ცხოვრება გრძელდება 2

ზოგჯერ გვტოვებენ მიდიან ჩვენგან ისე რომ უკან არც იხედებიან, გაიხურავენ კარს და გვტოვებენ მარტოდ მარტო სიცარიელეში, იქ სადაც იმედგაცრუების, სასოწარკვეთის, ღრმა დეპრესიის კორიანტელია, ვრჩებით ამ ყველაფერთან მარტო და ვგმობთ სიყვარულს, წარმოვთქვამთ

შოკოლადისფერი! პირველი ნაწილი სრულად

-ასე ზუსტად,ჯერ არავის აღუწერია მისი შინაგანი სამყარო. -არ მეთანხმები?-გაკვირვებული მეკითხება,მე კი თავს ძლივს ვიკავებ,რომ არ ავყვირდე. -კი,რა თქმა უნდა

იყავი აზარტული! 12

აღარაფრის თქმა არ დამაცადა ისე დამაცხრა ბაგეებზე. მინდოდა ცოტა ხნით გაბრაზებული ვყოფილიყავი, თუმცა არ გამომივიდა. მისი სხეული მწვავდა, მაცხელებდა, მაცივებდა... ვერც ახლა შევძელი ინიციატივის გამოჩენა...

''მთვარე,ჩემი მეორე ნახევარი'' (7)

რა სულელი ვარ როგორ დავიჯერე რომ მოვწონდი! რატომ არ მიმართლებს არაფერში! მანაც დამინახა შემომხედა და მაშინვე უკან გავბრუნდი და ბარიდან გამოვედი,სწრაფი ნაბიჯებით სასტუმროსაკენ წავედი. -ანი! მოიცა! უკან მივიხედე და ცოტნე მომყვებოდა.

მაინც მიყვარხარ ( 2 თავი )

თბილისში დაბრუნებისთანავე შევუდექი სასკოლო მზადებას, ცოტა ნაადრევად მაგრამ მიყვარს როცა ყველაფერი წესრიგში მაქვს. წელს გამოცდები მაქვს და სწავლას მეტი დრო უნდა დავუთმო. ძირითად დროს სახლში ვატარებ ჩემი მშობლები მუშაობენ, უფროსი ძმა კი საღამოს გარეთ

ნათელი წერტილი (1 თავი)

მის დედაც!... -სახეს ვისრეს და გამოფხიზლებას ვცდილობ, თუმცა რა აზრი აქვს? მაინც ბარში უნდა ჩავიდე, ერთი-ორი ჭიქა ვისკი არ მაწყენს. თავის ტკივილსაც მომიხსნის და უკეთეს ხასიათზეც დავდგები. მაგარი ცხოვრება დამიდგა, აღარც სახლი, აღარც ოჯახი, აღარაფერი.

რა ავირჩიო სიკვდილი თუ სიცოცხლე?

-განგა, ადექი ახლავე, შენთვის დავაყენე მაღვიძარა.-ოთახში დედა შემოვიდა, და თავზე წაფარებული საბანი გადამაძრო.-საღამური კიდევ არ გაცვია?-დამიკივლა ქალბატონდა ქეთიმ და ჩემს ამოჩემებულ, უკვე საკმაოდ გაცრეცილ მაიკაზე მიმითითა. -ამას რას ერჩი დე?-თვალებ

სამუდამოდ ჩემში დარჩები(6თავი)

-მოკედ, ნიკა დავფიქრდი იმაზე რაც ორი დღის წინ მითხარი, ორი დღეა სულ მაგაზე ვფიქრობ და მინდა ბოდიში მოგიხადო, რომ ამდენი ხნის განმავლობაში ასე ცუდად გექცეოდი. არასოდეს გიკარებდი, შენი საქციელი ყოველთვის მაღიზიანებდა, მაგრამ ეხლა ყველაფერი პირიქითაა,

ბარიერი. -19-

-ყველაფერი ძალიან კარგად იცოდი, ჩემი გამწარება გინდოდა. -აქ უკვე წამოვენთე და ვეღარ მოვუთმინე.

უსახელო (თავი 5)

გავიდა ერთი კვირა. დემე აღარ გამოჩენილა. პირველი ორიდღე ველოდი როდის გააჩერებდა მის შავ მანქანას ჩემი მანქანის გვერდით. შემდეგ დამავიწყდა. აი ასე უბრალოდ. ვინმეს რომ ეკითხა დემე აღარ გამოჩენილაო ვეტყოდი ეგ ვინ არისთქო, ისე ვიყავი უკვე სამსახურის