იასამნის თვე (სრულად)

მზის სხივები გადაევლო ადრეული გაზაფხულით შეყინულ ქალაქს, თუმცა დიდი ხანია უკვე იმ სახლის დიასახლისი, რომლის ფანჯრებშიც სინათლე ასე შეუპოვრად ცდილობდა შეჭრას, გათენებამდე ახელდა ათასი დარდით ფერგამოცლილ თვალებს.

მხოლოდ ღმერთმა იცის...(6)

– ასეა, შენ ზუსტად ასე ფიქრობ ჩემზე, ფიქრობ, რომ გრძნობები არ გამაჩნია, მაგრამ იცი რა მინდა გითხრა, რომ ძალიან ცდები მეც ჩვეულებრივი ადამიანი ვარ და მეც გამაჩნია, გრძნობები.- გულმოსულმა მიახალა და გაეცალა იქაურობას.- გოგონამ კი დამწუხრებული

მდინარეში ნაპოვნი სიყვარული თავი 10

სესილი გამზადებას შეუდგა.  ათი იყო დაწყებული, სტუმრები რესტორანში ოთხზე მოვიდოდნენ.  კაბა მოირგო და შემდეგ მსუბუქი მაკიაჟიც გაიკეთა.  თმა გაიშალა და ოდნავ დაიხვია. 

მიშგუ დოშდულ (თავი მერვე)

სიყვარული რთულია,სიყვარული მოულოდნელია,სიყვარული არის ყველაფერი რასაც ვფიქრობდი რომ იყო და არა მხოლოდ. მის მიმართ გრძნობები ისე გაჩნდა როგორც ძილი მოდის,ნელა და შემდეგ ერთდროულად. მე ვიცი რომ სასწაულები ხდება მაშინ,როცა ამას ყველაზე ნაკლებად

მისი ქალიშვილი (მეცხრე)

ვუყურებდი და მსურდა ის სიტყვა მეთქვა, წლების მანძილზე რომ მაწამებდა. ყოველღამ რომ ვჩურჩულებდი სიცარიელეში და ოცნებასაც ვეღარ ვბედავდი, რომ ოდესმე ადრესატი გაიგონებდა. ტუჩებზე მადგა, მაგრამ თქმას ვერ ვბედავდი.

,,აფთარი,, თავი III

- მეგობრები აღარ ვართ? - ხუმრობა სცადა თავის სიმართლეში დარწმუნებულმა უჩამ, თან ვერაფრით ხსნიდა გოგონას ასეთ რეაქციას მის ძმაკაცზე. აფთარი ერთ წამს წარბშეუხრელად დააკვირდა თვალებში, მერე კი ზურგი აქცია და გარეთ გავიდა: - არც არასდროს ვყოფილვართ!

მდინარეში ნაპოვნი სიყვარული თავი 9

გოგომ მთელი ღამე ვერ მოისვენა. იქნებ და რამე დასჭირდა ამირანს. დილით ნაადრევად ადგა და რაღაცეები გაამზადა. დიდხანს ვეღარ ითმინა და ნაშუადღევს გადაწყვიტა ბიჭის მონახულება. კართან მისულს სიცილის ხმა შემოესმა და ვერ მიხვდა შესულიყო თუ არა.

,,აფთარი,, თავი II

ზეთით დასვრილ შიგთავს დააკვირდა. ღირდა კი ხელების გასვრა? ფიქრებმა უკითხავად გაიტაცეს. ნუთუ შესაძლებელია ჭაობი ისე გაწმინდო, რომ მყაყის სუნი სრულიად გაუქრეს, მის გამჭვირვალე წყალში კი კენჭები დათვალო? - ,,არა აფთარო, კი არ უნდა გაწმინდო, სრულიად

მხოლოდ ღმერთმა იცის...(5)

– არამიშავს. – კარგი, ახლა უნდა წავიდე ხვალისთვის მოსამზადებელი ვარ.- ყველას მოუბოდიშა და ოთახში ავიდა მაქსიმეც აღარ გაჩერებულა დიდხანს ყველას მადლობა გადაუხადა და წავიდა.

გვიანი სიყვარული (თავი 3)

ცოტა ხანში უკვე ყველა კომფორტულად იყო, ბავშვებმა ცეკვა დაიწყეს. მაგ მომენტში გავთამამდი და ქეთასკენ დავაპირე წასვლა.