ნაკვალევი მეორე ნაწილი (17 თავი)

მეჩვიდმეტე თავი - მე და ბორია ბავშვობიდან ვმეგობრობთ. ჯერ საბავშვო ბაღი, შემდეგ სკოლა. საერთო ბევრი გვქონდა, სპორტი, გოგოები, გართობა. მოკლედ ჩვეულებრივი მოზარდები ვიყავით. არც პოპულარობა გვაკლდა და არც მშობლებისგან ხელშეწყობა. ვიზრდებოდით და ჩვენი

სიზმარი

ელვისებურათ სწრაფად წამოვჯექი საწოზე სიზმრისგან შეშინებული, ცივი ოფლი მასხამდა, ტანზე ეკალი მეყარა და ერთიანად ვცახცახებდი. არ ვიცი რომელი საათი იქნებოდა, მაგრამ ოთახში გამეფებული სიბნელე იმაზე მიმანიშნებდა რომ გათენებამდეე კიდევ რამდენიმე საათი

სანდრო ფილფანის საკუთრება (7 თავი)

სულ ერთი წამით უნდა მოგეკრათ თვალი რა ტკბილად ეძინათ იმ ღამეს დოლიძესა და ფილფანს ერთმანეთზე მიხუტებულებს. ფილფანი მარჯვენა მხარზე იწვა, ერთი ხელი თავ ქვეშ ამოედო, მეორე კი ქალის ვიწრო წელზე მოეთავსებინა და სხეულზე ყავდა აკრული.

ყველაფერს ვიხსენებ 2

-დედი, როგორ გაგითეთრდა თმა, როგორ ვერ აგარიდე ეს ტანჯვა.-ნელა დაუსვა ლაშამ თითები დედის შევერცხლილ თმას და ყელზე აკოცა. უხერხულად შეიშმუშნა ქალი ცივი ტუჩების შეხებისას, მაგრამ თვალი გაახილა თუ არა ბედნიერების ღიმილმა დაუფარა სახე.

არაკაცებო, გეძლევათ შანსი (5)

-ცხოვრება ისეთი არაარა, შენ როგორც გგონია და მე როგორსაც მინცობ და მენდობი ისეთი არ ვარ.. მე მარტივად დაგანახე, რომ იმდენად კარგი ვიყავი შენთვის , რომ ჩემს იქით აღარ გაგეხედა.. შეგეტყო.. ვიცი, რასაც გრძნობ ახლა, მაგრამ შენთან სანამ დროა უნდა

წესები იმისთვის არსებობს, რომ დაარღვიო! (3)

ვიღაცის ხელები არა,უკნიდან ანდრია მომადგა,ეს მოულოდნელი არ ყოფილა,თუმცა მაინც შევცბი,როცა მისი სურნელი ვიგრძენი..მისი ტკბილი და სიგარეტის მწარე სუნი ერთმანეთში ირეოდა და სასიამოვნო კონტრასტს ქმნიდა.ღრმად დარტყმული ნაპასის უკუქმედებითი ამოსუნთქვა

იდეალურად მიმზიდველი (თავი 2)

„ჰეი,მომენატრე...“ „ჰეიიიი..“-მივწერე და ბოლოს ასო გამიგრძელდა. „შენს სადარაზოში ვარ..ჩამო..“ აკანკალებულმა ტელეფონი ვისროლე და კარებისკენ წავედი.მაინტერესებდა მართლა იყო თუ არა ქვემოთ,მაგრამ უფრო მეტად მისი ნახვა მინდოდა,თავს არ ვუტყდებოდი

ჩემი საკუთარი ბედნიერება (თავი 3)

ალექსანდრე ხელს წელზე მიცურებს და გულზე მიკრავს, მეორე ხელით ლოყაზე მეხება. მთელ ტანზე სიმხურვალეს ვგრძნობ, სიამოვნებისგან თვალებს ვხუჭავ. მოსალოდნელი კოცნისთვის ტუჩებს ერთმანეთს ოდნავ ვაშორებ. ალექსანდრეს ტუჩები, ჩემს ტუჩებს ეხება. ხო ვამბობ ეს

შენ ჩემთვის დაიბადე (სრულად)

აი ამას ჰქვა,ცხოვრება მოულოდნელობებითაა სავსეო.ყველაფერს მოველოდი,მაგრამ შენ თუ აქ დამხვდებოდი ნამდვილად არა-უცებ მოუბრუნდა ბაქარი კესანეს. -მეც ეგრე-ორივეს გაეცინათ. -გამიხარდი-უთხრა ბაქარმა შეპარვით გოგოს,თითქმის ჩურჩულით.კესანემ მხოლოდ ღიმილით

გრძნობებით დატყვევებული [5;6]

ცხოვრება რა საინტერესო რამაა... ყოველ ნაბიჯზე რაღაც ახალი ხდება და შენ შეიძლება ეს რაღაც თავიდან არ მოგეწონოს, მაგრამ შემდეგ თამაშში ერთვები და სასიამოვნო ბრძოლაც იწყება.ასე ფიქრობდა შერვაშიძეც და მთელი საღამო თვალს არ აშორებდა ბერდიას.