ანგელოზები ფრენისთვის

- კარი არ ჩაკეტო ... - რატო ? - მოვა ის .. - აჰა და რაუნდა ? - საქმე მაქვსო.. - და ეგ ყელსაბამი ? - რო არ მეკეთოს გაგიჟდება და მე მაგის ყვირილის თავი არ მაქვს ამიტომ გავიკეთე მოვიხსნი მერე. - მარიამ , კარგი რა!

ძალით გათხოვილის დაკარგული და ისევ დაბრუნებული სიყვარული(თავი მეცხრე)

ის არც კი მისმენდა,,კუთხეში ვიყავი მიმწყვდეული,ვერ ვინძრეოდი,ლევანი ყელზე მკოცნიდა,ეს ისეთი საზიზღობა იყო ჩემთვის,ილია მახსენდებოდა მე ხომ მას დავპირდი,ამას არ გავაკეთებდი..განთავისუფლება მინდოდა მაგრამ ამაოდ,ლევანმა ყველაფერი გაიძრო და ჩემს წინ

რა ავირჩიო სიყვარული თუ შურისძიება?(10)

კი იფიქრა ერეკლემ დღეს სახლში წავალ და ბიჭებს ხვალ დაველაპარაკებიო,მაგრამ გადაწყვიტა რომ დღესვე მისულიყო მათთან,რადგან ხვალამდე ვერ მოიცდიდა, გააჩერა ტაქსი და ლაზარეს მისამართი უკარნახა, რამდრნიმეჯერ დააზარუნა და აღელვებულმა კარს შეხედა, მაგრამ

რა ავირჩიო სიკვდილი თუ სიცოცხლე? დასასრული

მთელი ორსულობა სტრესი ჰქონდა განგას. პირველი ბავშვის დაკარგვის გამო, ახლა პანიკაში იყო. ეშინოდა, რომ ჩვენს პატარასაც ვერ შევინარჩუნებდით. ვცდილობდით დიდად არ დატვირთულიყო. პირველ სართულზე ჩამოვბარგდით, რომ კიბეებზე სიარული არ დასჭირვებოდა.

ქიმიური მუხტი [10-11 (დასასრული)]

ყველას გვაქვს ჩვენ-ჩვენი საკუთარი თუ საერთო მოგონებები, თუნდაც ორი წლის წინანდელი, მაშინ ყველასთვის და განსაკუთრებით ბელასთვის საშინელება იყო ხელის დაწვა, მაგრამ ახლა ვხუმრობთ ამაზე, როგორ დავტრიალებდით თავზე და განსაკუთრებით ის,

Chocolate 9თავი

იქ ვეღარ ვჩერდებოდი,სული მეხუთებოდა,სარაზე ფიქრები მოსვენებას არ მაძლევდა,ნეტა როგორაა?რას გრძნობს?ნანობს?არა, არა ვიცი,რომ არ ნანობს,ეს მასაც უნდოდა,მთელი მისი სხეული მაგას მეუბნებოდა,ვიგრძენი, მისი თითოეული უჯრედი ვიგრძენი.ვიცი ასე კარგად არ

შენი ერთი "კიც" საკმარისია

ვინ არ მომწონებია დაწყებული პირველი კლასიდან მეთორმეტე კლასის ჩათვლით. ნუ, ალბათ ბაღის ასაკშიც მომწონდა ვინმე, მაგრამ საბედნიეროდ თუ სამწუხაროდ, არ მახსოვს. მომწონდა კლასელიც, ძალიან ძალიან შორეული ნათესავიც, შეიძლება არც ისე შორეული იყო

მგონი მართლა ვამპირია –7–

არ ვიცი რამდენ ხანს ვამსხვრევდი ყველაფერს.ბოლოს მოვრჩი და რაილის შევხედე ისეთი გახარებული და თან გაოცებული მიყურებდა რომ სიცილი ამიტყდა.მერე დავსერიოზულდი და კარგად შევათვარიელე.თურმე ადამიანის თვალით კიდევ ვერ ვხვედავდი

მე ის აღმოვაჩინე! [1]

თბილისის ქუჩებში თოვლის ფანტელები მოძრაობდნენ. სიცივეს ქუჩების მოყინვა დაეწყო. ფიფქები მიწაზე დაცემისთანავე დნებოდნენ. ჩაბნელებულ ქუჩებში ორიოდე ადამიანს თუ შენიშნავდი. ერთერთი იყო ბარბარე ამაშუკელიც. მიდიოდა სიცივისგან აწითლებული

ნაკვალევი მეორე ნაწილი (6-7 თავები)

შეიძლება ითქვას პოპულარობის ზენიტში მყოფი საკუთარი მდგომარეობით ვტკბებოდი. როგორც ყოვეთვის ტელევიზორი ქართულ არხებზე მქონდა ჩართული. ტელევიზიით ერთ-ერთი ქართული შოუ გადიოდა. წამყვანმა მეტიჩარა ხმით აღნიშნა, რომ როგორც იქნა