უბრალოდ ერთი ისტორია (1)

თვითმფრინავიდან გულაჩქარებული ჩამოვედი, სწრაფად გავიარე შემოწმება და გარეთ ნაცნობი სახეების დანახვის მოლოდინით აღელვებული აეროპორტში აღელვებული გავედი. და მაშინვე მომხვდა თვალში ჩემი ერთ ჯგუფად შეკრებილი სამეგობრო, რომლებიც სტვენით და ჩემი სახელის

ამ თვალით უწვდენელ ჰორიზონტამდე...{28}--{34}

6 თავი ერთად..ვიცი ისევ მეტყვით თავები გაზარდეო.მართალია ახლა ნამდვილად პატარა თავებია,მაგრამ ასე იყო საჭირო...ისევ დაძაბულ მომენტზე გავწყვიტე თქვენი ინტერესი დამანახეთ ძალიან გთხოვთ,თორემ სულ შევწყვეტ...გაგრძელება არ ვიცი როდის იქნება,თქვენზეა

დაუვიწყარი (23)

*ანასტასია: ჩემმა პასუხმა სახეზე ღიმილი მოჰგვარა.ჩემს ხელში იყო, ვგრძნობდი.სწორედ ახლა იყო შერიგების დრო.. -თორნიკე... ნელ-ნელა მისკენ ნაბიჯებს ვდგამდი -მაპატიე -რატომ არ მითხარი? -ხომ აგიხსენი. საერთოდ არ მახსოვდა.

30 წამი შუქნიშანზე

-ისე შენს მძღოლს დიმიტრი ქვია.დიმა ყიფიანი. თავაზიანად გაუწოდა ხელი მიკას. -ახალგაცნობილ მგზავრს-მიკა მელითაური. -ლამაზი სახელია,უცხოც. -ბებიას საპატივსაცემულოდ დამარქვეს.

შეზღუდული შესაძლებლობები (8)

ტელეფონის ზარი. ეკრანი განათდა და ეწერება,,ნინი'' -პრივეტ. როგორ ხარ -კარგად. შენ ? -უკვე არაჩვეულებრივად-ივანეს ხმაში მხიარულება ეტყობოდა -მისმინე... დღეს თუ გცალია შენთან ლაპარაკი მინდა. -კი რათქმაუნდა. ერთსაათში ამოგივლი.

ამაყი ქალბატონი 4

რას არ მივცემდი ახლა ეს წუთი რომ სამუდამოდ გაგრძელდეს.აი ასე დაუსრულებლად.ვიცი ყველაზე უნამუსო ადამიანი ვარ.თავიდან ვიფიქრე თავს დავანებებ და მეტს აღარ დავტანჯავთქო,მაგრამ იმდენად ეგოისტივარ ვერც უშენობისთვის გავიმეტე თავი და ვერც შენ გაგიმეტე

ბავშვებსაც უყვარდებათ (თავი 2)

დილით მია მაღვიძარამ გააღვიძა. როგორც ყოველთვის ზოზინით ადგა ლოგინიდან. დიდ ხანს არჩია ტანსაცმელი და მანამდე ვერ გამოფხისლდა სანამ დედამისის მჭექარე ხმამ არ გამოიყვანა მდგომარეობიდან. გოგონამ ჩანთას ხელი დასტაცა და არც უსაუზმია ისე გავარდა სახლიდან.

გოგონა სალამანდრას ტატუთი -1-

16 წლის ვიყავი როცა მარცხენა ბეჭზე სალამანდრას ტატუ გავიკეთე.მაშინ ძალიან ვიყავი გაბრაზებული მშობლებზე ნუ ეხლაც ვარ,ჩემში ისინი ვერასოდეს ხედავდნენ შვილს და მითუმეტეს ადამიანს.ისინი არც ჩემი სულიერი ცხოვრებით იყვნენ დაინტერესებულნი.16 წლსას კი როცა

InkeD #5

იმ ღამით სიზმარი არ მინახავს,ალბათ იმიტომ რომ სიზმრის მთავარი გმირის მკერდზე მედო მთელი ღამით თავი და მისი ხელები მქონდა წელზე სადარაჯოდ შემოჭდობილი.დილით გაღვიძებულს პირველად მისი გულის ფეთქვა ჩამესმა და დამერწმუნეთ ესეც კი საკმარისი იყო რომ

ცხოვრება ინსტრუქციების გარეშეა

"სკოლის მერე არსად არ წახვიდე""რატო რახდება""ბიძაშენი, მაგის ძმაკაცი და შვილი ჩამოდიან""რაა?? მართლაა? რაკაია და ძმაკაცი და შვილი ვინები არიან""არვიცი, ლონდონშI ცხოვრობენ . აქ უნდათ გადმოსვლა და სანამ სახლს იყიდიან დარჩებიან" -და შვილი გოგოა?""მგონო