შოკოლადისფერი მეორე ნაწილი თავი 1

-მაიძულებ,რომ სულ აქ მყავდე? -სად?-მოულოდნელად გამიშვა ხელი და მეც თავისუფლება,რომ ვიგრძენი სწრაფად დავცილდი,მაგრამ უპასუხო კითხვამ არ მომასვენა.-სად?-კართან ვიყავი,რომ მივუბრუნდი და ვკითხე.

ნათელი წერტილი (2 თავი)

რამდენიმე დღე შორიდან ვაკვირდებოდი ჩემს სტუმარს, როგორც მომსახურე პერსონალი მეუბნებოდა, მათ დიდად არ აწუხებდა, არც პრეტენზიები ქონდა. საკმაოდ გვიან გამოდიოდა ნომრიდან და მერეც დროს ძირითადად ბასეინთან ატარებდა.

შეშლილის ღიმილი #1

-მისის კოლინზ!!!-მკაცრად გაიჟღერა დირექტორის ხმამ დერეფანში...-სასწრაფოდ გამომყევით!-ისევ მკაცრად მიმართა შავგვრემან გოგოს და ზურგი აქცია... თუმცა გოგო ერთი სანტიმეტრითაც არ განძრეულა, კედელს მიშტერებოდა და როგორც ყოველთვის ... შეშლილის ღიმილი

ისევ შემიყვარე (4)

მეტად აღარც მოუწერია,ნიკა ისევ აგრძელებდა ტვინის ბურღვას და მუქარას,ხან გამოჩნდებოდა ხან კიდევ ქრებოდა,როგორც სჩვევია ისე. ალეკოს ხასიათი მაშინებდა,რომ დათვრებოდა თავზე კონტროლს კარგავდა.საშინელი ხასიათი ჰქონდა,

ტრამალის აჩრდილი -3-

ვხედავდი როგორ ესაუბრებოდა ნიკა ზაზას.გაცხარებული ჩემი მამინაცვალი ხელებს უმისამართოდ შლიდა და ბოლთას სცემდა.ამ სცენამ უარესად ამანერვიულა აკანკალებული მოვშორდი ფანჯარას და დემატრეს ოთახში ავირბინე.

კალიცო (სრულიად)

მოგონებები რომელიც ადამიანისთვის ყველაზე ძვირფასია... ყოველ შემთხვევაში ჩემთვის ასეა, იმდენი კარგი მოგონება მაკავშირებს ჩემს მეგობრებთან ერთად, ხანდახან არ ვიცი რომელი გავიხსენო ხოლმე. მე ანასტასია არაბული ვარ.

სამუდამოდ ჩემში დარჩები(7თავი)

-ვის ვუყურებ და ინას, რამე პრობლემაა ჩემი ძმა? თუ ეჭვიანობ? -ეე ბიჭო შენ რამდენს ტლიკინებ, ხო ხედავ არ სიამოვნებს რომ უყურებ და უნდა მოტვინო და დაანებო თავი. გაიგე? -აუ შენ ვინ გეკითხებ ამე ვის შევხედავ და როდის? თუ შენ უნდა ჩაგაბარო ანგარიში? რომ

მტერი შემიყვარდა (თავი 1)

-ნიკა? -გავძახე მეგობრს როელიც ტელეფონში იყო ჩავარდნილი და თავის ''ლოვეს'', მარის ემესიჯებოდა. -რა გინდა გოგო?- გამიბრაზდა რომ მოვაცდინე. -ამოვიდეს რა მარი? -მივწერ ხო მოიცადე.

გამორჩეულები - 2

მობილურზე შეტყობინების ხმამ გამაღვიძა. ნახევრად ისევ მძინარებ ხელის უცნაური მოძრაობებით ძლივს მოვძებნე მობილური, შემდეგ კი ნება ვიბოძე ნახევრად გამეხილა თვალები და წმეკითხა. -როგორ ხარ? - თვალებ მოჭუტულმა ძლივს შევძელი შეტყობინების წაკითხვა,

სრულყოფილებას ერთი ნაკლი აქვს (4)

-ხო, მიდი დამარტყი, მცემე, დანა გამიყარე, მომკალი. მეც დავისვენებ ამ ცხოვრებისგან და თქვენც დაგასვენებთ. მიდი მა, შენც ხომ ეს გინდა, როგორც ზუკას იგდებდი წიხლებქვეშ, ახლა ჩემი ჯერია. მამამ ნინოსკენ გაიწია, ენას როგორ მიტრიალებო, როცა