ჩემი გახდები?!.....(თავი 1)

რა არის ცხოვრება?რამდენს ნიშნავს ეს უბრალო სიტყვა.....ბედნიერება ესეც რა პატარა სიტყვა მაგრამ ყველა მასზე ვართ დამოკიდებული და ხო,კიდევ ბედზე,ბედი ეს საოცარი რამ არის,თუ ბედი გაქვს ჩათვალე,რომ ყველაფერი შენს ხეთ არის.ცხოვრების ერთი კარი როდესაც

სკოლა ბავშვების წესებით(23)

გამოსვლა დაიწყო. პროგრესის სკოლა მეოთხე ნომრად გამოდიოდა ამიტომ მათი ჯერი მალევე დადგა. ყველაზე მაქსიმალური დრო ნომრის შესასრულებლად ხუთი წუთი იყო. დაჩიმ იცოდა რა ხდებოდა იმ წუთას დიანას თავს ამიტომ ღელავდა.

გევედრები,ეცადე მიცნო (9)

_ არ მომწონს სოფოს დუმილი_ უკვე საკმაოდ გვიანი იყო,ყველას ეძინა,ნიკო და თამრო კი ეზოში სარწეველა სკამზე მოკალათებულები საუბრობდნენ.სარწეველა ჩრდილში იდგა,ამიტომ სახლიდან არ ჩანდა,ისონიცამით გათამამდნენ,თამროს უშფოთველად მიედო

მე შენ შეგხვდი შუაღამისას (1)

ნიუ-იორკის აეროპორტში გაჭირვებით მოვათრევდი მძიმე ჩემოდანს და თან დედაზე ვბრაზობდი, ეს საშინელი ქურთუკი ძალით რომ "ჩამაჯაჯა", მგზავრობისას შეგცივდებაო...ზურგჩანთა გაჭირვებით მოვიხსენი და ძირს დავდე. ცოტა ამოვისუნთქე და გასასვლელს დავუწყე ძებნა...

ფულზე გაყიდული (თავი 7)

- შენ დამშვიდდი უბრალო ნაცნობია სანერვიულო არაფერია, ჩემს დამშვიდებას ცდილობდა, მაგრამ კარგად ვცედავდი მის დაბერილ ძარღვებს და დაძაბულ მზერას. საპირფარეშოში გავედი და უკან რომ დავბრუუნდი გეგა დარბაზში აღარ დამხვდა არც ლექოს იყო იქ. უცებ

გოგონა სალამანდრას ტატუთი -9-

არადოდეს ვსვამდი ზედმეტს,არა ზოგადად არ ვსვამდი მაგრამ გუშინ რადამემართა არვიცი.სისუსტე გამოვიჩინე და ეს აშკარაა,ეს ოდესმე მაინც მოხდებოდა არვამბობ რომ ვნანობ მაგრამ....მაგრამ არვიცი...არეული ვარ,ქაოდურად მოძრაობს ფიქრები და

უშენოდ ცხოვრების მუღამი არ მაქვს(3)

გათენდა თუ არა მაშინვე დავადექი სვანეთის გზას..მესტიაში გვაქვს დაჩა.ბავშვობაში ვგიჟდებოდი იქ ყოფნაზე,ყველაფერს მერჩივნა ჩემს ბავშვებთან ერთად ქოფნა.ამ სახლთან უამრავი მოგენება მაკავშირებდა.ბავშვობის მეგობრები რომელებთან თამაშიც მთელი დღე არ

ბავშვებსაც უყვარდებათ (თავი7)

-ზურა რა გინდა? -კითხა ნათიამ ქმარს და სამზარეულოსკენ გაბრუნდა. ზურაც უკან გაჰყვა ნათიას. -ვინმემ აგიკრძალა სიყვარული შეენ? - არ ეშვებოდა ნათიას ზურა.-პატარაა რადროს მაგის შეყვარებულებია?! -ტონს უწია ნათიამ და ქმარს თვალები დაუქაჩა.-ხმას დაუწიეეე!

საბედისწერო გასროლა (1თავი)

-გადამირჩინეთ, -ამოვიხრიალე. თავადაც გამიკვირდა, თუ რატომ მივისაკუთრე იგი. ან როგორ შევძელი ეს სიტყვა მაინც მეთქვა. მაჯაზე ორი თითი მივადე. მისი გულის ცემა რომ ვიგრძენი საკუთარი თითის ბალიშებზე, ოდნავ ამოვისუნთქე.

სახლი ლილიამებთან

რქო , შე ლაწირაკო დაიწყევლოს ის დღე როცა შენ გაჩნდი და მოგიყვანა მამაშენმა ლილიამი ბოლო ხმაზე ღრიალებდა ხოლო მაია აგრძელებდა მის ცემას , ამ დროს რეზიმ გაიგონა ყველაფერი შევარდა დედინაცვალი იქით გააგდო ლილი გულში ჩაიკრა და დაბლა ჩავიდა ბავშვი ტიროდა