ჩემი პრინცესა დაგარქვი (თავი 6)

სიტყვებს არ უჯერებდა...გაოგნებულმა ახედა ლუკას, დაინახა ბიჭის თვალებში მოციმციმე პატარა ჭინკებს..მარიამს გაეღიმა და მაგრად ჩაეხუტა მისთვის მიუწვდომელ და თბილ სხეულს..ლუკა ვერ იჯერებდა,რომ ახლა მის მკლავებში მარიამი იყო. ხელები სახეზე ფრთხილად

შენ თუ გგონია დაგთმობ როდისმე ცდები (23)

სკოლას ისე მივუახლოვდი ვერცკი გავიგე მთელი გზა ლუკაზე ვფიქრობდი, ძალიან მჭირდებოდა მისი ღიმილი და მწვანე თვალები, მაგრამ მის ნახვას მხოლოდ რამდენიმე საათში შევძლებდი, ამის გამო კლასსში მოწყენილი და თავდახრილი შევედი

ჩამკიდე ხელი (6)

მაგრამ დასავლეთი მისთვის უცხოა.გაოცებული შეჰყურებდა გოგონა საოცარ ხედებს და სიამოვნებისაგან წამოძახილებს ვერ იკავებდა.ანი კი უბრალოდ ტკბებოდა ამ სანახაობით.ანის ერთი სული ჰქონდა როდის აჩვენებდა გოგოს შაორის მიმდებარე ტერიტორიებს და უმშვენიერეს

სიმდიდრე თუ ბედნიერება 26. I ნაწილი.

ერთი თვე იყო გასული რაც, მე და ლადო ერთად ვიყვავით, საცხოვრებლადაც საკუთარ სახლში გადავედით და ჩემი დაბადების დღისთვის ვემზადებოდით, ნუ ვემზადებოდით ხმამაღალი ნათქვამია ის მარტო მუშაობდა ღამე თუ ხედავდი სახლში,მე მამაჩემი მეხმარებოდა და ნატა, ისე

თავხედი მეკვლე [ნაწილი 1]

მორგში, როგორც კი შევიდნენ, მაშინვე იგრძნო სიკვდილის სუნი, ტკივილის სუნი და ბევრი გაუბედურებული ადამიანის სევდის სუნი. თავიდანვე არ მოეწონა ეს სიტუაცია.

ერკე მიდასი... ბედისწერის გზაჯვარედინი ანუ გზა სიყვარულისკენ (10)

მადლიერი ვარ, იმით რომ კითხულობთ და მეც სიხარულით ვივსები, რომ მოგწონთ. არ ვიცი ეს თავი რამდენად მოგეწონათ, ან არ მოგეწონათ, მაგრამ ყველანაირად ვეცადე კარგი გამოსულიყო და ინტერესი არ ჩამეგდო. ერთი თავიღა დარჩა, ან ორი, რომელთაც მალე დავდებ. ვისაც

ომგამოვლილები (დასასრული)

-ალექსანდრე მე ბედნიერების უფლება წაგართვი! მხოლოდ მე ვარ დამნაშავე ესე ენთუზიაზმთან მარტო რომ დაგტოვე, ყოველ წამს გაწამებ, იმის მაგიერ რომ ტკივილი შეგიმსუბუქო და ვეცადო ყველაფერი წარსულთან დავტოვოთ! იმ დროს როცა მე მქონდა მძიმე პერიოდი შენ იდექი

ჩვენ (6)

ახალი წელი მოდიოდა და დაიწყო წინასაახალწლო სამზადისი. ამ წელს გიგიმ აიჩემა ჩვენთან აღვნიშნოთო და ყველა მასთან აპირებდა ახალი წლის ღამის გატარებას.ახალი წელი მოდიოდა და დაიწყო წინასაახალწლო სამზადისი. ამ წელს გიგიმ აიჩემა ჩვენთან აღვნიშნოთო და ყველა

ლეა და კახა (თავი 7)

დილით კახას მკერდზე გამეღვიძა ვუყურებდი მძინარე კახას და ვტკბებობედი მისი ცქერით ვხვდებოდი რომ სიგიჟემდე მიყვარდა.სიცოცხლეს მერჩივნა. -ჰა ხომ გთხოვე მოიშორე ეგ ბილწი ფიქრები ჩემზე მეთქი.მითხრა და ეშმაკურად გამიღიმა. -მმმმმმ მართლა გინდა რომ

გაკოცებ შემოდგომისფრად 3

-საცოლე? ვაა ძაან მაგარია დაა მაშინ ეხლა აქ რაგინდა? (მე) ვეცადე დაძაბულობა, ნერვიულობა და დაბნეულობა არ შემემჩნია -მინდოდა შენთვის მადლობა მეთქვა (გიორგი) მშვიდი სახით იჯდა და ვგრძნობდი თან როგორ გამომხედავდა ხოლმე, მე კი ჯიუტად წინ ვიყურებოდი და