ლამაზი დღეები(4)

საღამოსთვის დიდხანს არჩევდა კაბას ბოლოს წოთელი მოკლე მომდგარი კაბა აარჩია მსიბუქი მაკიაჟი გაიკეტა და მომღერალ ტელეპონს დახედა -ხო თე ჩამოვდივარ -მალე ქენი ქუსლების კაკუნით გავიდა სახლიდან და ნაცნიბ მანქანისკენ გაემართა -ვა ტასო რა ლამაზი

იდეალური აზროვნება 23 (დასასრული)

-ნინა, რატომ ნერვიულობ? დემეტრე ღიმილს ვერ იკავებდა, თან მანქანა გააჩერა და ცოლს მიაშტერდა.-მე ხომ არ ვიცნობ, ქორწილშიც არ იყვნენ.-იმიტომ, რომ არ მქონდა კონტაქტი მათთან.-აბა მეგობრებიო? ნინამ დაბნეული თვალები მიაპყრო ქმარს.-მოკლედ, ანდრეა არის

ცხოვრების გემო (დასასრული)

მეოთხე დღეს გამოწერეს მერი თავის პატარა ბიჭუნასთან ერთად,რომელსაც სანდრო დაარქვა.ცდილობდა ძლიერი ყოფილიყო და სულიერად არ გამტყდარიყო,ახლა ხომ მარტო არიყო თავის პატარს ძლიერი სჭირდებოდა.ბავშვი ძუძუზე ყავდა ამიტომაც დიდი ხნით ვერ ტოვებდა მარტო.

მკვლელი (8)

სახლში სანამ მივედი, თვალები ტირილისგან გამომიშრა. ირაკლის გაუთავებელი ბუზღუნი ისედაც ვიცოდი. სად ვიყავი, რატომ არ ვუთხარი. ან რისთვის ვიყავი. პირველად მოვატყუე საკუთარი ძმა და ვუთხარი სალომესთან მეთქი დამიჯერე. ნუ ალბათ, ყოველ შემთხვევაში არაფერი

ბავშვობის მოგონებები (თავი 1)

-ვისაც უნდა თამაში, ხელი ჩაყოს ამაში! 9 საათზე იკეტება ჩვენი ავტო გა-რა-ჟი! -არჩევანი! -არადანი! -ეს იქნება ჩვენი დროშა. -ესეც ჩვენი დროშა. თამაში დაწყებულია! -რას მიყურებ ლამარას თვალებით?! - პასუხად სიცილი მიიღო მხოლოდ, - სასაცილო მჭირს რამე?

კრიმინალი შემიყვარდა 1

ვერავინ ვერ მიგებდა?! ვფიქრობ ეს უნდა ამართლებდეს ჩემს ცრემლებს!- რაგატირებს ლიზა? უცებ შემოვიდა ჩემიძმა ოთახში.- არ ვტირივარ. ამოვისლუკუნე ერთხელაც.- არა საერთოდ არ გაქვს ცრემლიანი და დასიებული თვალები, საერთოდ არა! სანდრო გვერდით მომიჯდა,ჩემი

ზღაპრული რეალობა (19)

მთელი ღამე თვალი არ მოუხუჭავს..მძინარე ჩაათაის უყურებდა და მისი სახის ნაკვთებს თითებით ხაზავდა..ნაზად უკოცნიდა ბაგეებს და მთელი ძალით ეხუტებოდა,,უნდოდა მისი სითბო და სუნი სამუდამოდ გაყოლოდა და სულ დამახსოვრებოდა.ფიქრობდა იმაზე,როგორ წარიმართებოდა

ის "კატაა" და ცხრა სიცოცხლე აქვს ! ( 4, 5 , 6 )

ისინი ბინძურად , მაგრამ ქუჩისებრი პეწით ერწყმოდა ერთმანეთს . იმდენად ვიყავი ცეკვაში ჩაძირული , რომ ვერაფრის დანახვას ვერ ვახერხებდი ,მხოლოდ ვგრძნობდი რიტმს და თითოეელი მოძრაობის არსს . ვიცოდი , რომ ეს ზედმეტად განსხვავებული და ორიგინალური იყო ,

მხსნელი 2

ორი დღე გავიდა, ანდრია არ მოსულა. მესამე დღეს საშინლად ცხელოდა, მთელი დღე სახლში ვიყავი, წიგნს ვკითხულობდი..საღამოს უცბად მოიღრუბლა და კოკისპირული წვიმა დაიწყო, ჩემ ფანჯარასთან ვიჯექი წვიმას გავყურებდი, მალე დაძინებას ვაპირებდი, მაგრამ ტრასაზე ისევ

დაუვიწყარი (1)

მოკლედ ეს ისტორია ადრეც იდო. და ახლაც დავდებ. .თავი საშინლად მტკიოდა.. თვალები მძიმედ გავახილე.. ოთახში ჯერ კიდევ ბნელოდა..წამოდგომას შევეცადე, მაგრამ დამძიმებული სხეული ვერ დავიმორჩილე.. გვერდი შევიცვალე.. შიშველი ზურგის დანახვაზე ჩამეღიმა..