შეჩვევა თუ სიყვარული?! 4

როგორც იქნა მიაღწია იმ სხეულისკენ რომელიც წეღან დალანდა და რომელიც სიბნელეში ზურგით იდგა -რამე მოხდა სანდრო? (თიკა) მხარზე ხელი უნდა დაედო როდესაც მთლად ვერ მიამსგავსა ეს სხეული თავისი ბიჭის სხეულს. -მოხდა თიკუნა

ქორწინება კონტრაქტისთვის (5 თავი)

-დემეეე... გოგოებმა თქვეს სადმე კაფეში წავიდეთო ლიზის შეყვარებული ნიკაც იქ იქნება და ბიჭებსაც თუ ეცლებათ ყველა ერთად წავიდეთო და გცალიათ წამოხვალთ? -რომელი საათისთვის? -რავი ესე ნახევარ საათში -ანი ეხლა არ მცალია სხვა დროს იყოს. -კარგი მაშინ გოგოები

ვ/ე (ნაწ2)(6)

-უკვე ორი შვილის მამა ვიქნები, ტო!-დაიწყო ღრიალი დათუნამ. მაშინვე ანასთან ოთახში შევარდა და საწოლზე წამოწოლილ ცოლთან მივიდა და მთელი სახე ჩაუკოცნა.-ჩემო სილამაზევ! ჩემო ანგელოზო! რა ბედნიერი ვარ, რომ იცოდე!

ორი ღამე (თავი 3)

დემეტრემ ქალის მადისაღმძვრელი სხეულის დანახვისას ჰორმონები ვერ მოთოკა და ცალი ხელი კისერზე მოჰკიდა, მეორე ხელი წელსქვეშ შეუცურა და დილის კოცნაც მოჰპარა.. მიზან მიღწეული მამაკაცი ჩამოსცილდა სესილის და

ეს გოგო ჩემი ცოლი გახდება 9 თავი.

-გადავრჩით (ამ სიტყვების გაგონებაზე, უფრო გამომეცალა ძალები, ემოციებს ვეღარ ვაკონტროლებდი ისე წამომცვივდა ცრემლები)-ვიცოდი რომ ღმერთი არ გაგვწირავდა, ჩემი ძლიერი გოგო. ახლა როგორაა? რა მოუვიდა?- გონებაზე მოვიდა,

ანგელოზი თუ დემონი .

აგენტო ჰოლ გარკვიეტ რამე მანქანის შესახებ?დიახ მანქანას რომელსაც მამა პედრო მარტავდა სწორედ ეს ნომრები აქვს ტუმცა დუდი ხანია მანქანას არღარავინ მართავს და პანსიონატის უკანა ეზოშია.კარგია აგენტო ჰოლ მაგრამ

მამაკაცი სიზმრიდან(დასასრული)

-ის შენი ოცნების მამაკაცი იყო.. -მეგონა..ახლა კი ის ოცნების გოგონა შეცვალა..-ვიღიმი,ამ ისტორიას ხომ უკვე მეათასეჯერ ვუყვები თამარას. -ასე სჯობს!-მიღიმის და ჭიქას მართმევს.

რა ავირჩიო სიკვდილი თუ სიცოცხლე?(თავი 16)

დილით სასაუზმოდ რომ ჩავედი, ყველა მაგიდასთან დამხვდა, განგას გარდა. თიკოც ბედნიერი სახით მისჯდომოდა მაგიდას და ოჯახის სტუმრებს, ლანას და ქეთის ესაუბრებოდა. ლანამ დამინახა თუ არა, მაშინვე წამოვარდა

წარსულის კვალი I თავი

ყოველთვის ვფიქრობდი რომ,ცხოვრება მოულედნელობებით და წინააღმდეგობით არის სავსე,ბევრს შეუძლია მისი გადალახვა და სიცოცხლით დატკბობა,თუნმცა ისინი ცოტანი არიან,მათზე მეტი ისინი არიან ვინც მათ ვერ ლახავს

ჩემი ანგელოზი ხარ! (თავი 2)

მართალია იქ სულერთიას სახე მეჭირა მაგრამ,სახლში,მარიამთან ერთად ოთახში მოვთქვამდი.მთელი ღამე ნერვიულობისგან თვალი ვერ მოხუჭე დილითაც დარეტიანებულმა გავაღე ოთახის კარი და მაშინვე სიცივე ვიგრძენი წვივებზე.