სიმშვიდიდან სიგიჟემდე,ძვირფასო!(თავი II)

-ვაიმე,შიგნით დემეტრეც არის-ტუჩზე იკბინა მამაკაცმა -უეჭველი რაღაც ცუდს იზამდნენ ისინი ერთად -რატომ არ მოსწონთ ერთმანეთი? -არ ვიცი კაკი,თითქოსდა მოჯადოებულები არიან -ღმერთო ჩემო,ელენა აქ არ არის-ნერვიულად დაიწყო ტუჩის კვნეტა -არც დემეტრე სჩანს -რა

თუ გაბედავ! 3

-ახლა უფრო გემრიელი იქნება შენი ტუჩები, წაეთრიე ნატა გელოდება... დაბნეული და გაოცებული მესხი ხმას ვერ იღებდა ბოლოს სიცილით წამოდგა ფეხზე და დამეწია. -ეჭვიანობ პატარავ! იქნებ პირველმა შენ დააგემოვნო ჩემი ტუჩები.

მიყვარხარ,გახსოვდეს ამას ვერ წაგართმევენ (9)

დილით თვალს ვახელ თუ არა თავზე ბიჭები გვადგანან,გიჟებივით მოგვშტერებიან,დაჩის მაიკის მკლავი ჩამოხეული აქვს გვერდით გიო და ვაჩე უდგათ.უცბად წამოვხტი ლეიბიდან -რა მოხდა რა დაგემართათ,რა გჭირს დაჩი იჩხუბეთ ხოო?(ანა)

I'm in love with my best friend [8]

-კაი კაი არაფერი - გაჩუმდა მაშინვე მერე მე დავემშვიდობე და უხალისოდ გავაგრძელე საქმის კეთება მაგრამ ყველაზე სახალისო და ყველაზე გასაოცარი დამთხვევა რაც კი ოდესმე მომხდარა ალბათ ის იყო რომ ის ჩემი შეთხული ზღაპარი

ისევ შემიყვარე... თავი (9) ნაწილი (2)

დილით ჩვეულებრივ წავედი უნივერსიტეტში,ლანა შემხვდა,მას ყველაფერი მოვუყევი და გამაფრთხილა რომ არც კი მეფიქრა შერიგებაზე,საზიზღარი სიტყვებით ლანძღა დანელია,ალბათ აკოს რომ მოესმინა შუაზე გაგლეჯდა ლანას.ვიცოდი რომ ლანა ცამდე მართალი იყო.

ქალბატონი ვეტერინარი - 7

ავალიანმა , რომ გაიგო ნანასგან " ოქროს ხელები აქვს გასინჯეო " ჯერ სახე დამანჭა , შემდეგ დაჯდა და თანმიმვდერობით ყველაფერი გასინჯა. ყბა გააქნია და ჩანგალი თეფშზე დადო.

ვიბლიანი (2)

კიდევ კაი ჯერ მხოლოდ სამუშაოს უნდა დავბრუნებულიყავი , ადვილიათქო ვერ ვიტყვი ნამდვილად არ არის.ყველას სხვადასხვა პრეტენზია აქვს. ზოგი კიდე ჩვენ ფარმაცევტებს გვაბრალებს ფასის მომატებას ,ვითომ რაიმეში ჩვენ ვიყოთ დამნაშავე.

ახალი წლის კოშმარი (4)

ყველაფერი სწრაფად მოგვარდა.რამდენიმე დღეში ლაშა სახლში დაბრუნდა.მანამდე იყო ლილე მის მოსანახულებლად რამდენჯერმე,მაგრამ მხოლოდ ბექას გამო,თავად ერთხელაც კი არ შეუხედავს მისვის,სიტყვის ღირსიც არ გახადა.

ბედის ვარსკვლავი (5)

კუჭის წვამ შეაწუხა და წამოდგა კარები ჩაკეტილი დახვდა, თითქოს ახლა გაიაზრა რაცხდებოდა და გატყდა, საბოლოოს გატყდა, შეეშინდა, აღარ იყო ის ამაყი და ცინიკოსი გოგონა რომელიც გამტაცებლების ნერვების მოშლას ცდილობდა

შენ თუ გგონია დაგთმობ როდისმე ცდები (33)

ლაპარაკი ჯერ კიდევ მიჭირდა, მაგრამ არ შემეძლო გავჩუმებულიყავი ამდენი კატასტროფული საათების შემდეგ ლუკას პირველად ვხედავდი, მისი მწვანე თვალები წარმოუდგენლად მენატრებოდა, თითქოს საუკუნე სიშორე ჩადგა