ნოემბრის წვიმა (თავი 1)

-მომიცადე ,ყოველთვის რატომ გარბიხარ წინ..შეხედე ბავშვები რა შორს არიან-მომესმა უკნიდან ოდნავ ბრაზმორეული ხმა. -რატომ უნდა გავრბოდე...ხომ იცი ასეთი ჩვევა მაქვს...არ შემიძლია ისე ნელა ვიარო,როგორც ისინი დადიან...შეხედე ახლა დგანან და საუბრობენ...არ

წყევლა 20 (ნუთუ ეს მართლა ხდება?)

-არა ნუ გეშინია არ მოგკლავთ სხვა გზა ვიპოვნეთ საზეიმოდ გამოუცხადა ნიკოლასმა .ენჯი დაიბნა და ერთი ნაბიჯით უკან დაიხია -ნუ გეშინია მევთქვი უბრლოად უნდა უყურო გაიცინა ნიკოლასმა და ენჯის ერთი ნაბიჯით მიუახლოვდა დიდი საწოლისკენ მიატრიალა ნიკოლასმა და

ანგელოზები ფრენისთვის X

- წადი! აღარ მინდა შენი ხმა მესმოდეს ! წადი! *მარიამი მუშტებს ურტყავდა ლუკას მკერდზე, ლუკამ ხელები დაუჭირა და გულში ჩაიკრა , მარიამი ცდილობდა დაეძვრინა თავი , მაგრამ მაინც ვერ ინთავისუფლებდა თავს. ტირილს უფრო მოუმატა და რამდენიმე წუთში დაიხსნა თავი,

ჩემი ძმის ძმაკაცი შემიყვარდა (თავი მე-7)

უხმოდ მიმიყვანა სახლამდე, მანქანის გაჩერებისთანავე სასწრაფოდ გამდმოვედი, უკვე აღარ შემეძლო მისი სიახლოვე, სული მეხუთებოდა, დანაშაულის გრძნობა მაწუხებდა და ვიცოდი კიდევ ცოტა ხანს რომ დავრჩენილიყავი სიმართლეს ვეტყოდი. კიბეებზე ასვლისას მეშინოდა არ

შეგაკვდები, თუ საჭირო გახდა. 1

დილით მისდა გასაკვირად ადრე გაიღვიძა არადა გუშინ მთელი ღამე აქეთ-იქით დადიოდა. წამოდგა პირსახოცს ხელი დაავლო და სააბაზანოში შევიდა. 1 წელია რაც თბილისში საცხოვრებლად გადმოვიდა ბათუმიდან და წარმატებული სტუდენტია.

მინდა მიყვარდეს თავი 9

ბოდოშით დაგვიანებისთვის ინტერნეტი არ მქონდა და გუშინ მაგიტომ ვეღარ ავთვირთე შემდეგი თავი,მაგრამ გპირდებით რომ ასეთი რამ აღარ განმეორდება.მიყვარხართ ყველა ვინც კითხულობთ და მიკომენტარებთ, ძალიან მახარებს ტქვენი კომენტარები...

აღიარე, გაები ბაბნიკო ! ! ! (თავი 3)

ვაიმე ემილი, რაა არის თვალებში ვერ იყურები, ეხლა რა ვქნაა?-ვეუბნებოდი საკუთარ თავს და თან ვცდილობდი, მომეფიქრებინა როგორ ამეხსნა ეს ყველაფერი ჩემზე მოშტერებული უცნობისთვის. -შენ რა თვალებში ვერ იყურები? -მითხრა და გაბრაზებული მზერა მომაპყრო.

ყველაფერი ჩხუბით დაიწყო♡ 4

ბერდიას ძლიერ მკლავებში მოექცია გონება დაკარგული სიფრიფანა სხეული და მთელი ძალით მიქროდა საავადმყოფოს დერეფანში გოგონა მკერდზე ყავდა აკრული და თავი ყველაზე უსუსური არსება ეგონა.ათასი ფიქრი და აზრო უტრიალებდა თავში პირვეკ რიფში ის რომ მისმკლავებში 18

წესები იმისთვის არსებობს, რომ დაარღვიო! (4)

ბრძოლა დაწყებული იყო,ტყვიებივით ცვიოდა ჩვენი ბაგეებიდან თბილი სიტყვები.მე თავს არაფერზე ვიკავებდი,სიტყვების მხრივ,ანდრია კი ყველა საქციელსა და სიტყვაში გამოხატავდა უზომო სიყვარულს,მიყვარდა,მეც უაზროდ მიყვარდა,თუმცა ახლა იმისთვის ვბრძოლობდი,რომ ეს

მშვენიერი ლედის ვნებიანი ღამეები -1-

უკანასკნელი სალანძღავი სიტყვებით ვამკობდი ჩემს თავს რომ აქ მოვედი,თან ტუჩსაცხს ვიშორებდი როცა ცხელი თითები ვიგრძენი მუცელზე,მერე ტუჩები ყელზე,გონებამ სწრაფად მოახდინა რეაგირება ხელები მოვიშორე და განზე გავხტი. -როგორ ბედავთ და მეხებით?ვინ ხართ