ორმაგი ცხოვრება - 8

- შენ ... ძალიან დამპალი ხარ ! - დაქალებთან კი იყო ენა მწარე , მაგრამ მთლად მარიამის მსგავსად ძლიერი ვერ აღმოჩნდა. სრუტუნით მიეყრდნო და მის ხელებში ჩამალული ასულუკუნდა. - ვერ გიტან ! - ალუღლუღდა და ტუჩები გაამაცმაცუნა.

ბავშვობის სიყვარული თუ სექსუალური მოცეკვავე ? (თავი 2)

-შეგიძლია გამომყვე სადღაც...უბრალოდ დახმარება მჭირდება..ერთი გოგოა,წვეულება აქვს და.. -რა პრობლემაა..მაგაზე გაწყენინებ,გოგო?-გადაიკისკისა ბიჭმა. -ჩემი შეყვარებულის სტატუსით..ცოტა წაიმსახიობე. -რამე ხდება? -მეუხერხულა,მაგრამ ასეა საჭირო..

ისევ შემიყვარე... თავი (19) ნაწილი (2)

ყველაფერი წარმავალია ქვეყნად,სამუდამო არაფერია,ყველაზე ბედნიერი მაშინ ხარ,როცა გრძნობ,რომ სიყვარული შეგიძლია,როცა გული გერჩის და ფეთქავს,არ აქვს მნიშვნელობა ეს ცალმხრივია თუ ორმხრივი,უბრალოდ გიყვარს და ამით ბედნიერი ხარ,სიყვარული დიდი ნიჭია,რომლითაც

მეგობრები?! 1,2 თავი

ნერვებმოშლილმა გადაუხვია საპირისპირო მხარეს და კედლებგამურულ სკოლაში ისე შეაბიჯა რომ უკან აღარც მიუხედავს. აფორიაქებული მიეყუდა კედელს და თვალები დახუჭა. თვალწინ დაუტრიალდა განვლილი წუთები და თითქოს ისევ იქ იყო, მძაფრად იგრძნო

სათნოების ორმოცდაათი ელფერი

ასადის წინ,გაზეთის ფურცლებზე მისთვის კარგად ნაცნობი სახე დაებეჭდათ.ჯერ თვალებს არ დაუჯერა მამაკაცმა,ეძნელებოდა დაეჯერებინა რომ ადამიანი ვისაც უკვე ერთი თვეა ეძებს და ვერსად პოულობს ცოცხალია და თანაც უკვე ამდენს მიაღწია.მერე კი სიხარული

ფულზე გაცვლილი ბედნიერება (10)

დილით რომ გავიღვიძე ბექა ჩემ გვერდზე აღარ იწვა.. ოთახი მოვათვალიერე და ლოგინში ოდნავ წამოვჯექი.. თავბრუს ხვევამ ისევ შემახსენა თავი და მაშინვე სიცხის საზომი ავიღე...-შესანიშნავია 38,6...ჩემთვის ჩავიბურტყუნე და სიცხის დამწვიც დავლიე... საბანში

ბედისწერას ვერსად გაექცევი

შუა აგვისტოა და თბილისში ვიხუთები.. ეს იმიტომ რომ აგვისტოს ბოლოს გერმანიაში მივემგზავრები სასწავლებლად და საქმეებს ვაგვარებ.. მეგობრები ჯერ აქ არ არიან, ამიტომ მთელ დროს სახლში ვატარებ,ვკითხულობ ან აგარაკზე ავდივარ და ცხენით ვჯირითობ.

ის... თავი №5

დავინახე როგორ კოცნიდა ლუკას და ვიღაც ბიჭს… თურმე ის მისი შეყვარებული ყოფილა! უკვე ნამდვილად დავრწმუნდი რომ ეს გოგო ლუკას და იყო. ლუკას კი ამდენი ვეჩხუბე, ამდენი შეურაწყოფა მივაყენე! რა დამპალი ვარ! ნეტა მოვკვდე! ცუდად ვიყავი! გული მტკიოდა...

მენდე! გულს არ გატკენ... (თავი 7)

ყველაფერი შესანიშნავად მიდიოდა, ყოველ დილით მაოს მე და ტასუნა მივყავდით ხოლმე, ტასუნას სკოლაში ვტოვებდით და შემდეგ მე მივყავდი სამსახურში. თავად კი თავის საქმეებს აგვარებდა, დღევანდელი დღე არასოდეს აღმინიშნავს, ალბათ იმიტომ

პატრიოტი [10]

-მიყვარს საქართველო-ვთქვი ჩურჩულით და ქურხულს უკნიდან მოვეხვიე-შენ ჩემს გარდა ყველა გიყვარს?-გაიღიმა მან-ცოლად ხო გამოგყევი-ენა გამოვუყავი მითუმეტეს იმისა ვიცოდი ვერ გაინახავდა-ხო, შენ ჩემი ცოლი ხარ-თბილად მითხრა და თავზე მაკოცა.