მაჩუქე სიყვარული (16)

-ეხლა კარგად მომისმინე ელენე. ან შეეშვებით მაგ საქმის თხრას , ან თქვენს თავს დააბრალებთ ყველაფერს და რომელ გზასაც შენი საყვარელი ქმარი გაუდგა იმ გამომძიებელსაც იმ გზაზე გავუშვებთ. ეს თქვა და წამებში თვალთახედავს მოსწყდა. ჯერ შოკირებული ვერ ვინძრეოდი

ყველაფერი ჩხუბით დაიწყო♡

გაბრაზებული გამოვარდი სახლიდან და კარები მაგრად გამოვაჯახუნე ძალიან დამღალა ჩემი მამინაცვლის გაუთავებელმა ლექციებმა რომ მე მხოლოდ ზარალი ვარ ოჯახის რომ არაფრის მაქნისი ვარ.. ღმერთო როგორ დამღალა ყოველ დღე იმის მოსმენამ რომ სამადლოდ ვცხოვრობთ მე და

ექსპერიმენტი საკუთარ თავზე 12

-ისევ მოხვედი,არადა მეგონა დაგავიწყდა ეს ადგილი,ისევე როგორც მე დამივიწყე-ჩემს წინ დაჯდა და თბილად შემომხედა.დაგივიწყე?ჰმ! -ჩემთვის ეს ადგილი ძალიან საყვარელია,მიუხედავად იმისა რომ ორი წელია არ გავკარებივარ. -ჩემს გამო?

გაცნობის საიტი -7-

-არამიშავს..მისმინე,საღამოს გცალია?-გულმა ხტუნვა დამიწყო.მკარნახობდა,მაშინვე დასთანხმდიო,მაგრამ არ შემეძლო..როგორ-მეთქი.. -მე არ მცალია-გავუღიმე და თვალი ძლივს მოვაშორე.

ვაკანსია სიყვარულით (8)

დილა კვლავ უხასიათოდ გათენდა, თითქოს ამ ქვეყანაზე, სიცოცხლე აღარ ჩქეფდა და ყველაფერი დუმილმა მოიცვა. კვლავ დავავლე ხალათს ხელი და აბაზანაში გავვარდი. ცხელი წყალი ამ მომენტში დიდ სიამოვნებას მგვრიდა. თითქოს დაძაბული ნერვები მოეშვა და შებოჭვისგან

ისევ შემიყვარე (16)

დრო ყველაფერს შველის,ხვდები რომ სულიერი ტკივილი გინელდება,იმ იარების მოშუშებას ცდილობ,რომელიც მან დაგიტოვა,რთულია,მაგრამ მაინც ცდილობ,სიყვარული სიბრაზეში გადაგდის,ემოცია საერთოდ არ გაგაჩნია,მხოლოდ იმიტომ იღიმი,რომ გარშემომყოფებს თავს არ მოახვიო შენი

შენ თუ გგონია დაგთმობ როდისმე ცდები (10)

გზა უსასრულო იყო ვერ ვბედავდი, რომ ლუკასთვის ერთხელ მაინც შემეხედა. ჯეკო და ნატა ერთად გატარებულ დროს იხსენებდენ რაზეც ბევრს ვიციონოდით. - შენი პირველი სიყვარული თუ გახსოვს? ( ჯეკო ) - ჰაჰა კი კი, მაშინ ექვსი წლის

მე მომინდა ..

არც იფიქრტო მე ელე არ ვარ ..- შიშმა დამიარა ტანში და პირველად შევხედე შავ ოდნავ შეშუპებულ თვალებს. სიმპატიურია დამპალი. - უკვე ვიფიქრე. - რა ხდება ?- ირაკლი გამოვიდა აივნიდან. - წამო გზაში აგიხსნი- უხეშად შემიშვა ხელი და კარში გაუჩინარდა .

ჯარისქალი 2

ესეც ასე! 30 აგვისტო! ჩემი გამგზავრების დღე! მომილოცეთ! არ დამაგვიანდა! ზურგჩანთა ზურგზე მომეკიდა და ამხელა ჩემოდნით ველოდებოდი მძღოლს. თანაც პირველი რომ მივედი... არავინ არ არის, რომ გამოველაპარაკო. ტელეფონის ეკრანს დავხედე. მაინტერესებდა რომელი

სვანეთის ტყის ბნელი ანგელოზი (თავი 8)

– არ გიყვარვარ ლაშა არ გიყვარვარ! – ვუთხარი ტირილით და ძირს წამოვჯექი. ლაშამ შემომხედა და ჩემს წინ ზუსტად ისე ჩამოჯდა როგორც მე –ლილე რას ქვია არ მიყვარხარ! მართლა მიყვარხარ! – მითხრა და მაშინვე ტუჩებში მაკოცა, მალევე მომშორდა და თვალებში