ერთად.(3)

–იცი მაინც რას მეუბნები? ვაპატიო ის რომ 15წელი მაგის ჩხუბის გარდა არაფერი მესმოდა? ვაპატიო ის რომ დედაჩემი მაგისგამო საათობით ტიროდა? კარგი რა! არასდროს არაფერი გაუკეთებია ოჯახისთვის, ყოველთვის თავის თავზე ფიქრობდა და მარტო ჩემგან და ნატასგან

სხეულს თუ მომპარავენ,სული მაინც დამრჩება[14]

უბრალოდ არ მესმოდა,რა იყო ეს და საერთოდ თუ არსებობდა სიყვარული ან რა იყო ვნება...პასუხი თავადაც ვიცოდი გულის სიღრმეში,მაგრამ თავს ვისულელებდი და ვცდილობდი ნანიზე არ მეფიქრა,ნანისა და თენგოს საბედისწერო სიყვარულზე.არ ვციი,რამდენნაირად შეამკობდა ამ

ცნობადი სახე და მექალთანე (7, დასასრული)

ელოდა ფეიერვერკს, ხალხის ჟრიამულს, მააგრამ არ ელოდა ყველაზე მთავარს... –ვინმეს ელოდებით? – მამაკაცის ხმამ თითქოს დააფრთხო. არ მოტრიალებულა, ნაცნობობა რომ გაიაზრა, გაიღმა, გაბედნიერდა, აივსო... –კი, შენ, – ცრემლმორეულმა ჩაილაპარაკა და მის წინ მდგარ,

გაგიხსენებ,გპირდები (3)

-მიყვარხარ, - ჩუმად ვუთხარი და სამზარეულოში გავედი. ყავა დავისხი და სიგარეტის მოწევა დავიწყე. უცებ კისერზე სალომეს ნაზი ხელები შემომეხვივნენ, ისე რომ სუნთქვის საშუალებას არ მაძლევდნენ. -იკა, დიდი მადლობა, ულამაზესია, ძალიან მომწონს, მიყვარხარ, -

7 რიცხვში 7 საათზე 7 ვარდი (მე-5 თავი)

ცუდი ემოციები ახლა მონატრებული მშობლბისთვის გამეზიარებინა. მშობლები, რომლებიც ამ დროის მანძილზე იბრძოდნენ ლეიკემიის დასამარცხებლად და გამოუვიდათ კიდევაც. დღესდღეობით მამაჩემი სრულიად გამოჯანმთელებულია, რაც ძალიან მიხარია. ეს ყველფერი კი ბიძაჩემის

გადამარჩინე... (ნაწილი 4)

-იმიტომ რომ, შენში ძალიან ბევრი ფული გადავიხადე... - ყურთან ძალიან ახლოს დაიხარა - გიყიდე, გესმის?... ხოდა ეხლა ჩემი საკუთრება ხარ... და აი, ზუსტად ამიტომ დარჩები აქ... მანამ სანამ მე არ მომინდება გაგიშვა.წელში გასწორდა და კარებისკენ გაემართა.

სლიზერინის პრინცის ისტორია,თავი 25

დილით ადრე ავდექი.მიხაროდა იმ დღეს გოლიათთან ერთად რომ გავატარებდი.ეს უზარმაზარი არსება ყოველთვის დადებით განცდებს იწვევდა ჩემში.როგორც ყოველთვის ჩიკოც მალევე შემომიერთდა.თამამად შემიძლია ვთქვა წუთს არ ატარებდა ჩემს გარეშე.ძალიან თბილი,მზრუნველი და

The h3artless (1)

-ტაისია ლიზას შემდეგ შენი გამოსვლაა ხომ იცი, ხურავ შოუს და არ დაიწყო შენებურები!!!! - ეუბნებოდა შავ წელამდე ჩახნილ კაბაში გამოწყობილ გოგონას რომელსაც აშკარად ერთი სული ჰქონდა სულ თმით ეთრია უზრდელი დიზაინერი."არა მაინც როგორ ბედავენ ჩემთან ტაისია

ჩემი ხარ,მხოლოდ ჩემი(2თავი)

ავედი ჩემს ოთახში და დავწექი.სულ დემეტრეს ჩახუტება მახსენდებოდა,ვერაფრით ვერ ვიგდებდი თავიდან,ღმერთო რა მემართება.მასთან სიახლოვისას ცუდად რატომ ვხდები.ვფიქრობდი ამ ყველაფერზე და ჩამეძინა.დილით რომ გავიღვიძე ჯერ ადრე იყო ავდექი, მოვწესრიგდი და

ბინძური ცხოვრებიდან, ბინძურ ყოფამდე (1)

_რეგიონში ცხოვრობდა, ბედნიერი ლაღი და თავისუფალი იყო , მიუხედავად იმისა რომ ქალაქელი არიყო არასოდეს არ აკლდა არაფერი, მაშინ 17 წლის იყო სახლს ქურდები დაესხნენ და 6 კაციანი ოჯახიდან მხოლოდ ელენე დატოვეს ცოცხალი , რატომ რთული სათქმელია , მხოლოდ