ოცნება თუ მირაჟი(5)

სიმღერაც იმდენად რომანტიკული იყო ლამის თავი დავკარგე ცეკვის დროს.. ვგრძნობდი როგორ მეფინებოდა გიორგის სუნთქვა კისერზე..მიაი ძლიერი მკლავები შემოჭდომილი მქონდა წელზე.ი

ფულზე გაცვლილი ბედნიერება (9)

-მარიამ სულ ცხელი ხარ რა გჭირს? შეშინებული თვალებით გადმომხედა და შუბლზე ცხელი ტუჩები მომადო.... საშინლად ამეწვა შეხების წერტილი და თვალები ნელა დავხუჭე... -კარგად ვარ ბექა...

ქურდი იაგუნდისფერი თვალებით (4)

-გაბრიელ,გეყოს! ხომ გითხარი,გნებდენი-მეთქი,მოიგე! უეცრად უკნიდან ვიღაც მომეხვია. გაბრიელის სუნი ვიგრძენი. მოტრიალებას ვაპირებდი,მაგრამ უფლება არ მომცა. ყელში მაკოცა და ყურთან ჩამჩურჩულა:

პატრიოტი [7]

-გაჩვენებ მერე ჩემნაირი იდიოტები ვის კბენენ-წარბები აწია მან -ოჰოო-ჩავიცინე და კლასში შემოსულ ეკას და ანას გავხედე ანა შედარებით დაწყნარებულიყო

ჩრდილების პატარძალი [1–2]

– გინდა დაგიმტკიცო, რომ რ ვცდები? – გოგონას ტუჩებზე გადაიტანა მზერა, შემდეგ კი თვალებში შეხედა, თან ეშმაკურად ჩაიღიმა. – ჰო? ახლა და აქვე? – დიახ. – არა, გმადლობთ. – კარისკენ აიღო გეზი, სანამ გავიდოდა კი უთხრა: – რა გულუხვი ხარ, დანიელ!

მშვიდი საგიჟეთი [3]

ვარსკვლავები კიაფობდნენ დადას უცნაურ თვალებში. ყველა ფერის განათებაში გამოარჩევდა ანუშკა გადრანის მოციმციმე მზერას და იმ ღიმილს, სახეზე რომ დასთამაშებდა იმ ღამით.

უცნობი (თავი 4)

ნიკას მარიამს და ანასტასიას პატარა ბავშვებივით ეძინათ. მარიამმა თვალები გაახილა და გვერდზე მყოფ ნიკას გახედა შემდეგ ანასტასიას. ნიკას ჯერ კიდევ ეძინა ანასტასიას კი გაღვიძებოდა და მარიამს შეხედა. ერთმანეთს თვალებით რაღაც ანიშნეს, ნელა ადგნენ რომ

უბრალოდ კასი

არასდროს ვყოფილვარ ბანალური და არც არასდროს ზედმეტად უიმედო,მაგრამ ბოლო დროს ბევრს ვფიქრობ.ვფიქრობ თუ რატომ გაქრა გრძნობები.

სათნოების ორმოცდაათი ელფერი

ასადმა შეხედა სურათს და გახსენდა ყოველი კოცნა,ყოველი ხვევნა და შეხება რაც მისთვის ჰანანს უჩუქნია.სითბო,რომელიც გოგონადან მოდიოდა...

სხვისი მეუღლე (თავი 4)

-ღმერთო...მიყვარხარ,ანეტ....-მუხლზე დაიხარა და ხელები ჩამჭიდა.. -ჩვენს გარდა არავინაა,თორემ ყურადღებას მივიქცევდით...-გავუღიმე და ფეხზე წამოვაყენე... -ყველაზე ბედნიერი ვარ.. -მზად ხარ,რომ უფრო გაბედნიერდე?