შეზღუდული შესაძლებლობები (7)

დღეები რომლებიც ნაცცრისფერ ცხოვრებას აფერადებენსაავადმყოფო. ექიმის კაბინეტი. ალექსანდრე გახარებული გამოდის ოთახიდან და უკან ივანე მოყვება. საკუთარი ფეხით მოდის. ყველაფერი ისეთი სასიხარულოა თითქოს ყველაფერი დალაგდა. უეცრად ივანე გრძნობს რომ თვალებში

ხელახალი დაბადება (3)

ყველა გაოგნებული დატოვა, ყველა გარდა დისა, რომელიც ყოველთვის ამაყობდა უფროსი ძმით. ანასტასიამ ნელა შეაბიჯა ძმის ოთახში, საწოლთან ჩამოჯდა და ლუკას შეხედა. დიდხანს ისხდნენ ასე... ლუკა დაღლილი იყო, ანა კი ძმის საქციელით აღფრთოვანებული , აღფრთოვანებული

ვისკი და თანამედროვე კონკია.(თავი IX)

საოცარი სანახავები იყვნენ ამდენი ხნის მონატრებული მეგობრები... ისეთი თბილები, მეგობრულები, ემოციურები რომ მეტი არ შეიძლება,ცრემლიც კი მოგადგებოდათ თვალზე მათი შემყურე... განსაკუთრებით ანკა იყო ემოციური,ყოველ სადღერგრძელოზე ტიროდა,როგორ მოგვანატრე

წყეული ღამეები[3]

-მიყვარხარ,მეც მიყვარხარ და მოგვიანებით დაგირეკავ,შევხვდეთ და ვისაუბროთ .ტელეფონით არ შემიძლია,გესმის?-დამაჯერებლად ეუბენებოდა დაქალს,მაგრამ საკუთარ სიტყვებში თვითონაც კი ეპარებოდა ეჭვი...

ჩვენ და მთვარე

ცივაძე?! ძაან გავარდნილი ტიპი იყო უბნის ბიჭი ასე რომ ვთქვათ ყველაფერი ფეხებზე ეკიდა ისიც თუ რას აკეთებდა რაც იყო იყო და მორჩა! მშობლები ყურადღებას აქცევდნენ? კი აქცევდნენ და ენდობოდნენ ნიკას?! იცოდნენ რომ იმას არ გააკეთებდა რასაც მთელი ცხოვრებდა

ის არის ჩემი სიყვარულია - სრულად

12 წლის ვიყავი პირველად , რომ შემიყვარდა ალბათ სისულელეთ მიგაჩნიათ არა ? ხო ახლა მეც თქვენსავით ვფიქრობ სიყვარული , რომელიც მართლა სიყვარული მეგობა თურმე არაფერი მსგავსი არ ყოფილა . ნათლად ხარშავს გონება იმ დისკომფორტს რასაც მასთან ყოფნის დროს

შურისძიება (3)

– ნუცა – გისმენთ? – გამოდი აივანზე – ნიკუშა? – ხო მე ვარ გამოიხედე – ჩემი ნომერი? – გამოდი რააა.. – არა – კარგი! – ვაიმენიკუშააა – ნუყვირიხარ გაიღვიძებენ.. – ჩემი ოთახიდან გაეთრიე იდიოტო – სხვა გზა არ დამიტოვე..ხო გითხარი გამოდი თქო? – მე რა ვიცოდი

გოგონა საროსკიპოდან _ ''არც ისე მშვენიერია ცხოვრება'' (6)

სანდრი დარცხვენილი იჯდა უკანა სავარძელზე და ხმას ვერ იღებდა. არარ იცოდა რა ექნა ან ეთქვა. მეგობრების ჩამსვების როლსი ყოფნა ყველაზე დიდი სატანჯველი იყო მისთვის. აღარ იცოდა როგორ გაესწორებინა მათთვის თვალი. აღარ იცოდა ბოდიშის მოხდა იყო თუ არა ამ

მი სი მალატ (სვანურად) "5 თავი"

გეგამ უხმოდ მიირთვა საჭმელი და ამასობაში ბებიაც დაბრუნდა, მაგრამ უკვე მოსაღამოვებული იყო და ცხოველების დაბინავების დრო უწევდა, ამიტომ მალევე დაგვტოვა და ცხოველების დაბინავებას შეუდგა. მე ჩემს ტესტებს მივუბრუნდი, როდესაც რეალობაში გეგას ხმამ

პატარა გოგო, მიყვარხარ! (9)

მეორე დღე. ისევ სასტვენების გამაყრუებელი ხმა. ისევ დამთხვეულივით წამომხტარი გიგა, უკმაყოფილო ხმამაღალი შაძახილები კოტეჯებიდან, გინებ-გინებით გამოსული ბავშვები გარეთ, და უფროსის მკაცრი სახე. -ბავშვებო, დღეს ბუნებაში წავალთ და პატარა პიკნიკს