ლურჯი მოგონებები (ნაწილი მეორე, თავი VI)

ზურა ბიჭებთან ერთად სვავდა.. - ვსო მეტს ვეღარ დავლევ - სიცილით თქვა - რატო ტო? - საჭესთან ვარ და გინდა ავილეწო? - ხვალ სასახურში ნაბახუსევზე უნდა წახვიდე? - კითხა სიცილით ლაშამ

თინეიჯერი

-ჰოლი::გამარჯობათ ჩემი სახელია ჰოლი.. მე 16 წლის სულელი გოგონა ვარ დედაჩემს ლუსი ქვია ხოლო მამაჩემს ალარიკი ვიცი ვიცი ცოტა უცნაური სახელია მაგრამ რას ვიზამთ.... ხო დედაჩემი ხელოვანია ამის გამო მუდვიმად მიწევს სხვადასხვა ქალაქებში მოგზაურობა რაც

საშიში გრძნობა (1)

- მთელი კვირაა წესიერად არ მელაპარაკები,მოკლედ მიჭრი ყველა პასუხს,თავს მარიდებ, სახლში გვაინ ბრუნდები. იქნებ ამიხსნა რა უნდა იფიქროს ასეთ დროს ცოლმა, რომელიც ზის და გათენებამდე გელოდება.

შოკოლადისფერი “ნაწილი მეხუთე“

-აქ მუშაობაზე უარს არ იტყვის,მაგაში დარწმუნებული ვარ,მაგრამ შენ მოგიწევს ბოდიში მოუხადო და უთხარ,რომ მე არაფერ შუაში ვარ. -პირიქით,შეიფერე ჩემი საქციელი და მარიამს შენი შიში ექნება-

გზა რომელიც შენამდე მოდის (3)

-მადლობ. -არაფრის. გილოცავ გადარეულო. მომწერე მერე-გუგა და რუსო მანქანაში ჩასხდნენ და წავიდნენ. -აბა, ახლა შენ მითხარი სად წაგიყვანო.-გამიღიმა ალექსიმ. სანამ პასუხს გავცემდი ტელეფონმა დაურეკა და ბოდიშის მოხდით გვერძე გავიდა. ამ დროს ზურგს უკან ხმა

მაპატიე თავი 8

-რატომ მთხოვ რატომ? რატომ არ გინდა ეს?-გაცეცხლებული ნიკა აწითლებული სახით მომჩერებოდა და ისე მიყურებდა თითქოს ჩემი განადგურება, მოკვლა უნდოდა. ვხვდებოდი რომ მას ვერავინ და ვერაფერი შეაჩერებდა თუ არა მე. -გთხოვ ნიკა! მოკვდება!-ვუთხარი ჩამწყდარი ხმით.

მე მაპატიე...დავაშავე,რომ შემიყვარდი!

წვიმდა, ისეთი ამინდი იყო როგორც განწყობა ...უშენო დღეებს დავათრევდი და უკანასკნელს ვიკრებდი ძალას...სადღაც ჩემს ირგვლის,ჯერ არ გადაფრენილ მერცხლებს სციოდათ.ისევ წვიმდა,და ყველაფერი შენ იყავი,სულ შენ...სულ ყველა.

დუბლი პირველი

_გულწფელობა , ხო ხო გულწფელობა მაინდამაინც მორცხვი ღიმილით უნდა დავმჯდარიყავი შაბლონურად გამეცა კითხვებზე პასუხი და წავსულიყავი , მე რასაც ვგრძნობ ვფირობ იმას ვამბობ და სწორედ ამით გჯობნით ყველას , აი მაგალითად შენ ჩვეულებრივად რუტინულად

''მთვარე,ჩემი მეორე ნახევარი'' (3)

თი-თხუთმეტ წუთში უკან დაბრუნდა. -რამე ხო არ გითხრა გოგო -სახელი მაქვს მე,და არა ისეთი არაფერი -რა გქვია -ანი -სასიამოვნოა, მე ცოტნე (ჩაღიმება) -ჩემთვისაც,რა უთხარი?

ბედნიერება გაზიარებით (36)

ვინ არის მაგის შვილი? - უხასიათობა დაეტყო ხმაში სვანს. _ერეკლე. - მოკლედ მოუჭრა გვანცამ. _ერეკლე? - ორაზროვნად იკითხა კაცმა. _ხო ერეკლე! _და ვინ არის ეს ერეკლე? - სახელი გაწელილად და ირონიით წარმოსთქვა ავალიანმა.