უკუღმართი ბედი... [თავი მეცამმეტე]

-ნაგლი.._თავისთვის ჩაიბურტყუნა აილენმა, ვითომ თავისთვის თორემ, დანიელმა მშვენივრად გაიგო. მიხვდა, რომ სალათის მარტო ჭამა უკულტურობასთან უფრო ასოცირდებოდა ვიდრე აილენისთვის შეშურებასთან

ლურჯი მოგონებები (ნაწილი მეორე, თავი III)

მარიამს ძილი ისევ საშინელმა ხმაურმა დაუფრთხო . ჭექაქუხილთან ერთად ძლიერი ქარიც იყო, მძიმედ გაახილა თვალები და კარს მივარდა , შესამოწმებლად იყო თუ არა ჩაკეტილი, ამოისუნთქა და ფეხაკრებით დაბრუნდა ისევ საწოლში, თითქოს რაღაცის ეშინოდა * ან ვიღაცის *,

სხვისი ცოლის მესაკუთრე-2

ვის ვაი ვაგლახით ავდექი,ახმახი ბიჭები ბაჩოს აღარცემდნენ ,ცოტა გულს მომეშვა დავინახე საწყობის შუაგულში მაგიდა იყო და მაგიდის წინ ვიღაცა სავარძელში მოკალათებულიყო მარტო,(სწორი ცხვირი და სქელი ტუჩები მოუჩანდა )სიბნელეში იმალებოდა თითქოს. ფეხები ძლივს

დეჟავიუ

ყველა ემოციამ უცბად მოიყარა ჩემში ერთიანად თავი. 4 წლის წინ გამახსენდა, ერთმანეთს რომ ვხვდებოდით და მციოდა მაშიაც ასე აკეთებდა ამიწევდა ხოლმე მაისურს წელზე და ხელებს შემომხვდევდა მის შიგნიდან, თან მიხუტებდა, მაგრამ მაშინ, როგორ თავდავიწყებით

არ გადამეჩვიო (ნაწილი 2)

დილით ადრე ადგომა მომიწია მაღაზიაში წასასვლელი ვიყავი.. გავიღვიძე უცნაური შეგრძნებით რაღაცას ვგრძნობდი მაგრამ ამ გრძნობას სახელს ვერ ვუძებნიდი ალბათ ეს მარტოობის შეგრძნება იყო ან სინანული ვნანობდი რომ პასუხი ვერ მოვთხოვე, თუმცა თავს იმით ვინუგეშებდი

მწერლის ღამეები(თავი2)

-ანუ ბრუნდება მწერლის ნამდვილი ღამეები?-ფრუტუნით თქვა თათიამ და გოგონებ გადახედა. -ბრუნდება..-მირანდამ ტელეფონს დახედა და შეტყობინება თავიდან წაიკითხა,ისევ გაეღიმა და შემდეგ დაქალს შეხედა..

მე შენ შეგხვდი შუაღამისას (თავი 8)

გავრბოდი, მაგრამ სად მეც არ ვიცოდი. სუნთქვა მიჭირდა დაღლილობისგან, მაგრამ არ ვჩერდებოდი, სანამ რაღაცას არ გამოვედე და არ წავიქეცი. სწრაფად წამოვხტი და ისევ გავიქეცი. როგორც იქნა საერთო საცხოვრებლამდეც მივაღწიე...

უცნობობით დაწყებული სიყვარული 3

თუმცა ვინ დაგაძინა.. მესიჯის ხმა გუგუნივით ჩამესმა ყურში.. ბალიშიდან გამოვაძვრინე ტელეფონი და მესიჯს დავაკვირდი.. სანდრო იყო.. გამიკვირდა ნეტა რაღა უნდოდა.. ხომ ყველაფერი გავარკვიეთ..

სხვისი ცოლის მესაკუთრე

_თქვენი ქმარი ჩვენთან არის!არცგაბედოთ პოლიციაში წასვლა თორე თქვენს ქმარსს დაუფიქრებლად მოვკლავ!არც არავის უთხრა რამე! _კარგად არის?რამდენი გჭირდებათ მითხარით და აუცილებლად მოვიტან თანხას

გოგონა სალამანდრას ტატუთი -14- დასასრული!

როგორი აუხსნელი და სათუთი სიტყვაა მონატრება,ნატიფი და სათნო ატლასივით რომ არის გადაფენილი გულში და სიმსუბუქის შეგრძმებას ბადებს...მკვდარი ძმის ჩახუტება და მონატრების ერთიანად ჩაცხრომა იმდენად თბილი აღმოჩნდა რომ შესაფერის სიტყვებს ვერ ვპოულობ რომ