ცუდი ბიჭი (თავი 2)

მეორე დილით ძვლივს მოვახერხე გაღვიძება,რომ საჭმელი მომემზადებინა და მამასთან წავსულიყავი სავანდმყოფოში.გუშინ საღამოს ბევრი დავლიე უცნობ პირთან ერთად,რომელიც გონებიდან არ ამომდის.დიდი ხანია ასე ხანგრძლივად და ასე სახალისოდ არაფერზე მილაპარაკია. გზაში

ერკე მიდასი... დრაკონების დაბრუნება (13)

ლავეანდრას გულწრფელი სიტყვები გულში თბილად ჩაეღვენთა უგვარდს და იმედი მიეცა, რომ ისინი ერთად იქნებოდნენ. სწორედ ბედისწერის ძალამ უკარნახა და იქ მოახვედრა, სადაც გოგონას დახმარება სჭირდებოდა. მან იხსნა არა მარტო ტანჯვისგან, არამედ სულიერად შერყევასაც

ლევან ხაჩიშვილი (17)

გავიდა რამოდენიმე დღე ჩემი და ლევანის ჩამოსვლიდან.თავიდან თითქოს ყველაფერი ძალიან კარგად იყო მაგრამ უცებ ყველაფერი თავდაყირა დადგა. -იქნება ცდები.-ჩემს დარწმუნებას ცდილობდა სალომე. -ჰო რა,უეჭველი ვიცი რო ცდები ბუს,აი დარწმუნებული ვარ.-მხარი აუბა

მომავლის იმედი (11)

ერთ საათში წვეულებაზე მივდივართ,მე და გვანცა გამოვეწყვეთ და წავედით...ორ სართულიან შენობაში შევდივართ სადაც ყველაფერი პრჭყვიალებს და საშინლად საშინელი მუსიკა მთელს შენობას აზანზარებს.ისეთი ხმაურია საკუთარი ფიქრების ხმაც არ

ისევ შენ..(5)

რატომმღაც ისევ ადრე გამეღვიძა და გასეირნება გადავწყვიტე: შორტი, მაისური და კედები ჩავიცვი, კიბეები ჩავირბინე და ქუჩას გავუყევი. შემდეგ გამახსენდა, რომ ნინი ინერვიულებდა და ტელეზე მივწერე. იქვე პატარა სკევრთან შევჩერდი და ჩამოვჯექი. ბავშვებით სავსე

ნაკვალევი (17-18 თავები)

რამდენიმე დღე დამჭირდა ყველაფრის გასაანალიზებლად. თითქოს შინაგანად ვემზადებოდი სალომესთან შესახვედრად. უნდა ამეწონა თითოეული სიტყვა, ფრაზა. ვიცოდი მისი ფიცხი ხასიათის ამბავი. არ მინდოდა ჯიბრით ისეთი რამ გაეკეთებინა, შემდეგ სანანებელი მქონოდა.

გაკოცებ შემოდგომისფრად 5

-არ ვაპირებ გახდას. სახლში უნდა წავიდე(მე) კარისკენ შევტრიალდი როცა მკლავში მწვდა და მისკენ შემაბრუნა -ვერსად ვერ წახვალ ელენა. ჯიუტო გოგო, ამაღამ აქ ვრჩებით! (გიორგი) კარი გადაკეტა, გასაღები კი ჯიბეში ჩაიდო -მე... მე მეშინია, არ მინდა შენთან ერთად

შეგეჩვიე... (5)

თვალები გახელა გამიჭირდა ისე ცუდად ვიყავი , სხვეულს ვეღარ ვგრძნობდი , ნახევარი სხეული ჩაშავებული კიბეზე დავგორდი თუ ტრაილერმა გადამიარა ვერგამეგო ყველაფერი მტკიოდა განსაკუთრებით კი თავი , ხელის გამოძრავებაც კი უფრო მატკივებდა და უსულო საგანივით

სასახლე დაბურულ ტყეში 11

_არ უნდა გეკითხა?-საცოდავად გაიცინა ანდრიამ._რატომ? არ გაქვს უფლება ის მაინც იცოდე მოგკლავ თუ არა, ან საერთოდ რას დაგმართებ... როდემდე მეყოფა ნებისყოფა? არ ვიცი ელენ, არ ვიცი.-ისევ ხელებში ჩამალა თავი. ელენი მის თითებს მოეჭიდა და ეცადა მოეშორებინა.

მთვრალი ალუბალი 3

–ჩაჯდები თუ წავიდე?–ხმას ვერ ზომავს და ყვირის. ხელებს ვმუშტავ, მაგრამ სხვა ვერაფერს ვაკეთებ. საშინლად მეზარება კილომეტრების გავლა ტრანსპორტის გარეშე, ამიტომ კარს ვაღებ და წინა სავარძელზე კომფორტულად ვჯდები. ავტომობილიდან მექანიკურად გადავდივარ და