ფერადი გრძნობები(4თავი)

ნანახი ფილმით ყველა ნასიამოვნები დარჩა,რაც უფრო მეტი დრო გადიოდა ნატალი,ალექსანდრე,ნია და ნიკა უფრო და უფრო უახლოვდებოდნენ ერთმანეთს და ერთმანეთი უფრო მეტად უყვარდებოდათ. ისინი ერთი დიდი ოჯახივით იყვნენ რომლის

I'm in love with my best friend [12]

-ანასტასია ღმერთო ჩემო არ მჯერა - ანასტასიაც წამოდგა და ლიზასკენ წავიდა -ლიიზ რა შეცვლილი ხარ - უთხრა ანასტასიამ და დიდი ხნის მონატრებულ მეგობარს ხელები მჭიდროდ მოხვია -არ მჯერაა - დაიწყეს კივილი და ერთმანეთს ისე ეხუტებოდნენ გეგონება უკანასკნელი

მოიცა ... სერიოზულად? (თავი 4)

დილით გაღვიძებულს ტელეფონზე მოსულმა შეტყობინებამ სრული შოკი მიაღებინა.ეგონა ამ დედამიწაზე აღარ იყო და სადღაც გალაქტიკაში დაფრინავდა

მაინტერესებხარ! (თვი 7)

–კარგი.. -თქვა გაოცებულმა ალექსანდრემ და სამზარეულოკენ გაემართა.. მეორე დღეს კი როცა მარი ადგა ისე მხიარულად კარგად გრძნობდა ტავს, ამ სახლიდან წასვლა არ უნდოდა მაგრამ იძულებული იყო, უფრო სწორედ არ უნდოდა ამ ბავშვის

მგონი შემიყვარდი?! (8)

თვალები გავახილე და ოთახს თვალი მოვავლე, მივხვდი, რომ საავადმყოფოში ვიყავი. კედელზეე ჩამოკიდებული საათისკენ გავიხედე, რომელლიცც 2საათს უჩვენებდა. საწოლის მარჯვნივ კი დავინახე, სანდროს თავი ქონდა ჩამოდებული და ეძინა.

როცა სიყვარული აკრძალულია (2)

მონასმენით გაოცებული იყო ნიცა,ვერ იჯერებდა რომ მსგავსი სიცრუის თანამონაწილე გახდა,თავისდაუნებურად.ყველანაირი შთამბეჭდილება დაეკარგა მამამთილზე,აქამდე თუ სასიამოვნო,სანდო პიროვნებად მიაჩნდა,ახლა მის თვალში მხოლოდ მატყუარას

დრო ვერ კურნავს იარებს (4)

უკანა გზაზე ორივე ჩუმად იჯდა მანქანაში. მაიკოს პატარა სტიკერი ეჭირა ხელში რომელზეც მასპინძელმა ‘’ალექსანდრე მოსიძე’’ წაუწერა. თუმცა ამის გარეშეც არ დაავიწყდებოდა არასდროს მისი სახელი და გვარი. ხანდახან თვალი გაეპარებოდა მისკენ და აშტერდებოდა,

ფულზე გაცვლილი ბედნიერება (7)

ნელა მივუახლოვდი ბექას და ისევ ათასი თავლი ვიგრძენი, ამიტომაც კოცნის ინიციატივა მე ავიღე და ამჯერად მე გამოვთიშე დედამიწას... ნელა მოვშორდი მის ტუჩებს და ყურში ვუჩურჩულე.. -ვგიჟდები ჩემი კოცნისას რო იბნევი, ამიტომაც სამით ორი

უცნაური სიყვარული 2

-ოხ სანდრო რა დიდი პატივია,ადრე ორი ან სამი თვე არ ჩნდებოდი ახლა კი დღეს უკვე მეორედ მოხვედი. -კარგი მაშინ წავალ. -შემოდი ნუ მაიმუნობ. -ვაჩე სადაა??? -ჯერ არ მოსულა, მოვა მალე. -ისე მე შენთან მოვედი... -მივხვდი ისევ რუსო....

ოცნება თუ მირაჟი (1)

პროვინციულ ქალაქში დაიბადა ნინო არველაძე ნინო ზედმეტად ამბიციური გახლდათ ნინოს დედა მარინა ექიმი გახლდათ მათი ოჯახი საკმაოდ შეძლებული იყო ნინოს მამას დავითს საკუთარი ბიზნესი ჰქონა ნნოს არაპერი აკლდა მაგრამ ის მაინც უკმაყოპილო იყო და ცხოვრებისგან