ერკე მიდასი... გამარჯვება (დასასრული)

ვერავინ ბედავდა მასთან მიახლოვებას. თავად აირაც და მისი ლეაც, რომელიც სინამდვილეში უკვე თავისად აღარ მიაჩნდა. ერთი ამოიქშინა, საწყალობლად აიტაცა ხელში თავისი საყვარელი სხეული და სასახლისაკენ გასწია. თავის ოთახში, სისხლიანი საწოლზე დააწვინა და

ბედნიერება გაზიარებით (45)

_წყალს გადავივლებ მე და ვიძინებ მერე. - თქვა უცებ თორნიკემ და პერანგის ღილების შეხსნა დაიწყო, თან აბაზანისკენ გაემართა. გვანცამ ამოისუნთქა და ჩანთა გახსნა. საღამური ამოიღო და ავალიანის ბაზანიდან გამოსვლას დაელოდა.

ქიმიური მუხტი [6]

კარგი ბიჭი იყო ლაშა. გარეგნულადაც, პირველადი შთაბეჭდილებაც კარგი დაუტოვა. პოზიტიური განწყობით დაუბრუნდა მეგობრებს. გოგოებმა ყველა დეტალი დაწვრილებით მოაყოლეს, ბიჭები კვლავ უკმაყოფილო მზერით უცქრედნენ, ვერ გაეგო რა უნდოდათ.

გოგონა სალამანდრას ტატუთი (სრულად)

16 წლის ვიყავი როცა მარცხენა ბეჭზე სალამანდრას ტატუ გავიკეთე.მაშინ ძალიან ვიყავი გაბრაზებული მშობლებზე ნუ ეხლაც ვარ,ჩემში ისინი ვერასოდეს ხედავდნენ შვილს და მითუმეტეს ადამიანს.ისინი არც ჩემი სულიერი ცხოვრებით იყვნენ დაინტერესებულნი.16 წლსას კი როცა

შეგეჩვიე... (6)

დილით კატოს წიკვინმა გამაღვიძა , მხოლოდ ეხლა თენდებოდა მზეც არ იყო წესიერად ამოსული-მარიამ გაიღვიძე - შემანჟღრია , გავხედე მაგრამ თავი ბალიშში დავაბრუნე..-მარიამ მამაშენი უკვე ფეხზეა და გელოდება -მოიცა შეხვედრა ეხლა?? - გაკვირვებული ავხედე-არა არა

ორი ღამე (თავი 16)

-ვერ ავიტან სხვა კაცის შეხებს შენს სხეულზე. წარბებშეჭმუხნულმა დაუჩურჩულა ტუჩებთან და მსუბუქი მოძრაობით გაიყვანა კლუბიდან. ლევანის მობილურზე მესიჯი დაუტოვა, დაჯავშნნულ სასტუმროში მივდივართო და ლადა სწრაფად მოსწყდა მიმდებარე ტერიტორიას,

სულის სარკე (თავი I)

გავიღვიძე.ერთი ჩვეულებრივი დღეა.ავდექი და გავემზადე სკოლაში წასავლელად.მე სკოლიდან შორს ვცხოვრობ,ამიტომ ყოველთვის ადრე ვდგები.ჩემი ცხოვრება არ გამოირჩევა არაორდიინალურობით,ძალიან ჩვეულებრივი თინეიჯერი გოგოს ცხოვრებაა.ინტერესები ორად იყოფა:სწავლა და

ფიქტიური (ნაწ.2 თავი 1)

აკოც არ იყო კარგ მდგომარეობაში.რა უნდოდა თვითონაც არ იცოდა.რას ერჩოდა ანას? - ეგ მე კიარა,თვითონაც არ იცოდა.სულ გულს ტკენდა,სულ ამწარებდა მაგრამ მის ცრემლებს რომ უყურებდა დგებოდა და გადიოდა.ჩემი და თორნიკეს შერიგების დღეს ავღნიშნავდით თორნიკესთან და

ჩემი არ გეშინოდეს! (დასასრული)

სასაფლაოზე მიმიყვანა, მაგრამ ვერ ვხვდებოდი აქ რა მინდოდა. ერთ-ერთი ბიჭის საფლავზე გავჩერდით. ქვაზე გამოსახული იყო ახალგაზრდა ბიჭი, სადაც ეწერა ლექსო ქალდანი. ვერაფერს ვხვდებოდი, აქ რა გვინდოდა, ან ვინ იყო ეს ბიჭი. გეგამ ხელი ჩამკიდა და იქვე მდგარ,

და ის წავიდა...

ლუკა კი იდგა, თვალები აწყლიანებული ქონდა და უყურებდა როგორ მიდიოდა ნია, მაგრამ თითქოს ის მას არ უყურებდა, თითქოს სადღაც შორს ძალიან შორს იყურებოდა, მაგრამ სად? თითქოს უგონოდ იყო და ელოდებოდა ნიას დაბრუნებას, მაგრამ ნია მიდიოდა და თეთრ თოვლზე