ გითხარი,აფთიაქთან

შენ ჩემი გახდები?!...(თავი 12)

შენ ჩემი გახდები...ალექსმა წყლის ჭავლს შეუშვირა თავი და გონება გათიშა აღარ უნდოდა რამეზე ეფიქრა, საშინლად ტკიოდა თავიც და გულიც. ხედავდა როგორ იტანჯებოდა გედენიძე და მისი ოჯახი. 3 ღამის უძილო იყო და უკვე თვალებს ვეღარ ახელდა, გადაწყვიტა ცოტა ხანს