ზაფხულის ერთი ლამაზი დღე იყო 2

-წამოდი სახლში ავიდეთ თორემ გაცივდები-მითრა რატიმ და მანიშნა ადექიო. -ბოდიში მომიხადე.-გავჯიუტდი მეც არადა რაში მჭირდებოდა ეხლა ამის ბოდიში? -ადექითქო რომ ვამბობ ესეიგი ეგრე უნდა გააკეთო-გაბრაზებულმა მითხრა მკლავზე ხელი წამავლო და ფეხზე ძალით

ჩემი გულის ნახევარი...! (თავი I)

ცხოვრება დაუსრულებელ წიგნს გავს, რომელსაც არ ვიცით როგორი ეპილოგი ექნება, დიდი ინტერესით ველოდებით მოვლენების განვითარებას, რაღათქმა უნდა ‘ჰეფი ენდ’-ები ყველას გვიყვარს, და ალბათ ყველა ჩვენგანს უჩნდება სურვილი, რომ წიგნი რომელსაც, დიდი აღმაფრენით,

Hospital-ჰოსპიტალი (3)

\რთი კვირის შემდეგ მინისტრი მოვიდა,გამიკვირდა მისი ნახვა,შემდეგ გავიგე რომ 5მილიონი გადსურიცხა ჩვენს საავადმყოფოს.შემდეგ კი არჩილმა მისთან დამიბარა და როდესაც გაღიმებულმა მინისტრმა ხელი ჩამომართვა თვალები შუბლზე ამივიდა. დაშტერებული დავჯექი და თვალი

მილანიდან ისევ თბილისში [6]

ბრწყინავ და გუშინ ხო საერთოდ მზესავით ანათებდი და მთელი ღამე მწვადის შამფურივით ტრიალებდი... და დღეს რა გაკააკეთე! -ელე, იმდენად ეგოისტი ვარ მეშინია, რომ ჩემი გრძნობები ცალმხრივი არ აღმოჩნდეს და მარტო არ დავრჩე. -ეგ ეგოიზმი კი არა სიდებილეა! მეტი

გენერალი (ნაწილი მესამე )

**** ლიზას მაგიდამდე კი არ მივიდა მიირბინა , ვიღას ახსოვდა სინაზე და გრაციოზულობა , ერთი სული ჰქონდა სახლში წასულიყო და აღარასდროს ენახა თავხედი მამაკაცი . პირველი კოცნა მოპარა და თან ვინ ... ლიზას გვერდით თავისუფალ სკამზე დაეხეთქა და ბოკალიდან

ბინძური ტყუილი ანუ როგორ გახდა მასთან სექსის მონა (8)

ლექსოს დილამდე ეძინა. ბარბარესაც ასევე. მხოლოდ ირაკლი და ლევანი მიდი-მოდიოდნენ დერეფანში. ლელამ რამდენჯერმე დარეკა და მოიკითხა რატომ არ მოდიხართო. თუმცა ლევანმა გარკვევით აუხსნა ,რომ ბარბის ვერ დატოვებდა.დილით ლექსოს ,რომ გაეღვიძა მიხვდა მის გვერდით

ჩემი ხარ!!! (5)

იმ დღეს კარგად გაერთვნენ ძაან მაგარი დრო ატარეს აუზში. გოგოები კარგად გაირუჯნენ. თან ბიჭები აწვალებდნენ გოგოებს და იყო ერთი ამბავი ეზოში მთელ სოფელს ესმოდა მათი ყვილის და სიცილის ხმა. მოკლედ მაგარი დრო ატარეს . იმ დღეს გვიან დაიძინეს.დილით რომ

- მტკივა.. •სრულად•

- ხუმრობთ ხომ? მითხარით, რომ ხუმრობთ! - ნერვიულად იკითხა. ექიმი ისევ უხმოდ იდგა, თავჩაღუნული. - არა, ანასტასია! - უეცრად შევარდა პალატაში. ბავშვისკენ გაიქცა. პატარა გულში ჩაიკრა. - ანასტასია, ჩემო საყვარელო. - ბუტბუტებდა. ვერ გრძნიბდა სუსტ

ცნობადი სახე და მექალთანე (3)

მისკენ ინტერესიანი სახით წავიდა. –რას გულისხმობ? – ხმა აეჭრა და ყელში ბურთი გაეჩხირა. –ჩვენი გიჟური ღამე, არ გახსოვს, ვითომ? – ახლოს მისულმა ჩამოშლილი თმა გადაუწია უკან და თვალებში ჩახედა თავისი ჭინკებ–გამრავლებული თვალებით.

blue sparrow

-ერთი კვირის წინ შევსრულდი თვრამეტის. - ამაყად ვუთხარი გახარებუმა. რადგან მსიამოვნებდა რომ უკვე სრულწლოვანი ვიყავი და უკვე შემეძლო ჩემიტ დამოუკიდებლად მემართა ცხოვრება. ის მოიღუშა და კოპები კიდევ უფრო შეკრა., - შენ? -ოცის. - ხმა უფრო დაბოხებული და