მთებს იქით სიყვარულია! 3

სახლში შევედით და გაყინულს სითბო მეცა. ლურჯი გადასაფარებლით იდგა დივანი და მის წინ პატარა ხის მაგიდა. გვერდზე პატარა კამოდი იდგა, სადაც მოძველებული რადიო იდო. თაროზე ძველი წიგნები ეწყო. კედელზე ყავისფერ ჩარჩოში მოხუცებული ქალის სურათი

რა ავირჩიო სიყვარული თუ შურისძიება?(8)

*** გაკვირვებულმა ახედა ბიჭის სილუეტს და მისი დანახვისას გაშრა და გაფითრდა,მაგრამ ბიჭს სახეზე აღელვება დიდად არ ეტყობოდა,აშკარა იყო რომ გონებამ ვერ იცნო,ხოლო გულს კი წამიც არ დასჭირვებია

ისევ შენ..(10)

-მარიამ სად მიდიხარ? -გზაში ლექსოს სიტყვები მესმოდა , მაგრამ რაც ძალა და ღონე მქონდა მივრბოდი, რომ გავქცეოდი ამ რეალობას, მინდოდა რომ ტყუილი ყოფილიყო. ვიცოდი რომ ლექსოსთვის უნდა მეკითხა, მაგრამ ამის ძალა არ მქონდა. უბრალოდ ვერ ვხვდებოდი

მოახლე(1თავი)

- თავი დამანებე! შენი სახელის ხსენებაც არ მინდა!- იღრიალა საბოლოოდ- გადადი მანქანიდან!- გთხოვ რაა... სხვანაირად გაიგე... იქნებ მომისმინო! - არა! ყველაფერი უკვე ცხადია! გადადი!- ტირილით გააღო კარი მიაჯახიუნა... საჭეს მწარედ ყრტყამდა ხელებს

ჩემს ქორწილში შენ იქნები პატარძალი! -15-

დილას ისევ დამხვდა კარებთან ვარდები.ლარნაკში ჩავაწყვე და მასწავლებელთან წავედი შემდეგ მიშოს უნდა შეხვედროდი. ძლივს მოვრჩი მეცადინეობას და მიშოს მივაკითხე სახლში.- აბა სად წავიდეთ?-ვკითხე და საჭეზე თითები ავათამაშე.-სადაც სიმშვიდე გეგულება-მითხრა და

საშიში(თავი6)

მერხზე გაუნძრევლად ვიჯექი და ერთ წერტილს ვაკვირდებოდი,მასწავლებელი როგორცკი შემოვიდა ყველა ფეხზე წამოდგა მე კი ადგილიდანაც არ მომიცვლია ფეხი, მისი წიკვინა ხმა გამაყრუებლად ჩამესმა ყურში, ამბობდა რომ ახალი

ჩვენ (10)

ყველაფერი ტრადიციულად მოხდა. რამდენიმე დღეში გიგი ბიჭებთან ერთად მაშოს ოჯახში ავიდა, რომ დაენიშნა. ყველაფერმა კარგად ჩაიარა და გიგიც მაშოსთან ერთად გაბრწყინებული თვალებით იყურებოდა. ბიჭებს ძალიან უხაროდათ გიგის „დათბობა“. გიგის საერთოდ

მომავლის იმედი (12)

სწორედ მეორე დღეს გაიგო ბექამ მისმა საუკეთესო მეგობარმა და გვანცამ მისი ცხოვრების მეგზურმა თორნიკეს გარდაცვალების შესახებ.ბექამ თავი შეიკავა,მაგრამ გვანცა, თორნიკეს ცხედარს ვერ აშორებდნენ.იჯდა და ტიროდა,ტიროდა განუწყვეტლივ

მინდა მიყვარდეს 2

-რა მაყვირებს კი არა რა ჯანდაბა გინდა ჩემს ოთახში ამ დილაუთენია?-იქით შევუბღვირე მე. -მე კი ვიცი აქ რა მინდა მაგრრამ ის ვერ გავიგე შენ რა გინდა ჯერ კიდევ სახლში და მითუმეტეს დილაუთენია კი არა უკვე 12 საათი ხდება ჩემო ძილისგუდაა.-შემახსენა ლევანმა.

წესები სკოლაში და გარეთ რეალურ ცხოვრებაში ( მეორე ნაწილი 2)

- გილოცავ გია ბიჭია! _ მეგობრულად მიმართა დაახლოებით თავისივე ასაკის კაცმა , თუმცა აშკარა იყო მას მხოლოდ ეს პასუხი არ აკმაყოფილებდა. თვალებით ისევ შორენას დაეძებდა. ექიმა ისევ სცადა საუბრის დაწყება , მაგრამ დერეფანში არასასურველი სტუმარი გამოჩნდა.