ჩემი პრინცესა დაგარქვი (თავი 2)

-ჰო-სწრაფად მოსწყდა ადგილს და მანქანაში მოთავსდა -შენზე ბევრი მსმენია, მაგრამ არ მოველოდი თუ მარიამი ის გოგო იქნებოდა-გაეღიმა ლუკას..მარიამს არაფერი უთქვამს, სახლამდე ხმა არ ამოუღიათ, როცა მიიყვანა სახლამდე მადლობა გადაუხადა და სწრაფად გადავიდა

ორი ღამე (თავი 8)

შენც ასე იქცევი, მიუხედავად იმისა რომ ერთი სისხლი არ ჩქეფს ჩვენს ვენებში, ხედავ? მთავარი სისხლით ნათესაობა არ ყოფილა. მე ძალიან მიყვარხარ და ყოველთვის შენს გვერდით ვიქნები, ქვეყანაც რომ დაიქცეს, ხელს ჩაგკიდებ და მაშინაც შენთან ერთად ვიქნები, იმიტომ

გატაცება. თავი 6.

რაც არ უნდა შემოეთავაზებინა დღეიდან, იქნებოდა ეს წყალი, საკვები, ადიელა, ნებისმიერი რამ რაზეც აქ მყოფი გოგონები უარს არ იტყოდნენ, გადავწყვიტე არ ამეღო და ყველაფრიანად ჯანდაბაში გამეშვა. იმ კუნთმაგარ გოგოზე ვერაფერი დავგეგმე, მაგრამ აუცილებლად

მომავალი წარსულიდან (3)

-სექტემბრის ბოლოს მე და ნია ვიყავით პარში სასეირნოდ, უეცრად ვიღაც ორი ბიჭი მოვიდა და საათი გვკითხა. ჩვენც ვუთხარით. დიდი ყურადღება არ მიგვიქცევია, მაგრამ შევამჩნიე, რომ ერთ-ერთს ხშირდ ვხედავდით ხოლმე ამ პარკში. ჩვენ პარკის უკანა მხარეს, სკამზე

თვალები (13 თავი)

- უთავმოყვარეო ხარ! - მსაყვედურობდა დედა - ამდენი წლებია კაცმა მიგატოვა, შენ კი... ერთი თითი დაგიქნია და თავქუდმოგლეჯილი მირბიხარ მაშინვე. მხოლოდ ფულის მოცემაა კაცის მოვალეობა? - შფოთავდა ის, მაგრამ მე მაინც იმდენად კმაყოფილი ვიყავი, რომ მისი

"სადღაც შორს.." (1)

ისტორია. რომელიც არის გოგონაზე რომელსაც აქვს ყველაფერი. მაგრამ კარგავს....ხელში აიყვანა, და მანქანის უკანა სავარძელზე დააწვინა, გეზი საავადმყოფოსკენ აიღო. მიმღებში შევარდა ხელში ატაცებული სიფრიფანა სხეულით. ექთანს დაუძახა. -ჩქარა აქეთ. -სასწრაფოდ

საქმე...სექსი და უცნაური ურთიერთობები (3)

დილით ვერონიკა ტელეფონის ხმამ გააღვიძა. მესიჯი იყო სალომესგან. თავი ძლივს წამოჰყო ,რომ წაეკითხა . ტელეფონს დახედა და დაინახა თერთმეტი სრულდებოდა. ლამის გაგიჟდა ამდენ ხანს როგორ მეძინაო

რა ავირჩიო სიკვდილი თუ სიცოცხლე? (თავი 19)

ბაჩანამ კარგად გამომკითხა ლანას ამბავი. მეც ჯერ არაფერი ვიცოდი ნორმალურად და მოკლე პასუხებს ვცემდი. მთელი ეს დრო განგას სახე თვალებიდან არ გამომდიოდა. განადგურებული იყო... მის სახეზე ასეთი ტკივილი ჯერ არ წამიკითხავს. არც მაშინ, როცა პირველად ვნახე

გრძნობებზე მოთამაშე(თავი 2)

-შენ ორსულად ხარ.ამით იხსნება ყველაფერი-საწოლიდან წამოდგა ისე,თითქოს ჩემი შეეშინდა და კედელთან დადგა.გაშეშებულიყო,როგორც ოროსანი ბავშვი და მიყურებდა. -ამის დედა..-ეს იყო ჩემი რეაქცია.ცივად შევხვდი ამ ამბავს,თითქოს „მეკიდა“,მაგრამ...

იქნებ ოდესმე! (სრულად)

ზაფხულისთვის შეუფერებელი ამინდი განწყობას უფრო მეტად მიფუჭებდა..სადაცაა ზაფხული დასრულდება და ერთი ნორმალური დღე არ ყოფილა ჯერ..სულ წვიმს და წვიმს.