ღამის ზმანება (9 ნაწილი)

„ვაუუ...“ - გავიფიქრე გაკვირვებულმა. ნამდვილად არ ველოდი რომ ასე მალე დამთანხმდებოდა. ოთახში მარტოდ დარჩენილმა ტანსაცმელი გავიხადე და საცვლებისამარა შევწექი საბანში... დაღლილობას ვგრძნობდი, მაგრამ თვალს ვერ ვხუჭავდი... „ალბათ არც დემეს არ სძინავს...“

სხვისი ცოლის მესაკუთრე-8

ბარგი ავიღე და ქვევით ჩავედი გულში, რაგაც ჩამწყდა.მეც ძლიან მიმძიმდა მასთან განშორება,მაგრამ უნდა წავსულიყავი, დაფიქრება მჭირდებოდა. თათასთან გადავედი საცხოვრებლად,სამსახურს დავუბრუნდი გადიოდა დღეები, სამსახურზე გადამქონდა ყურადღება და გულს

სრულყოფილებას ერთი ნაკლი აქვს (3)

-თავს როგორ გრძნობ? - აბანოდან გამოსულმა და ნინოს სილამაზით განცვიფრებულმა ძლივს ამოიდგა ენა. -ბედნიერი. ეს შეუდარებელი იყო. მადლობა საყვარელო. - მიუტრიალდა და საკოცნელად გაიწია. გუგამ მკლავებში მოიქცია, მაგრამ ნინომ სწრაფადვე გაითავისუფლა თავი.

მაჩუქე სიყვარული (4)

ჩემს მუდამ სისხლისფერ ტუჩებსაც დაეკარგათ უწინდებური ღაჟღაჟა ფერი..-არასდროს წარმომედგინა რომ გულში ჩაუკრელად აგიშვებდი სადმე.. ამოვილუღლუღე და ჩემდა უნებურად გონებას კიდე ერთხელ მივეცი იმის საშუალება რომ რეალობისგან დაესვენა.

მწერლის ღამეები(თავი5)

-რა? რა თქვი ახლა? გაიმეორე-ბრაზი გაერია ხმაში.უნდოდა თავი მოეთოკა,მაგრამ არ შეეძლო და ამას მთელი სხეულითა გრძნობდა,გრძნობდა,რომ არ შეეძლო ტყუილი.იცოდა,რომ გაურკვევლობას ვერ იტანდა. -მე...უბრალოდ ჩვენ ადრე..მას ვიცნობდი..

სკოლა ბავშვების წესებით(34)

ინგლისურის ტესტი იმაზე მარტივი აღმოჩნდა ვიდრე ელოდა. კარგა ხანს სხვა რამეზე ყურადღება არ გადაუტანია ,მაგრამ რამდენჯერმე დააფიქსირა ,რომ დიანა წყალს განუწყვეტლივ სვამდა. ბოლო გახედვაზე მიხვდა ,რომ მისი ბოთლი ცარიელი იყო. წერა განაგრძო ,მაგრამ

მე შენ შეგხვდი შუაღამისას (თავი 13)

რამდენიმე დღე გავიდა. ყველაფერი ძველებურად იყო. რადგან ლევანი სამშვიდობოს იყო, ამ დღეებში ლაშაც არ გასულა ბანდასთან ერთად „საქმეზე“ და მშობლები და პატარა და კი უკვე ორი დღეა საქართველოში გაამგზავრა ლაშამ, ცოტა დავწყნარდი.ავალიანი მარწმუნებდა,რომ

გზა რომელიც შენამდე მოდის (6)

საღამომდე როგორ მივაღწიე არ მახსოვს. გზაში იმაზე ვიფიქრე რამდენი დღეა ნატა ბაღში არ წასულათქო. თუმცა ამდენ პრობლემას შორის ეს იმალებოდა. სახლში ავედით თუ არა რუსოს დავურეკე.ყველაფერი მოვუყევი. დიდხანს ვილაპარაკეთ. -გოგო, სულ შარში როგორ ხარ?-მკითხა.

მომავალ წელს ღრუბლებში ვიფრენ... (1 ნაწილი)

მაღვიძარა რომ არა, ალბათ ისევ ჩამეძინებოდა. დილის 5 საათია და მივხვდი, რომ დროა... დახუჭული თვალებით გავეშურე სააბაზანოსკენ და ცივი წყლით გამოვიფხიზლე თავი, სწორედ ისე შევიმშრალე სახე პირსახოცის ნელი მიდებით,

ვინ თქვა ოცნებას ახდენა არ უწერიაო? (2)

სიგარეტს მოუკიდა, აივანს ხელებით დაეყრდნო, როცა რაგაც ხმა შემოესმა, ხნაურს ამოკნავლებაც მოჰყვა. გაკვირვებული შემოტრიალდა და რას ხედავს, მისი ფიქრებისა და ოცნების ობიექტი ძირს გდია და საცოდავად იშმუშნება. მიუახლოვდა, ხელში აიყვანა პატარა სხეული და