ჩანახატი (13 თავი)

აჟიტირებულები ელოდნენ კვირის მოსვლას. ბიჭები დილიდანვე გაყვნენ თეკლეს ახალი ვატომობილით წასულ გოგას რუსთავში. თორმეტის ნახევრისთვის შესასვლელში დაელოდებოდნენ.

გაიღიმე, ცხოვრება გრძელდება!!! (თავი1)

სევდიანი მზერა მოავლო გარშემო მყოფებს და იქაურობა დატოვა. არც მოელოდა რომ ვინმე გაუგებდა, ბავშვობიდან ასწავლიდნენ რომ საკუთარი თავის ღირსება პირველ ადგილზე უნდა დაეყენებინა.

I want you to love me - ანუ მინდა გიყვარდე (8)

ფანჯრიდან გავიხედე და ფიქრები ტავისით მოვიდნენ. ისევ ალექსი. ისევ მისი სახე და ღიმილი მახსენდება. ნეტავ ახლა როგორია? იქნებ ცოლიც მოიყვანა? რათქმაუნდა ის ხომ ჩემზე 4 წლით დიდია. ახლა 29 წლის უნდა იყოს.

მაინტერესებხარ! (თვი 3)

–ჰეი.. სად ვარ?? (მარიმ თვალები გაახილა და საბას მძინარე სხეს შეხედა.. არ უნდოდა გაეღვიძებინა მაგრამ წყალი უნდოდა და იქით აქით იხედებოდა გვერდით წყლიანი ჭიქაც დაინახა, ასაღებად ხელი გაწია მაგრამ ვიღაცამ დაუკავა..)

მალე დაგიგემოვნებ მარწყვის ტუჩებს (2)

დილით ელენეს, რა თქმა უნდა, არ ახსოვდა საიდან და როგორ აღმოჩნდა თავის საძინებელ ოთახში. ისიც ვერ გაიხსენა კაბა როდის გაიხადა. ოთახში მიმოიხედა და ტუმბოზე დიდი წითელი ვარდი დაინახა პატარა წარწერით: „მალე დაგიგემოვნებ მარწყვის ტუჩებს...“

პატარავ... (4)

-აღიარე, აღიარე როომ გიიყვაარს ააღიიიიარეე-მიკიოდა ანასტასია და ხელებს მიფათურებდა -შეწყვიტე გოგოო... გაჩერდიიი.... აააა... ვაიმეეე... ქეთიი დეიდა მიშველეეეთ... -აღიარეეე მიიდიი -სიცილით კვდებოდა ანასტასია, აღარ შემეძლო უკვე ვიგუდებოდი თან ჩემ

როცა ფიქრობ რომ ის უკვე შენში მოკვდა!(თავი 1)

დედა გადაიხარა და მამას აკოცა.ბებიას სახლამდე ცოტა იყო დარჩენილი.მანქანამ მოსახვევში შეუხვია უეცრად ნისლი წამოვიდა მამამ საჭე ვეღარ დაიმორჩილა და კლდეს შეეჯახა.ამის მეტი არაფერი მახსოვს.როდესაც გონს მოვედი საავადმყოფოში ვიყავი.პალატაში ბებია ემა და

ფულზე გაცვლილი ბედნიერება (5)

-როცა მარტო ვართ არა.. ჩვენი პირობაა ცოლ-ქმარი ვიყოთ იმათთან ვინც არ იცის ჩვენი ურთიერთობის ნამდვილი მიზეზი... და აქ მხოლოდ ჩვენ ორნი ვართ და არანაირი სურვილი არ მაქვს ვითამაშო ცოლის როლი .... და ხო მერე ჩემებტან ავალ და იქ მომაკითხე.. ტანსაცმელი

ქალბატონი ვეტერინარი - 6

- ხო მერე ... რამდენ ხანს უნდა გაგრძელდეს ეს ფარსი ? - ვკითხე და სარწეველა სკამზე ჩამოვჯექი. - ახლა არ გვინდა გთხოვ - ჩემს გვედით ჩამოჯდა და ხელი გადამხვია.

Christmas holidays (თავი 2)

14 წლიდან მიყვარდა როდესაც იმ საავადმყოფოში გამყვა, სადაც ახლა ჩემი ცხოვრების მთავარი აზრი სიკვდილს ებრძოდა. ჩემი გრძნობების შესახებ ჩემმა საუკეთესო მეგობარმა ნათიამაც კი არ იცოდა